Barańce (obwód brzeski)

Barańce
Баранцы
Баранцы
Państwo Białoruś
Obwódbrzeski
Rejonżabinecki
SielsowietOziaty
Populacja (2018)
• liczba ludności

14[1]
Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Barańce”
Położenie na mapie Białorusi
Ziemia52°06′52″N 24°15′15″E/52,114444 24,254167
Portal Białoruś

Barańce (biał. Баранцы, Barancy; ros. Баранцы, Barancy) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie żabineckim, w sielsowiecie Oziaty, przy bagnie Hatcza. W 2009 roku liczyła 27 mieszkańców[2], a w 2018 14.

Historia

W XIX wieku była to własność prywatna leżąca w ujeździe kobryńskim w guberni grodzieńskiej, stanowiła część majątku Oziaty, który należał do rodziny Wereszczaków. Miejscowość została założona przez 14 rodzin przesiedlonych z pobliskiej wsi Barany przez właściciela ziemskiego M. Wereszczakę. Początkowo wieś nosiła nazwę Zabłocie-Hajkówka, a następnie także Zabłocie oraz Zabłocie-Barańce. Według inwentarza z 1846 roku w miejscowości znajdowało się 10 domów zamieszkanych przez 95 osób. W 1897 roku wieś liczyła 174 mieszkańców w 19 domach. Po I wojnie światowej miejscowość znalazła się w granicach Polski. W II Rzeczypospolitej wieś należała do gminy wiejskiej Oziaty w powiecie kobryński, w województwie poleskiem[3]. W 1921 roku liczyła 60 mieszkańców i znajdowało się w niej 10 budynków mieszkalnych[4]. Po wkroczeniu wojsk radzieckich w 1939 roku miejscowość została włączona do Białoruskiej SRR. Od 12 października 1940 należała do sielsowietu Oziaty w rejonie żabineckim, w obwodzie brzeskim. Po zakończeniu II wojny światowej wieś pozostała w granicach Związku Radzieckiego. W 1954 roku weszła w skład rejonu kobryńskiego. Od 30 lipca 1966 roku ponownie w rejonie żabineckim. W 1959 roku utworzono we wsi kołchoz. Miejscowość liczyła wówczas 353 mieszkańców. W 1970 roku odnotowano 239 mieszkańców[3].

Przypisy

  1. Озятский сельский исполнительный комитет (ros.). Rejon żabinecki. [dostęp 2018-11-01].
  2. Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku (ros.). [dostęp 2018-10-30].
  3. a b Гарады і вёскі Беларусі: энцыклапедыя. Том 3. Брэсцкая вобласць. Кніга I. Мінск: Выдавецтва „Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі“, 2006, s. 319-320. ISBN 985-11-0373-X.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Tom VII. Województwo poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924, s. 25.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Brest oblast location map.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Позиционная карта Брестской области

Цилиндрическая равноугольная проекция с координатами краёв:

  • С: 53.45° с.ш.
  • Ю: 51.4° с.ш.
  • З: 23.1° в.д.
  • В: 27.7° в.д.