Barabasz
Barabasz – w Nowym Testamencie współwięzień Jezusa, przewidziany do ułaskawienia z okazji święta Paschy i głosem ludu ostatecznie uwolniony od kary ukrzyżowania.
Jego imię jest pochodną imienia Abbas (syn Abbasa), co może być też rozumiane jako „syn ojca”[1].
Zgodnie z relacją Ewangelii Barabasz był uwięziony za bunt i zabójstwo (Mk 15,7; Łk 23,19). Ewangelia Jana (J 18,40) określa go mianem „zbrodniarza”, natomiast Ewangelia Mateusza (Mt 27,16) podkreśla, że był „znacznym więźniem”. Pozwala to przypuszczać, że mógł być jednym z przywódców powstania antyrzymskiego[1].
Orygenes zwracał uwagę, że w niektórych wczesnych manuskryptach Ewangelii jego imię miało postać Jezus Barabasz. Ta zbieżność imion i przydomków skłoniła niektórych biblistów do wysunięcia hipotezy, iż przed Piłatem stanął tylko jeden oskarżony – Jezus Chrystus Syn Ojca (Bar Abbas), zaś cały epizod z uwalnianiem jednego z więźniów na święto Paschy i z wyborem pomiędzy Jezusem a Barabaszem, powstał w procesie kształtowania się tekstów ewangelii[2].
W interpretacji Josepha Ratzingera Barabasz stwarzał wrażenie sobowtóra Jezusa, który na inny sposób wysuwa te same roszczenia – dlatego lud zapytywany przez Piłata właściwie dokonywał wyboru pomiędzy dwoma mesjaszami[1].
W 1951 została wydana powieść Barabasz autorstwa szwedzkiego pisarza Pära Lagerkvista, laureata Nagrody Nobla. Na jej podstawie powstały trzy filmy w latach 1953[3], 1961 i 2012. W rolę Barabasza wcielili się kolejno Ulf Palme, Anthony Quinn i Billy Zane.
W roku 1928 Hjalmar Söderberg wydał powieść Jezus Barabasz.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Joseph Ratzinger: Jezus z Nazaretu. Kraków: Wydawnictwo m, 1997, s. 47. ISBN 978-83-60725-22-1.
- ↑ M.in. Robert L. Merritt, Jesus Barabbas and the Paschal Pardon, "Journal of Biblical Literature 104/1", 1985; H.A. Rigg, Jr., Barabbas, "Journal of Biblical Literature" 64, 1945; S.L. Davies, Who is Called Bar Abbas?, "New Testament Studies" 27, 1981.
- ↑ Barabasz w bazie Filmweb
| ||||||||||