Barani Kopiniak

Barani Kopiniak
Ilustracja
Barani Kopiniak – rozłożysty wierzchołek w lewej części zdjęcia
Państwo Słowacja
PasmoTatry, Karpaty
Pierwsze wejście24 sierpnia 1903 r.
A. Englisch, K. Englisch
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Barani Kopiniak”
Ziemia49°12′10,5″N 20°11′42,3″E/49,202917 20,195083

Barani Kopiniak (słow. Hrebeň baraních strážnic[1], niem. Weiszspitze, Weiszturm, węg. Waisz-csúcs, Waisz-torony[2]) – szeroka turnia w słowackiej części Tatr Wysokich. Znajduje się w ich grani głównej, w północno-zachodniej grani masywu Baranich Rogów. Od Niżniego Baraniego Zwornika na zachodzie oddziela go Niżnia Barania Ławka, z kolei na wschodzie graniczy z Wyżnim Baranim Zwornikiem, oddzielonym Pośrednią Baranią Ławką. Odcinek grani obejmujący kopulastego Baraniego Kopiniaka i sąsiadujące z nim przełęcze jest przez Słowaków traktowany jako jedna dwusiodłowa przełęcz (Sedlo baraních strážnic)[3]. Wierzchołek Baraniego Kopiniaka leży tuż ponad Pośrednią Baranią Ławką[2].

Południowe stoki opadają z Baraniego Kopiniaka do Baranich Pól w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich, natomiast północne zbiegają do Baraniego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej[4]. Barani Kopiniak jest wyłączony z ruchu turystycznego. Najdogodniejsza droga dla taterników prowadzi na jego wierzchołek z Pośredniej Baraniej Ławki. Północną i południową ścianą szczytu poprowadzono kilka bardzo trudnych dróg[2].

Pierwsze wejścia:

Przypisy

  1. Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Główna grań od zachodu na wschód. [dostęp 2013-07-28].
  2. a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 20–22.
  3. Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 405. ISBN 83-01-13184-5.
  4. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.

Media użyte na tej stronie

U+25B2.svg
Black up-pointing triangle , U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Dolina Pieciu Stawow Spiskich, Baranie Rogi.jpg
Autor: Krzysztof Dudzik (User:ToSter), Licencja: CC BY-SA 3.0
Baranie Rogi, Barania Przełęcz i Spiska Grzęda, na dole Wielki Staw Spiski