Barania Baszta

Barania Baszta

Barania bašta

Barania Baszta (wśród podpisanych formacji)
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Pierwsze wejście	24 września 1901 r. Kazimierz Bizański, Janusz Chmielowski, Witold Chmielowski, Adam Lewicki i przewodnicy
Położenie na mapie Tatr Barania Baszta
49°12′04″N 20°11′52″E/49,201111 20,197778

Barania Baszta (słow. Barania bašta^[1]) – drugorzędne i mało wybitne wzniesienie znajdujące się w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, w masywie Baranich Rogów w słowackiej części Tatr Wysokich. Od głównego, południowo-wschodniego wierzchołka Baranich Rogów Barania Baszta oddzielona jest płytkim siodłem Przełączki za Baranią Basztą, od wschodu natomiast sąsiaduje z Baranim Mnichem oddzielonym Przełączką za Baranim Mnichem. Na wierzchołek Baraniej Baszty nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, dla taterników największym wyzwaniem jest jej wschodnia ściana opadająca w kierunku Doliny Dzikiej. Od strony południowego zachodu pod szczyt podchodzą rumowiska Baraniej Galerii. Najdogodniejszym sposobem wejścia na jej wierzchołek jest przejście granią od Baraniej Przełęczy.

Historia

Pierwsze zarejestrowane wejścia turystyczne:

• Kazimierz Bizański, Janusz Chmielowski, Witold Chmielowski, Adam Lewicki, Jan Bachleda Tajber, Klemens Bachleda i Wojciech Brzega, 24 września 1901 r. – letnie,
• Tibold Kregczy, Lajos Rokfalusy i Zoltán Votisky, 17 kwietnia 1911 r. – zimowe.

Przypisy

Bibliografia

• Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 70-71.