Baranie Czuby

Baranie Czuby
Baranie Czuby wśród podpisanych obiektów
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Pierwsze wejście	27 sierpnia 1907 r. Z. Klemensiewicz, R. Kordys
Położenie na mapie Tatr Baranie Czuby
49°12′09,9″N 20°11′28,6″E/49,202750 20,191278

Baranie Czuby (słow. Baranie hrby^[1]) – postrzępiony odcinek grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Znajduje się w ich grani głównej, w północno-zachodniej grani masywu Baranich Rogów. Od Śnieżnego Mniszka w masywie Śnieżnego Szczytu na zachodzie oddziela go Śnieżna Przełęcz, z kolei na wschodzie graniczy z Baranim Kopiniaczkiem, oddzielonym Pośrednimi Baranimi Wrótkami^[1]. Grań składa się tutaj z licznych drobnych skalnych zębów. Mniej więcej w połowie Baranich Czub położone są Niżnie Baranie Wrótka – wybitna przełęcz o prostokątnym kształcie^[2].

Południowe stoki opadają z Baranich Czub do Baranich Pól w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich, natomiast północne zbiegają do Śnieżnego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej^[3]. Baranie Czuby są wyłączone z ruchu turystycznego. Najdogodniejsza droga dla taterników prowadzi na nie granią od Śnieżnej Przełęczy^[2].

Pierwsze wejścia:

• letnie – Zygmunt Klemensiewicz i Roman Kordys, 27 sierpnia 1907 r.,
• zimowe – Miloš Matras i Jaroslav Mlezák, 11 grudnia 1953 r.^[2]

Przypisy