Barasinga

Barasinga
	Rucervus
	Hodgson, 1838
	© Hans Hillewaert, CC BY-SA 4.0; Przedstawiciel rodzaju – barasinga tykoczelna (R. eldii)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	Cetartiodactyla
Podrząd	przeżuwacze
Infrarząd	Pecora
Rodzina	jeleniowate
Podrodzina	jelenie
Plemię	Cervini
Rodzaj	barasinga
	Typ nomenklatoryczny
	Cervus elaphoides Hodgson, 1835 (= Cervus duvaucelii G. Cuvier, 1823)
Synonimy
	Procervus Hodgson, 1847; Recervus J.E. Gray, 1847; Recurvus Jäger & Bessels, 1870; Rucercus Trouessart, 1898; Thaocervus Pocock, 1943; Arvernoceros Heintz, 1970;
	Procervus Hodgson, 1847; Recervus J.E. Gray, 1847; Recurvus Jäger & Bessels, 1870; Rucercus Trouessart, 1898; Thaocervus Pocock, 1943; Arvernoceros Heintz, 1970;
Gatunki
	13 gatunków (w tym 11 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	13 gatunków (w tym 11 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Barasinga^[9] (Rucervus) – rodzaj ssaka z podrodziny jeleni (Cervinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).

Zasięg występowania

Współcześnie przedstawiciele rodzaju występują w Azji^[10]^[11]^[12].

Morfologia

Długość ciała 140–190 cm, długość ogona 14–25 cm, wysokość w kłębie 90–135 cm; długość poroża 60–112 cm; masa ciała 60–270 kg^[11].

Systematyka

Etymologia

Rucervus (Recervus, Recurvus, Rucercus): zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Rusa C.H. Smith, 1827 (sambar) oraz Cervus Linnaeus, 1758 (jeleń)^[13].
Procervus: gr. προ pro „blisko, w pobliżu”; rodzaj Cervus Linnaeus, 1758 (jeleń)^[14]. Gatunek typowy: Cervus dimorphe Hodgson, 1843 (= Cervus duvaucelii G. Cuvier, 1823).
Thaocervus: Tajlandia (ang. Thailand); rodzaj Cervus Linnaeus, 1758 (jeleń)^[7]. Gatunek typowy: Cervus schomburgki Blyth, 1863.
Arvernoceros: Arwernowie, historyczne plemię galijskie zamieszkujące tereny współczesnej Francji; κερας keras, κερατος keratos „róg”^[8]. Gatunek typowy: †Cervus ardei Croizet & Jobert, 1828

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki^[10]^[9]:

Rucervus duvaucelii (G. Cuvier, 1823) – barasinga bagienna
Rucervus schomburgki (Blyth, 1863) – barasinga tajska – takson wymarły

Opisano również gatunki wymarłe w czasach prehistorycznych:

Rucervus ardei (Croizert & Jobert, 1828)^[15] (Europa; późny pliocen–wczesny plejstocen).
Rucervus colberti (Azzaroli, 1954)^[16] (Azja)
Rucervus gigans Croitor, 2018^[17] (Europa; plejstocen).
Rucervus giulii (Kahlke, 1997)^[18] (Europa; plejstocen).
Rucervus insolitus (Vekua, Bendukidze & Kiladze, 2010)^[19] (Azja; plejstocen).
Rucervus radulescui Croitor, 2018^[20] (Europa; plejstocen).
Rucervus simplicidens (Lydekker, 1876)^[21] (Azja; miocen–plejstocen).
Rucervus sivalensis (Lydekker, 1880)^[22] (Azja; plejstocen).
Rucervus stavropolensis (Titov & Shvyreva, 2016)^[23] (Eurazja; plejstocen).
Rucervus ubensis (Vislobokova, 1977)^[24] (Azja; pliocen).
Rucervus verestchagini David, 1992^[25] (Europa; pliocen).

Uwagi

↑ ^a ^b ^c Niepoprawna późniejsza pisownia Rucervus Hodgson, 1838.

Przypisy

↑ Rucervus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ B.H. Hodgson. Classified catalogue of Nepalese Mammalia. „Annals of Natural History”. 1, s. 154, 1838. (ang.).
↑ B.H. Hodgson. On various genera of the ruminants. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 16 (2), s. 689, 1847. (ang.).
↑ J.E. Gray: List of the osteological specimens in the collection of the British Museum. London: The Trustees, 1847, s. 65. (ang.).
↑ G. Jäger & E. Bessels: Die geographische Verbreitung der Hirsche mit Bezug auf die Geschichte der Polar-Länder. W: A. Petermann: Mittheilungen aus Justus Perthes’ Geographischer Anstalt über wichtige neue Erforschungen auf dem Gesammtgebiete der Geographie. Cz. 16. Gotha: Perthes, 1870, s. 87. (niem.).
↑ É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Wyd. Nova ed. (prima completa). Cz. 2. Berolini: R. Friedländer & sohn, 1898, s. 875. (łac.).
↑ ^a ^b R.I. Pocock. The larger deer of British India. „The journal of the Bombay Natural History Society”. 43, s. 559, 1943. (ang.).
↑ ^a ^b É. Heintz. Les cervidés villafranchiens de France et d’Espagne. Volume I : Texte et planches. „Mémoires du Muséum national d’histoire naturelle”. Série C, Sciences de la terre. 22, s. 241, 1970. (fr.).
↑ ^a ^b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 175-176. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 310. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ ^a ^b S. Mattioli: Family Cervidae (Deer). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 425–426. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Rucervus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-04-05]. (ang.).
↑ Palmer 1904 ↓, s. 613.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 567.
↑ J.-B. Croizet & A.C.G. Jobert: Recherches sur les ossemens fossiles du departement du Puy-de-Dôme. Paris: chez les principaux libraires, 1828. (fr.).
↑ A. Azzaroli. Critical observations upon Siwalik deer. „Proceedings of the Linnean Society of London”. 165 (1), s. 75–83, 1954. DOI: 10.1111/j.1095-8312.1954.tb00714.x. (ang.).
↑ Croitor 2018 ↓, s. 16.
↑ H.-D. Kahlke. Die Cerviden-Reste aus dem Unterpleistozän von Untermaßfeld. „Monographien des Römisch-Germanischen Zentralmuseums Mainz”. 40 (1), s. 225, 1997. (niem.).
↑ A. Vekua, O. Bendukidze & S. Kiladze. გიგანტური ირმები საქართველოს პლიო-პლეისტოცენიდან. „საქართველოს ეროვნული მუზეუმის ბუნებრივი და პრეისტორიული განყოფილების შრომები”. 2, s. 43, 2010. (gruz.).
↑ Croitor 2018 ↓, s. 4.
↑ R. Lydekker: Molar teeth and other remains of Mammalia. W: Geological Survey of India: Indian Tertiary and post Tertiary Vertebrata. T. 3. Cz. 1. Calcutta: Geological Survey Office, 1874–1880, s. 51, seria: Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica. (ang.).
↑ R. Lydekker: Preface. W: Geological Survey of India: Indian Tertiary and post Tertiary Vertebrata. T. 3. Cz. 1. Calcutta: Geological Survey Office, 1874–1880, s. xvii, seria: Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica. (ang.).
↑ V.V. Titov & A.K. Shvyreva. Deer of the genus Megaloceros (Mammalia, Cervidae) from the Early Pleistocene of Ciscaucasia. „Paleontological Journal”. 50 (1), s. 88, 2016. DOI: 10.1134/S0031030116010111. (ang.).
↑ И.А. Вислобокова. Новый вид оленя из верхнего плиоцена Алтайского Прииртышья. „Палеонтологический журнал”. 1, s. 115—126, 1977. (ros.).
↑ А.И. Давид. Новый вид оленя (Cervidae, Mammalia) из позднеплиоценовых отложений Молдовы. „Известия Академии наук Республики Молдова ССР”. Серия биологических и химических наук. 1, s. 67–68, 1992. (ros.).

Bibliografia

T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
R. Croitor. A description of two new species of the genus Rucervus (Cervidae, Mammalia) from the Early Pleistocene of Southeast Europe, with comments on hominin and South Asian ruminants dispersals. „Quaternary”. 1 (2), s. 1–17, 2018. DOI: 10.3390/quat1020017. (ang.).

[uwaga1-4] Niepoprawna późniejsza pisownia Rucervus Hodgson, 1838.

[itis-1] Rucervus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[Hodgson-2] B.H. Hodgson. Classified catalogue of Nepalese Mammalia. „Annals of Natural History”. 1, s. 154, 1838. (ang.).

[hod-3] B.H. Hodgson. On various genera of the ruminants. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 16 (2), s. 689, 1847. (ang.).

[gray-5] J.E. Gray: List of the osteological specimens in the collection of the British Museum. London: The Trustees, 1847, s. 65. (ang.).

[jag&bes-6] G. Jäger & E. Bessels: Die geographische Verbreitung der Hirsche mit Bezug auf die Geschichte der Polar-Länder. W: A. Petermann: Mittheilungen aus Justus Perthes’ Geographischer Anstalt über wichtige neue Erforschungen auf dem Gesammtgebiete der Geographie. Cz. 16. Gotha: Perthes, 1870, s. 87. (niem.).

[tro-7] É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Wyd. Nova ed. (prima completa). Cz. 2. Berolini: R. Friedländer & sohn, 1898, s. 875. (łac.).

[Pocock-8] R.I. Pocock. The larger deer of British India. „The journal of the Bombay Natural History Society”. 43, s. 559, 1943. (ang.).

[hei-9] É. Heintz. Les cervidés villafranchiens de France et d’Espagne. Volume I : Texte et planches. „Mémoires du Muséum national d’histoire naturelle”. Série C, Sciences de la terre. 22, s. 241, 1970. (fr.).

[Cichocki&inni-10] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 175-176. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-11] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 310. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Mattioli-12] S. Mattioli: Family Cervidae (Deer). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 425–426. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).

[Wilson&Reeder-13] D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Rucervus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-04-05]. (ang.).

[CITEREFPalmer1904[http://books.google.com/books?id=ApMeAQAAIAAJ&pg=PA613_613]-14] Palmer 1904 ↓, s. 613.

[CITEREFPalmer1904[http://books.google.com/books?id=ApMeAQAAIAAJ&pg=PA567_567]-15] Palmer 1904 ↓, s. 567.

[cro&job-16] J.-B. Croizet & A.C.G. Jobert: Recherches sur les ossemens fossiles du departement du Puy-de-Dôme. Paris: chez les principaux libraires, 1828. (fr.).

[azz-17] A. Azzaroli. Critical observations upon Siwalik deer. „Proceedings of the Linnean Society of London”. 165 (1), s. 75–83, 1954. DOI: 10.1111/j.1095-8312.1954.tb00714.x. (ang.).

[CITEREFCroitor201816-18] Croitor 2018 ↓, s. 16.

[kah-19] H.-D. Kahlke. Die Cerviden-Reste aus dem Unterpleistozän von Untermaßfeld. „Monographien des Römisch-Germanischen Zentralmuseums Mainz”. 40 (1), s. 225, 1997. (niem.).

[vek&inni-20] A. Vekua, O. Bendukidze & S. Kiladze. გიგანტური ირმები საქართველოს პლიო-პლეისტოცენიდან. „საქართველოს ეროვნული მუზეუმის ბუნებრივი და პრეისტორიული განყოფილების შრომები”. 2, s. 43, 2010. (gruz.).

[CITEREFCroitor20184-21] Croitor 2018 ↓, s. 4.

[lyd-22] R. Lydekker: Molar teeth and other remains of Mammalia. W: Geological Survey of India: Indian Tertiary and post Tertiary Vertebrata. T. 3. Cz. 1. Calcutta: Geological Survey Office, 1874–1880, s. 51, seria: Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica. (ang.).

[lyd1880-23] R. Lydekker: Preface. W: Geological Survey of India: Indian Tertiary and post Tertiary Vertebrata. T. 3. Cz. 1. Calcutta: Geological Survey Office, 1874–1880, s. xvii, seria: Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica. (ang.).

[tit&shv-24] V.V. Titov & A.K. Shvyreva. Deer of the genus Megaloceros (Mammalia, Cervidae) from the Early Pleistocene of Ciscaucasia. „Paleontological Journal”. 50 (1), s. 88, 2016. DOI: 10.1134/S0031030116010111. (ang.).

[vis-25] И.А. Вислобокова. Новый вид оленя из верхнего плиоцена Алтайского Прииртышья. „Палеонтологический журнал”. 1, s. 115—126, 1977. (ros.).

[dav-26] А.И. Давид. Новый вид оленя (Cervidae, Mammalia) из позднеплиоценовых отложений Молдовы. „Известия Академии наук Республики Молдова ССР”. Серия биологических и химических наук. 1, s. 67–68, 1992. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[a]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne