Barbara (Palestyna)

Barbara
‏برْبره‎
Państwo

 Mandat Palestyny

Wysokość

50 m n.p.m.

Populacja (1945)
• liczba ludności


2410

Data zniszczenia

4 listopada 1948

Powód zniszczenia

zajęta przez wojska izraelskie

Obecnie

Mawki’im i Talme Jafe

Położenie na mapie Mandatu Palestyny
Mapa konturowa Mandatu Palestyny, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Barbara”
Ziemia31°37′26″N 34°34′46″E/31,623889 34,579444
Strona internetowa

Barbara – dawna palestyńska wieś położona 17 km na północny wschód od miasta Gaza, w pobliżu Aszkelonu. Została zajęta przez Izrael podczas wojny arabsko-izraelskiej w 1948 roku.

Historia

Według arabskiego geografa Mudżir al-Dina (1456–1522), wieś była domem dla muzułmańskiego uczonego Jusufa al-Barbarawi, miejscowego mędrca a ucznia innego szanowanego uczonego, Ahmada ibn Dawud, który zmarł w 1323 roku[1].

W 1883 roku Palestine Exploration Fund w Survey of Western Palestine opisała Barbarę jako prostokątną wieś, otoczoną ogrodami i dwoma stawami. Piasek wdzierający się z wybrzeża został zatrzymany przez kaktusowe żywopłoty w ogrodach. Na wschód od wioski były gaje oliwne[2].

W spisie ludności Palestyny z 1922, przeprowadzonym przez władze brytyjskiego mandatu, Barbara liczyła 1369 mieszkańców, wszystkich muzułmanów. Liczba ta wzrosła w spisie w 1931 roku do 1546 osób w 318 budynkach mieszkalnych[3].

W statystykach z 1945 ludność Barbary składała się z 2410 muzułmanów, a powierzchnia wsi wynosiła 13 978 dunamów. Z tego 132 dunamy przeznaczono na cytrusy i banany, 2 952 na plantacje i grunty nawadniane, 9 615 na zboża[4], a 70 dunamów stanowiły obszary zabudowane[5].

Pod koniec okresu mandatu brytyjskiego meczet zbudowany po roku 1500 nadal stał, a centrum wsi zawierało wiele sklepów. Szkoła podstawowa powstała w 1921, a w 1947 liczyła 252 uczniów. Barbara była również znana z długich dywanów, al-mazawid, które były tkane przez kobiety z wioski[1].

Po wojnie w latach 1947–49 obszar został włączony do państwa Izrael, a moszawy o nazwach Mawki’im i Talme Jafe zostały założone na terenie dawnej wioski. Palestyński historyk Walid Chalidi tak opisał to miejsce[1]:

Pokruszone ściany i szczątki domów to wszystko, co pozostało z budynków wsi.Szczątki porastają ciernie. Na miejscu rosną także stare drzewa eukaliptusowe i jaworowe oraz kaktusy. Niektóre stare ulice są wyraźnie widoczne. Jeden obszar służy jako wysypisko śmieci i złomowisko starych samochodów. Okoliczne ziemie są obsadzone kukurydzą przez izraelskich rolników

Przypisy

  1. a b c Chalidi 1992 ↓, s. 81–82.
  2. Claude Reignier Conder, Horatio Herbert Kitchener, The survey of western Palestine, 1883, s. 259 (ang.).
  3. E. Mills, Census of Palestine 1931. Population of Villages, Towns and Administrative Areas, Government of Palestine, 1932, s. 2 (ang.).
  4. Rząd Palestyny, Departament Statystyki. Village Statistics, kwiecień 1945. Cytowane przez Hadawi, 1970, s. 86
  5. Rząd Palestyny, Departament Statystyki. Village Statistics, kwiecień 1945. Cytowane przez Hadawi, 1970, s. 136

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Palestine-Mandate-Ensign-1927-1948.svg
The Palestine Ensign, flown by ships registered in the British Mandate territory during the period 1927–1948. This was the only Palestine-specific flag which was not restricted to official use by a government functionary or department (see Flag of the British Mandate for Palestine).