Barbara Czyż (działaczka opozycyjna)

Barbara Czyż
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1947
Mysłowice

Posłanka I kadencji Sejmu
Okres

od 25 listopada 1991
do 31 maja 1993

Przynależność polityczna

Konfederacja Polski Niepodległej

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Srebrny Krzyż Zasługi

Barbara Zdzisława Czyż (ur. 28 listopada 1947 w Mysłowicach) – polska polityk, związkowiec, posłanka na Sejm I kadencji.

Życiorys

Ukończyła w 1965 liceum ogólnokształcące w Mysłowicach. Pracowała w Kopalni Węgla Kamiennego „Mysłowice”. Na początku lat 80. działała w „Solidarności”. W stanie wojennym była dwukrotnie internowana, łącznie na okres ponad siedmiu miesięcy[1]. Pracowała jako bibliotekarka w Mysłowicach[2].

Związana z Konfederacją Polski Niepodległej. W latach 1991–1993 sprawowała mandat posła na Sejm I kadencji, wybranego z listy ogólnopolskiej kandydatów w okręgu katowickim z ramienia tej partii. Należała do Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Komisji Polityki Gospodarczej, Budżetu i Finansów. W 1992 była wśród założycieli Związku Zawodowego „Kontra”. W 1993 bez powodzenia ubiegała się o reelekcję.

Po reaktywowaniu KPN w 2007 wchodziła w skład władz tego ugrupowania[3]. W 2009 znalazła się początkowo na liście kandydatów komitetu Libertas w wyborach do Parlamentu Europejskiego, jednak zrezygnowała ze startu. Kilka lat później została działaczką Komitetu Obrony Demokracji[4].

Postanowieniem prezydenta Bronisława Komorowskiego z 23 listopada 2011 odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5][6]. Ponadto otrzymała Krzyż Wolności i Solidarności (2015)[7] oraz Srebrny Krzyż Zasługi (2002)[8].

Przypisy

  1. ↑ Wykaz alfabetyczny osób internowanych w okresie stanu wojennego. 13grudnia81.pl. [dostęp 2012-07-12].
  2. ↑ Partie i ugrupowania polityczne: vademecum (oprac. zespół: Jerzy Waszkiewicz i inni), wyd. 3. popr. i uzup., Polska Agencja Prasowa, Warszawa 1991, s. 34
  3. ↑ Informacje na stronie KPN. [dostęp 2011-05-29].
  4. ↑ Witold Głowacki: Jak dawni członkowie KPN stali się KOD-owcami. polskatimes.pl, 4 marca 2017. [dostęp 2017-03-07].
  5. ↑ M.P. z 2012 r. poz. 368
  6. ↑ Odznaczenia dla opozycjonistów z Jastrzębia-Zdroju. prezydent.pl, 15 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-15].
  7. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 323
  8. ↑ M.P. z 2002 r. nr 47, poz. 691

Bibliografia

Media użyte na tej stronie