Barbara Grocholska
Data i miejsce urodzenia | 24 sierpnia 1927 |
---|---|
Zawód, zajęcie | narciarka |
Barbara Grocholska-Kurkowiak (ur. 24 sierpnia 1927 w Falentach) – polska narciarka, olimpijka z Oslo 1952 i Cortina d’Ampezzo 1956, trenerka i poetka.
Życiorys
Dzieciństwo i młodość spędziła w Warszawie. W wieku 17 lat brała udział w powstaniu warszawskim jako sanitariuszka w 1. Pułku Szwoleżerów. Posługiwała się pseudonimem „Kuczerawa”. Głównie przebywała na Czerniakowie i Mokotowie[1]. Po wojnie, ze względu na stan zdrowia, przeniosła się w góry do Zakopanego, gdzie w wieku 18 lat zaczęła jeździć na nartach. Ukończyła Liceum Gospodarstwa Domowego w Kuźnicach w 1947 r. i rozpoczęła pracę w schronisku na Kasprowym Wierchu jako kelnerka. Uprawianie sportu utrudniała jej astma i liczne kontuzje. Występowała w barwach klubów: SNPTT Zakopane (w latach 1946–1950), WSK Legia Zakopane (1951–1961), WKN Warszawa (1962–1965), Start Zakopane (1966–1968). Jej trenerami byli Jan Lipowski, Stefan Dziedzic i Tomasz Gluziński.
Była wielokrotną mistrzynią Polski w:
- biegu zjazdowym – 1951, 1955, 1956, 1957, 1959, 1961, 1963, 1965
- slalomie gigancie – 1956–1958, 1960, 1963
- slalomie specjalnym – 1953, 1958, 1960–1963
- kombinacji alpejskiej – 1951, 1956, 1961, 1963, 1965
oraz wicemistrzynią w zjeździe (1950, 1953), slalomie (1956–1957) i kombinacji (1958, 1974).
Zdobywczyni medali na Akademickich mistrzostwach świata: złotego (1951) w zjeździe, srebrnego (1951) w slalomie specjalnym oraz brązowego (1953) w slalomie gigancie. Uczestniczyła w mistrzostwach świata w 1958 r. zajmując 17. miejsce w slalomie specjalnym.
Startowała w igrzyskach olimpijskich w 1952 i 1956 roku. W 1952 wystartowała w trzech konkurencjach alpejskich: zjeździe zajmując 13. miejsce, slalomie gigancie, którego nie ukończyła oraz w slalomie specjalnym, w którym zajęła 14. miejsce. W roku 1956 wystartowała tylko w zjeździe (zajmując 17. miejsce) oraz w slalomie gigancie (30. miejsce).
Po zakończeniu kariery zawodniczej w 1968 roku poświęciła się pracy trenerskiej głównie z młodzieżą szkół podstawowych. Była absolwentką studiów trenerskich w krakowskiej WSWF.
Życie prywatne
Rodzice – Adam Remigiusz i Barbara z domu Czetwertyńska. Miała siedmiu braci i dwie siostry. Mąż Robert Kurkowiak zjazdowiec, z zawodu architekt, zawodnik WKS Legia. Urodziła cztery córki – Barbarę ur. 1957, Elżbietę ur. 1958 – narciarkę-alpejkę, Annę ur. 1967 i Marię ur. 1969. Obecnie mieszka w Zakopanem.
Twórczość literacka
- Slalom gigant, 1965
- Pod otwartym niebem, Warszawa 1999
- Zawisnąć w locie, Warszawa 2006
Linki zewnętrzne
- Strona rodziny Grocholskich
- Barbara Grocholska-Kurkowiak - relacja biograficzna nagrana w ramach projektu ""Małopolska. Zapomniani Świadkowie XX wieku". Ośrodek KARTA
Bibliografia
- Polski Komitet Olimpijski: Barbara Grocholska – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl (pol.). www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)].
- Barbara Grocholska Biography and Olympic Results (ang.). Sports-Reference.com. [dostęp 2011-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 listopada 2012)].
- Archiwum Historii Mówionej - Barbara Grocholska-Kurkowiak (pol.). ahm.1944.pl. [dostęp 2011-04-14].
- Legendy polskiego sportu, cz. 1 Białe szaleństwo, Aniela Tajner, fundacja „Gloria Victoribus”, 1991, s. 31–33
- Bogdan Tuszyński , Leksykon olimpijczyków polskich 1924–2006, Henryk Kurzyński, Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, [2007?], s. 599–600, ISBN 978-83-86320-10-3, OCLC 749704893 .
Przypisy
- ↑ Świadkowie - Barbara Grocholska-Kurkowiak (pol.). audiohistoria.pl. [dostęp 2011-04-14].