Barbara Konarska

Barbara Konarska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 października 1942
Warszawa

Narodowość

Polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

sztuka XX i XXI wieku

Nagrody

Grand Prix i medal na I Prezentacji Portretu Współczesnego, Radom 1978

Barbara Konarska (ur. 7 października 1942 w Warszawie) – polska malarka. Uprawia malarstwo sztalugowe, grafikę artystyczną i użytkową oraz malarstwo ścienne. Przez wiele lat prowadziła prace dydaktyczne z dziećmi i młodzieżą w swojej pracowni artystycznej. Od 1962 roku mieszka i pracuje w Gdańsku. Od 1969 roku członkini Związku Polskich Artystów Plastyków ZPAP[1]. Członkini artystycznego zrzeszenia „Grupa Kołobrzeg”, które zdobyło międzynarodowe uznanie[2].

Życiorys

Urodziła się w rodzinie szlacheckiej, jest córką Roberta Franciszka Konarskiego i Zofii Marii Konarskiej z domu Miecznikowskiej.

W 1959 roku ukończyła II Liceum Ogólnokształcące im. M. Konopnickiej w Radomiu. Klasę maturalną ukończyła w 1960 roku w Liceum Ogólnokształcącym w Kołobrzegu[3]. W 1962 roku dostała się z najwyższą lokatą do Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (PWSSP, obecnie Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku). W 1968 roku ukończyła PWSSP w Gdańsku i Studium Pedagogiczne. Studiowała na wydziale malarstwa i grafiki pod kierunkiem prof. Krystyny Łady-Studnickiej, prof. Kazimierza Śramkiewicza, prof. Stanisława Borysowskiego, prof. Adama Haupta, prof. Włodzimierza Łajminga, prof. Witolda Frydrycha[4].

Od prof. Kazimierza Śramkiewicza otrzymała osobistą nagrodę za osiągnięcia z rysunku na I roku studiów[3]. Dyplom i stopień magistra sztuki uzyskała w 1968 roku wykonując pracę dyplomową „Wychowanie przez sztukę” pod kierunkiem prof. Witolda Frydrycha i prof. Krystyny Łady-Studnickiej[5].

W 1982 roku była stypendystką Ministra Kultury i Sztuki. Brała udział w aukcjach charytatywnych na rzecz dzieci autystycznych i ludzi upośledzonych i kalekich[6].

Twórczość

Jest uznaną portrecistką. Maluje głównie w pracowni. Ma na swoim koncie wiele portretów, w tym karykatury z wczesnego okresu artystycznego. Oprócz tego projektowała plansze, wykonywała projekty neonów, kolorystyki budynków, aranżacje wnętrz, plakaty, grafiki ilustracyjne[7][8] i użytkowe[3]. Pracowała w wystawiennictwie, projektowała obwoluty książek[9] oraz ilustracje[10] do tekstów poezji m.in. prof. Adama Zycha[11]. W 2008 roku zaprojektowała suknie z papieru na pokaz mody towarzyszący I Biennale Grafiki cyfrowej w Muzeum Miasta Gdyni[12]. Malowała portrety żołnierzy wyklętych np. Hieronima Dekutowskiego, portrety księży: bł. ks. kmdr ppor. Władysława Miegonia (Kościół Garnizonowy Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Gdańsku), Jerzego Popiełuszki i Prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego oraz współpracowała z kurią gdańską malując portret arcybiskupa Sławoja Głódzia. Wykonała obraz Matki Bożej Różańcowej do ołtarza głównego gotyckiego Kościoła w Kmiecinie pw. św. Jadwigi Królowej[13][14].

W swoich obrazach podejmuje głównie tematykę związaną z problemami człowieka, refleksje nad jego naturą, przemijaniem[15]. Tworzyła w rożnych stylistykach, ale ostatecznie wybrała surrealizm oraz realizm – szczególnie w portretach. W jej malarstwie kluczową rolę odgrywają tajemniczość i niedopowiedzenie[16]. Obrazy są często zabarwione erotyzmem, przekształcając rzeczywistość[17][6][18].

Barbara Konarska w swoich obrazach dotyka problemu „układania się” człowieka z samym sobą. Pragnie ona w tym, tak ogromnie złożonym, skomplikowanym i niejasnym świecie zachować „ja” i zaznaczyć własną indywidualność, odrębność, niepowtarzalność i prywatność

prof. Adam A. Zych, „Humanitas, czyli człowieczeństwo”, Przegląd Świętokrzyski, 1995[19]

Pierwsza wystawa, w jakiej brała udział, odbyła się w 1975 roku pod tytułem „Twórczość Kobiet Plastyczek” i zorganizowana była przez Muzeum Narodowe w Gdańsku. Była to wystawa zbiorowa z udziałem profesorów PWSSP[20]. W 1978 roku brała udział w wystawie zbiorowej na I Prezentacji Portretu Współczesnego w Radomiu, na której zdobyła I nagrodę (Grand Prix)[21]. Dotychczas miała 20 wystaw indywidualnych, m.in. w Galerii Profile w Gdyni, w Saab Automobile AB (Trollhättan w Szwecji), w Berlinie, Chicago, Gdyni, Sopocie, Zielonej Górze. Brała udział w wielu wystawach i konkursach zbiorowych krajowych i międzynarodowych: Polska – Radom, Gdańsk, Zielona Góra (Złote Grono), Warszawa (Narodowa Galeria Sztuki Zachęta), Warszawa (Muzeum Niepodległości – Galeria autoportretu współczesnego), Poznań, Bydgoszcz, Kraków, Opole, Sopot, Kołobrzeg; Niemcy – Berlin, Manheim, Eckental (Eckenhaid), Neustrelitz[22]; Ukraina – Kijów. Oprócz wystaw w Szwecji (głównie Sztokholm) artyści „Grupy Kołobrzeg” wystawiali swoje prace w Bratysławie, Pradze, Neubrandenburgu, Berlinie i Innsbrucku. Brała udział w wystawie portretu współczesnego w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie w 1984 roku. W 2004 roku uczestniczyła w wystawie „Film i filmowcy w rysunku satyrycznym” (przy okazji festiwalu Filmowego w Gdyni) w lokalu artystycznym Tygiel w Gdyni gdzie wystawiła kilka karykatur[17][23]. W 2008 roku prowadziła wykład „Magia sztuki” w ramach programu „Kultura w dzielnicy” i cyklu spotkań „Artyści są wśród nas” zorganizowanego przez Galerię Profile w Gdyni[24]. W 2011 roku była członkiem jury na VI Międzynarodowym Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej Barwy i faktury w Gdyni[25]. W 2014 roku jedna z prac artystki „Gdynia” została obrazem miesiąca platformy internetowej Trójmiasto.pl z okazji 88-lecia Gdyni[26]. W 2021 roku wzięła udział w jubileuszowej wystawie zbiorowej z okazji 25-lecia Stowarzyszenia Promocji Artystów Wybrzeża Era-Art[27][28]. W encyklopedii Cambridge (Anglia) ukazała się krótka notka biograficzna artystki[29].

Prace Barbary Konarskiej znajdują się w zbiorach muzeów i kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą (Niemcy, Włochy, Szwecja, USA, Anglia, Francja, Australia, Holandia, Finlandia, Nowa Zelandia, Kanada).

Wybrane wystawy indywidualne

  • 1980 – Wystawa malarstwa, BWA w Sopocie i Galeria Sień Gdańska – siedziba ZPAP, Gdańsk[30]
  • 1983 – „Autoportrety”, Dom Esterki-Dom Gaski- Galeria E (Biuro Wystaw Artystycznych) – Radom[31]
  • 1991 – Malarstwo, Ratusz Staromiejski, Gdańsk[32]
  • 1996 – Galeria sztuki, Kunst im Krankenhaus – Eine Ausstellung im Universitatsklinikum Benjamin Franklin, Berlin[33]
  • 2002 – Malarstwo, Art Gallery, Chicago, USA[34][35]
  • 2005 – „Damy i demony”, wystawa malarstwa, Galeria Profile, Gdynia[36]
  • 2011 – „Prêt-à-porter”, wystawa malarstwa, Galeria Profile, Gdynia[37][38]
  • 2013 – Malarstwo Barbary Konarskiej i recytacja wierszy Wisławy Szymborskiej, Agencja Sztuki – Dom Aktora (ZPAP), Gdańsk[39]

Wybrane wystawy zbiorowe

  • 1975 – „Twórczość Kobiet Plastyczek”, wystawa z okazji Międzynarodowego Roku Kobiet, Muzeum Narodowe, Gdańsk[40]
  • 1975 – I Biennale Sztuki Gdańskiej, BWA, Sopot
  • 1977 – II Biennale Sztuki Gdańskiej, jubileusz środowiska plastyków Wybrzeża, BWA, Sopot[41][42]
  • 1978 – I Prezentacja Portretu Współczesnego, Muzeum Okręgowe, Radom[21][43]
  • 1979 – III Biennale Sztuki Gdańskiej, malarstwo, rzeźba, grafika, sztuka warsztatowa i projektowa, patronat Dziennika Bałtyckiego, BWA, Sopot[44]
  • 1979 – „IX Złote Grono”, ogólnopolska wystawa laureatów festiwali i konkursów, Zielona Góra[45][46]
  • 1980 – „Kędzierzyn'80", wystawa poplenerowa, Galeria Sztuki współczesnej BWA, ZPAP, Opole[47]
  • 1981 – Ogólnopolska Wystawa Malarstwa, IX Ogólnopolski Konkurs im. J. Spychalskiego, BWA, Poznań[48]
  • 1981 – „Portret Kobiety we Współczesnym Malarstwie Polskim”, z okazji Światowego Kongresu Kobiet, Polski Ośrodek Kultury i Informacji, Praga[49]
  • 1981 – II Ogólnopolskie Triennale-Prezentacje Portretu Współczesnego, Muzeum Okręgowe, Radom[50]
  • 1981 – Kędzierzyn Koźle'81, poplenerowa wystawa zbiorowa, Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Opole[51]
  • 1984 – „Polskie malarstwo portretowe 1944–1984”, wystawa portretu współczesnego, Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, Warszawa[52]
  • 1984 – Sierpniowa wystawa – Próby świadectwa, malarstwo, grafika, rzeźba, Kościół św. Michała, Sopot[53]
  • 1984 – Wystawa malarstwa, Wystawa w IV rocznicę Solidarności pt. „Artyści stoczniowcom” kościół św. Mikołaja, Gdańsk[54]
  • 1985 – VI Biennale Sztuki Gdańskiej, wystawa malarstwa, grafiki, rzeźby, ceramiki i tkaniny, BWA, Sopot[55]
  • 1985 – „Kobieta w polskich sztukach plastycznych”, Instytut Polski, Praga (CSRS)[56]
  • 1987 – IV Triennale „Prezentacje portretu współczesnego”, wystawa międzynarodowa, Radom[57]
  • 1989 – „Morze”, wystawa poplenerowa malarstwa i grafiki, Jastrzębia Góra[58]
  • 1990 – „Konfrontacje'90", I Triennale Sztuki Gdańskiej, BWA, Sopot[59]
  • 1989 – „Morze”, poplenerowa wystawa zbiorowa, GTPS, Gdańsk[60]
  • 1989 – Wystawa malarstwa, Galerie Nautilus und Glas Studio, Eckental, Niemcy[61]
  • 1999 – „Salon Letni'99”, interdyscyplinarna wystawa twórczości artystów kołobrzeskich, Grupa Kołobrzeg, Kołobrzeg[62][63]
  • 1999 – Wystawa malarstwa w Galerii 85', Gdańsk[64]
  • 2000 – „Quo Vadis Polen!”, w ramach Dni Kultury Polskiej, Künstlerhaus Büchsenhausen, Insbruck, Austria[65][66]
  • 2000 – „Pokolenia – matki i córki”, wystawa malarstwa, tkaniny i rzeźby, Gdyńskie Centrum Organizacji Pozarządowych, Gdynia[67][68]
  • 2000 – „Duży Format”, wystawa malarstwa, tkaniny i rzeźby, Rënk, Barniewice[69]
  • 2001 – Malarstwo i grafika, interdyscyplinarna wystawa twórczości artystów kołobrzeskich, Väsby Konsthall Vänner, Stockholm, Szwecja[70][71][72]
  • 2001 – „MANNISKAN – FIGUR – GESTALT”, udział artystów Grupy Kołobrzeg, Väsby Konsthall, Stockholm, Szwecja[72][70]
  • 2001 – Malarstwo, wystawa zbiorowa Grupy Kołobrzeg, galeria Lokstallet Konsthall, Strömstad, Szwecja[73][72]
  • 2002 – Wystawa Malarstwa, Rysunku, Grafiki i Rzeźby, Centrum Targowe, Gdańsk[74]
  • 2003 – II Ogólnopolskie Triennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej, hala wystawiennicza Międzynarodowych Targów Gdańskich, Trójmiasto[75]
  • 2003 – „Zbliżenia”, wystawa zbiorowa członków SPAW Era Art, Meklemburgia i Pomorze Przednie, Niemcy[76]
  • 2003 – „Polnische Gemälde zum Kennenlernen”, Ausstellung in Sparkasse, Neustrelitz. Niemcy[22]
  • 2004 – II Wystawa Malarstwa, rysunku, grafiki i rzeźby, Centrum Rozrywki i Kultury Gemini, Muzeum Miasta Gdyni, Gdynia[77]
  • 2005 – III Ogólnopolskie Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej „Radość Wolności”, Międzynarodowe Targi Gdańskie, Trójmiasto[78]
  • 2005 – „Pokolenia”, wystawa zbiorowa malarstwa, tkaniny i grafiki, lokal artystyczny Tygiel, Gdynia[79]
  • 2006 – „III Wystawa Malarstwa, Rysunku, Grafiki i Rzeźby – Gdynia 2006”, hala GOSiR w Gdyni, Gdynia[80]
  • 2006 – „Polscy i Niemieccy Artyści w Oficynie Sztuki Domu Aktora w Gdańsku”, Dom Aktora, Gdańsk[81]
  • 2007 – IV Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej, Muzeum Miasta Gdyni, Trójmiasto[82][83]
  • 2008 – I Międzynarodowe Biennale Grafiki Cyfrowej, pokaz mody z papieru, Muzeum Miasta Gdyni, Gdynia[12]
  • 2009 – „Trzy kobiety x 2", wystawa malarstwa, Tygiel, Gdynia[84]
  • 2009 – „Dar Pomorza i żaglowce świata”, interdyscyplinarna wystawa zbiorowa, Tygiel, Gdynia[85]
  • 2009 – „Barwy Kaszub”, wystawa malarstwa, Tygiel, Gdynia[85]
  • 2009 – „Papier”, rysunek, grafika, instalacje, malarstwo, Tygiel, Gdynia[85]
  • 2009 – „Świąteczna Gdynia”, wystawa malarstwa, Tygiel, Gdynia[85]
  • 2009 – „Anioły”, wystawa malarstwa, Galeria Profile, Gdynia[84]
  • 2010 – „Pokolenia Solidarności „,wystawa malarstwa zorganizowana z okazji 30 – lecia Solidarności /1980 – 2010/, Tygiel, Gdynia[86]
  • 2011 – „Era Art w Koszalinie”, Galeria Na Piętrze, Koszalin[87][88]
  • 2011 – „Piętnastka ERA ART”, wystawa jubileuszowa z okazji 15-lecia SPAW Era Art, Gdynia[89]
  • 2011 – Wystawa jubileuszowa z okazji 100-lecia gdańskiego okręgu ZPAP, Gdański Park Naukowo-Technologiczny, Gdańsk[90][1]
  • 2012 – Wystawa „Galeria Autoportretu Współczesnego 1984–1990”, Muzeum Niepodległości, Warszawa[91]
  • 2012 – „Barwy Morza – Gdynia 2012”, wystawa malarstwa „Dar Pomorza”, Gdynia[92]
  • 2014 – „Różne spojrzenia – malarstwo, grafika i fotografia”, Tygiel, Gdynia[93]
  • 2016 – „Barwy morza”, wystawa malarstwa „Dar Pomorza”, Gdynia[94]
  • 2016 – „Gdynia – miasto radości”, Tygiel, Gdynia[95]
  • 2017 – Wystawa malarstwa artystów ZPAP, Galeria na Piętrze, Łódź
  • 2018 – „Obietnice wiosny … zbiorowa wystawa malarstwa”, Tygiel, Gdynia[96]
  • 2018 – Stała ekspozycja malarstwa, Galeria Sztuki Współczesnej, Gniewino[97]
  • 2020 – „Maski... Maski... Maski”, wystawa malarstwa, rzeźby, rysunku, fotografii, instalacji, Galeria ZPAP, Gdańsk[98]
  • 2021 – 25-lecie Stowarzyszenia Promocji Artystów Wybrzeża Era Art, jubileuszowa wystawa zbiorowa, Tygiel, Gdynia[99]

Nagrody i wyróżnienia

  • 1978 – I nagroda wojewody radomskiego (Grand Prix) za portret na I Prezentacji Portretu Współczesnego, Radom[21]
  • 1979 – Udział w wystawie „IX Złote Grono” wystawa laureatów konkursów lat 1977–1978, Zielona Góra[46]
  • 1979 – Medal Galerii Biura Wystaw Artystycznych (Biuro Wystaw Artystycznych BWA), w nawiązaniu do portretów z 1978 r., Radom[46]
  • 2001 – Medal Stowarzyszenia Promocji Artystów Wybrzeża Era-Art na I Ogólnopolskim Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej, Trójmiasto[100]
  • 2003 – Wyróżnienie: malarstwo, II Ogólnopolskim Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej, hala Międzynarodowych Targów Gdańskich, Gdańsk[101]
  • 2003 – Statuetka Stowarzyszenia Promocji Artystów Wybrzeża Era-Art, Gdynia[76]

Przypisy

  1. ↑ a b ZPAP, Wystawa stulecia członków ZPAP Okręg Gdański, J. Janowski (red.), Gdańsk 2011, s. 119, ISBN 978-83-928978-2-8.
  2. ↑ Barbara Konarska Sas – badaczka ludzkiej natury. | Obsesje, magazynobsesje.pl [dostęp 2022-01-24].
  3. ↑ a b c BE-ART exclusive & Małopolskie. TV prezentują spotkanie z Barbarą Konarską, mtv24.tv [dostęp 2022-01-22].
  4. ↑ Barbara Konarska Sas, Sztuka i biznes, 9 maja 2014 [dostęp 2022-01-22].
  5. ↑ Spis dyplomów przed 2017, Malarstwo i Grafika.
  6. ↑ a b Gazeta Chojeńska, gazetachojenska.pl [dostęp 2022-01-22].
  7. ↑ A.A. Zych, Psalmy Emigracyjne, „Przegląd Świętokrzyski” (5 (19)), Kielce 1995, s. 52, ISSN 1232-2970.
  8. ↑ A.A. Zych, Psalmy Emigracyjne, wyd. I, Kielce 1995, ISBN 83-902638-8-2.
  9. ↑ A.A. Zych, Psalmy Emigracyjne, Kielce 1997, ISBN 83-86816-35-X.
  10. ↑ S. Rogala, Emigracyjne Nostalgie, J. Radomska – Jasińska (red.), „Przegląd Świętokrzyski”, Kielce 1995, s. 50, ISSN 1232-2970.
  11. ↑ S. Nyczaj, Psalmy Emigracyjne Adam A. Zych, „Informator Kulturalno-Artystyczny Kielecczyzny IKAR”, 1995, s. 23, ISSN 1231-7276.
  12. ↑ a b Wystawy, Oficjalny serwis internetowy miasta Gdynia [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  13. ↑ Kmiecin – Kościół św. Jadwigi Królowej, polskaniezwykla.pl [dostęp 2022-02-19].
  14. ↑ Kamil Kucharski, Pierwszy odpust ku czci Matki Bożej Różańcowej w parafii pw. św. Jadwigi Królowej w Kmiecinie. „Odpust to największe wydarzenie duchowe”, Nowy Dwór Gdański Nasze Miasto, 30 września 2020 [dostęp 2022-02-19] (pol.).
  15. ↑ R. Wołoszczak, Same o sobie, W. Józefowski (red.), „Uroda” (1), Warszawa 1986, s. 18–19, ISSN 0500-7194.
  16. ↑ Biała abstrakcja, Arena Sztuki [dostęp 2022-02-21] (pol.).
  17. ↑ a b Badaczka ludzkiej natury. Barbara Konarska Sas – Planeta Kobiet, planetakobiet.com.pl [dostęp 2022-01-22].
  18. ↑ Jesienna pani. 68,5x80 cm. Barbara Konarska Sas. – Ceny i opinie na Skapiec.pl, Skapiec.pl [dostęp 2022-02-21] (pol.).
  19. ↑ A.A. Zych, Humanitas, czyli człowieczeństwo, „Przegląd Świętokrzyski” (3(17)), Kielce 1995, s. 47, ISSN 1232-2970.
  20. ↑ Wystawy Sztuki Kobiet – Wystawa, wystawykobiet.amu.edu.pl [dostęp 2022-01-22].
  21. ↑ a b c Zbrojownia Sztuki, Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku, 22 stycznia 2022.
  22. ↑ a b M. Tumm, Polnische Gemälde zum Kennenlernen, Ausstellung in Sparkasse, „Nordkurier Strelitzer Zeitung”, Neustrelitz 2003, s. 10.
  23. ↑ rok 2004, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-02-21] (pol.).
  24. ↑ 2008 rok | Profile [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  25. ↑ VI Międzynarodowe Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej BARWY i FAKTURY – Gdynia 2011, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  26. ↑ Obraz miesiąca – Konarska Barbara, trojmiasto.pl [dostęp 2022-01-22] (pol.).
  27. ↑ Wystawa: 25-lecie Era Art, Jedna sztuka, 6 września 2021 [dostęp 2022-01-22] (pol.).
  28. ↑ ERA ART 1996 – 2021 | Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-01-22] (pol.).
  29. ↑ Desperat Zine, Desperat zine: Maluj jak chcesz...Barbara Konarska, Desperat zine, 31 sierpnia 2013 [dostęp 2022-02-21].
  30. ↑ Wystawa malarstwa Barbary Konarskiej, „BWA i ZPAP. Zaproszenie na wystawę”, Gdańsk, 27 czerwca 1980.
  31. ↑ Autoportrety Barbary Konarskiej, „Biuro Wystaw Artystycznych w Radomiu. Zaproszenie na wystawę”, Radom, 28 kwietnia 1983.
  32. ↑ Wystawa malarstwa Barbary Konarskiej, „Ratusz Staromiejski (Dyrektor wojewódzkiego ośrodka kultury). Zaproszenie na wystawę”, Gdańsk 1991.
  33. ↑ Barbara Konarska Malerei, „Kunst im Krankanhaus. Zaproszenie na wystawę”, Berlin 1996.
  34. ↑ L. Darski, Barbara Konarska – Malarstwo, „Folder wystawy”, Chicago 2002.
  35. ↑ Welcome to the Cornelia Arts Building, 1 marca 2020 [dostęp 2022-01-24] (ang.).
  36. ↑ 2005 rok, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-01-23] (pol.).
  37. ↑ 2011 rok, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-01-23] (pol.).
  38. ↑ F. Malinowski, 15 ERA ART, „Katalog wystawy”, Gdynia 2011, s. 12.
  39. ↑ Wystawa malarstwa Barbary Konarskiej i czytanie wierszy Wisławy Szymborskiej, „Dom Aktora. Zaproszenie na wystawę”, Gdańsk 2013.
  40. ↑ Twórczość Kobiet Plastyczek, wyd. Katalog wystawy, Gdańsk: Muzeum Narodowe w Gdańsku, 1975, s. 10, 24.
  41. ↑ S. Stankiewicz, II Biennale Sztuki Gdańskiej. Jubileusz srodowiska plastyków Wybrzeża, „Dziennik Bałtycki” (85(10144)), Gdańsk 1977, s. 3.
  42. ↑ K. Fabijański-Przybytko, Biennale Sztuki, „Głos Wybrzeża” (101(9015)), 5 maja 1977, s. 5.
  43. ↑ ZPAP, Informator ZG ZPAP, „Informator” (65), Warszawa 1978, s. 6.
  44. ↑ III Biennale Sztuki Gdańskiej, „Dziennik Bałtycki” (94(10734)), Gdańsk 1979, s. 3.
  45. ↑ Życie artystyczne Zielonej Góry w latach 1945–2016 Kalendarium by BWA Zielona Góra – Issuu, issuu.com [dostęp 2022-02-20] (ang.).
  46. ↑ a b c R. Kiełb (red.), IX Złote Grono, „Biuletyn informacyjny” (2), Zielona Góra 1979, s. 3.
  47. ↑ W. Lulek (red.), Malarski Plener, „Tygodnik Kędzierzyn Koźle” (29), Kędzierzyn Koźle 1980, s. 2.
  48. ↑ W. Lipowicz, Wystawa malarstwa IX Ogólnopolskiego konkursu im. J. Spychalskiego, katalog wystawy, B. Danecka (BWA) (red.), Poznań 1982, s. 7, PZGMK 6-608447/83-250-E15/948.
  49. ↑ Radomskie BWA wystawia w Pradze, „wycinek z gazety”, 1981.
  50. ↑ A. Gieraga, II Ogólnopolskie triennale prezentacje portretu współczesnego, wyd. Katalog wystawy, Radom 1981, s. 7, 47.
  51. ↑ Z. Jarząbek, Ogólnopolski Plener Malarski Kędzierzyn – Koźle'81, Opole 1981, s. 2, 6, ISSN 1903-1101-81.
  52. ↑ Huncwot.com, Wystawy archiwalne – Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, zacheta.art.pl [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  53. ↑ J.S. Pasierba, Sierpniowa wystawa malarstwo, grafika, rzeźba „Pionowy wymiar kultury”, „Katalog wystawy”, 1984, s. 6.
  54. ↑ KONIEC I POCZĄTEK. SOLIDARNOŚĆ 1980-1990 – Swiatobrazu.pl, swiatobrazu.pl [dostęp 2022-02-20].
  55. ↑ J. Kuszewski, VI Biennale Sztuki Gdańskiej, Prawda o środowisku, „Dziennik Bałtycki” (132), Gdańsk 1985, s. 3–4.
  56. ↑ Žena v polském výtvarném umění, „Instytut Polski. Zaproszenie na wystawę”, Praga 1985.
  57. ↑ A. Gieraga, IV triennale prezentacje portretu współczesnego, T. Dąbrowska (red.), „Katalog wystawy”, Radom 1987, s. 3, 13, 91.
  58. ↑ R. Kul, Morze Jastrzębia Góra 1989, „Katalog wystawy”, Gdańsk 1989.
  59. ↑ F. Wiśniewski (BWA), I Triennale Sztuki Gdańskiej Konfrontacje'90, „Katalog wystawy”, Sopot 1990, s. 6, 33.
  60. ↑ Morze- Jastrzebia Góra'89, „GTPS. Zaproszenie na wystawę”, Gdańsk 1989.
  61. ↑ Inge Kachane, Einlandung zur Eröffnungsausstellung, „Katalog wystawy”, Eckental-Eckenhaid 1989, s. 2.
  62. ↑ A. Ściesińska (red.), 1988-2000, wyd. Katalog kalendarium wystaw, Kołobrzeg: Galeria Sztuki Współczesnej w Kołobrzegu, 2000, s. 24, ISBN 83-912120-2-5.
  63. ↑ J. Ściesiński, Salon Letni'99 Grupa Kołobrzeg, A. Ściesińska (red.), Kołobrzeg 1999, s. 18–19, ISBN 83-912120-0-9.
  64. ↑ Wystawa malarstwa, „Galeria'85. Zaproszenie na wystawę”, Gdańsk 1999.
  65. ↑ K. Sandhofer, Quo Vadis Polen! R. Renk (red.), Kołobrzeg: Le Petit Café, 2000, s. 5, 20, 34, ISBN 83-900271-3-5.
  66. ↑ Büchsenhausen, buchsenhausen.at [dostęp 2022-01-24].
  67. ↑ Wystawa malarstwa, tkaniny i rzeźby POKOLENIA, „Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART. Zaproszenie na wernisaż i wystawę”, Gdynia 2000.
  68. ↑ rok 2000, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  69. ↑ E. Gołębiowska, Wystawa malarstwa i tkaniny „Duży Format”, Folder wystawy, Gdynia 2000.
  70. ↑ a b Väsby Konsthall, artworks.se [dostęp 2022-01-24].
  71. ↑ J. Ściesiński, Grupa Kołobrzeg, A. Ściesińska (red.), Kołobrzeg 2001, s. 16–17, 53, ISBN 83-912120-6-8.
  72. ↑ a b c Kalendarium – Galeria Sztuki Współczesnej imienia Adeli i Jerzego Ściesińskich w Kołobrzegu, gsw.kolobrzeg.eu [dostęp 2022-02-21].
  73. ↑ Konsthallen Lokstallet – Strömstad, stromstad.se [dostęp 2022-01-24] (szw.).
  74. ↑ F.W. Malinowski, Wystawa Malarstwa, Rysunku, Grafiki i Rzeźby, Katalog wystawy, Gdynia 2002, s. 2, 29.
  75. ↑ F.W. Malinowski, II Ogólnopolskie Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej, Katalog wystawy, Gdynia 2003, s. 8, 36.
  76. ↑ a b rok 2003, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-01-23] (pol.).
  77. ↑ F.W. Malinowski, II Wystawa Malarstwa, rysunku, grafiki i rzeźby Trójmiasto 2004, Katalog wystawy, Gdynia 2004, s. 4, 30.
  78. ↑ F.W. Malinowski, „Radość wolności” III Ogólnopolskie Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej, Katalog wystawy, 2005, s. 5, 29.
  79. ↑ rok 2005, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  80. ↑ rok 2006, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-01-25] (pol.).
  81. ↑ W. Pitala, Polscy i Niemieccy Artyści w Oficynie Sztuki Domu Aktora w Gdańsku, „Katalog wystawy”, Gdańsk 2006, s. 4, 28–29.
  82. ↑ F.W. Malinowski, IV Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej, Katalog wystawy, Gdynia 2007, s. 6, 33.
  83. ↑ rok 2007, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  84. ↑ a b 2009 rok, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-01-23] (pol.).
  85. ↑ a b c d rok 2009, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-01-23] (pol.).
  86. ↑ Pokolenia, magazyngdanski.eu [dostęp 2022-01-23].
  87. ↑ rok 2011, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-01-23] (pol.).
  88. ↑ F. Malinowski, 15 ERA ART, „Katalog wystawy”, Gdynia 2011, s. 7.
  89. ↑ F. Malinowski, 15 ERA ART, „Katalog wystawy”, Gdynia 2011, s. 13.
  90. ↑ Wystawa z okazji 100-lecia Związku Polskich Artystów Plastyków, trojmiasto.pl [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  91. ↑ T. Skoczek, Galeria autoportretu współczesnego 1984–1990: katalog wystawy, J. Engelgard (red.), Warszawa: Muzeum Niepodległości, 2012, s. 8, 38–39, ISBN 978-83-62235-26-1.
  92. ↑ P. Cedrzyński, Europejski konkurs malarstwa Barwy Morza, „Katalog wystawy”, Gdynia 2012, s. 11, 31.
  93. ↑ Różne spojrzenia – malarstwo, grafika i fotografia, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-01-23] (pol.).
  94. ↑ Barwy Morza, Europejski Konkursu Malarstwa, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-01-23] (pol.).
  95. ↑ Gdynia – miasto radości, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-01-23] (pol.).
  96. ↑ Obietnice wiosny… zbiorowa wystawa malarstwa, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-01-23] (pol.).
  97. ↑ W Gniewinie otwarto Galerię Sztuki Współczesnej, nadmorski24.pl [dostęp 2022-02-20].
  98. ↑ „Maski Maski Maski”. Wystawa w Gdańskiej Galerii ZPAP (14.02-03.03.2020). [dostęp 2022-01-23].
  99. ↑ Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART. Gdynia – PDF Free Download, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-01-23].
  100. ↑ 2001 | Wyniki wyszukiwania, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  101. ↑ II Ogólnopolskie Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej – Trójmiasto 2003, Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [dostęp 2022-02-20] (pol.).

Media użyte na tej stronie

Barbara Konarska.jpg
Autor: Poicale, Licencja: CC BY-SA 4.0
Barbara Konarska