Barbara Lewandowska

Barbara Lewandowska Wirta
Imię i nazwisko	Barbara Wiktoria Lewandowska
Data i miejsce urodzenia	16 kwietnia 1929 Warszawa
Data i miejsce śmierci	16 września 2019 Warszawa
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	literatura
Odznaczenia

Barbara Wiktoria Lewandowska, ps. „Wirta” (ur. 16 kwietnia 1929 w Warszawie, zm. 16 września 2019 tamże) – polska pisarka, wieloletnia redaktor naczelna czasopisma „Miś”, autorka książek dla dzieci i słuchowisk radiowych. Uczestniczka powstania warszawskiego.

Życiorys

Urodziła się 16 kwietnia 1929 roku w Warszawie^[1][2] w rodzinie Wacława i Marianny z domu Andrzejczak^[1]. W okresie okupacji niemieckiej należała do 15. Żeńskiej Drużyny Harcerskiej Szarych Szeregów^[1][3]. Podczas powstania warszawskiego działała pod pseudonimem „Wirta” i pełniła funkcję sanitariuszki w Oddziale „Barry” Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa (Pluton „Dorsza”) na szlaku bojowym Stare Miasto – kanały – Śródmieście Północ^[1]. Po powstaniu, jako jeńca, więziono ją najpierw w Stalagu 344 Lamsdorf, a później w Stalagu IV-B/H Zeithain^[1][2].

Po wojnie ukończyła studia na Wydziale Filozoficzno-Społecznym Uniwersytetu Warszawskiego^[1], w ramach którego studiowała pedagogikę i psychologię^[4]. Wyszła za mąż za powstańca Jana Szymczyka^[1]. W 1952 roku zadebiutowała w prasie dziecięcej, a rok później dołączyła do redakcji wydawnictwa Nasza Księgarnia, w której pracowała do 1959 roku^[4]. Po okresie pracy dla Wydawnictwa Harcerskiego, przeniosła się do Polskiego Radia, dla którego napisała kilkadziesiąt słuchowisk radiowych^[4]. Od 1967 roku należała do Stowarzyszenia Autorów ZAiKS^[4]. Kierowała kilkoma działami tematycznymi w „Świerszczyku”^[4][5]. Od lat 70. XX w. przez dwie dekady była redaktor naczelną magazynu dla dzieci „Miś”^[1][4].

Publikowała wiersze i prozę dla dzieci^[4][5]. W swoich utworach łączyła realizm z motywami fantastycznymi, wplatając jednocześnie elementy edukacyjne^[5]. Poza słuchowiskami pisała także teksty piosenek dla radia i telewizji (najczęściej do muzyki Franciszki Leszczyńskiej) oraz dialogi do filmów i scenariusze^[4].

Została odznaczona Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Armii Krajowej, Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1]. W 1974 roku otrzymała Medal Komisji Edukacji Narodowej, w 1982 roku Nagrodę Prezesa Rady Ministrów (z Janiną Krzemińską), a w 2007 roku srebrny Medal Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”^[5].

Została mianowana „Honorową Babcią” Przedszkola nr 395 w Warszawie^[5], w którym odbywa się Ursynowski Przegląd Twórczości Barbary Lewandowskiej^[4][5]. W 2015 roku nadano przedszkolu imię pisarki^[6].

Zmarła 16 września 2019 roku w Warszawie. Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach^[3] (kwatera D22-5-8)^[7].

Wybrana twórczość

• Lato czarodziej. Halina Gutsche (ilustr.). Biuro Wydawnicze „Ruch”, 1963. OCLC 836048162.
• Nie dziw się żyrafie. Barbara Baranowska (ilustr.). Biuro Wydawnicze „Ruch”, 1963. OCLC 832946411.
• Nawet przedmioty mają kłopoty. Włodzimierz Terechowicz (ilustr.). Biuro Wydawnicze „Ruch”, 1968. OCLC 830905437.
• Stragan pani Jesieni. Teresa Wilbik (ilustr.). Biuro Wydawnicze „Ruch”, 1969. OCLC 829889947.
• Daleko i blisko. Teresa Kosińska (ilustr.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1976. OCLC 830985692.
• Mokry łakomczuch. Janina Krzemińska (ilustr.). Nasza Księgarnia, 1976. OCLC 804990937.
• Odlot. Elżbieta Murawska (ilustr.). Nasza Księgarnia, 1982. ISBN 83-10-08235-5.
• Poczytaj mi... Bohdan Butenko (ilustr.). Nasza Księgarnia, 1984. ISBN 83-10-08621-0.
• Kropka szczęścia. Hanna Grodzka-Nowak (ilustr.). Nasza Księgarnia, 1984. ISBN 83-10-08623-7.

Przypisy