Barbara Piwnik
| ||
Data i miejsce urodzenia | 5 marca 1955 Kosowice | |
Minister sprawiedliwości, prokurator generalny | ||
Okres | od 19 października 2001 do 6 lipca 2002 | |
Poprzednik | Stanisław Iwanicki | |
Następca | Grzegorz Kurczuk | |
Odznaczenia | ||
Barbara Elżbieta Piwnik (ur. 5 marca 1955[1] w Kosowicach[2]) – polska prawnik, sędzia, w latach 2001–2002 minister sprawiedliwości i prokurator generalny.
Życiorys
Ukończyła studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Po studiach odbyła aplikację w sądzie w Ełku, była asesorem sądowym Sądu Rejonowego w Łukowie, gdzie orzekała w sprawach cywilnych[2]. W 1982 otrzymała nominację na sędziego sądu rejonowego w tym sądzie, w 1983 przeszła do orzekania w Sądzie Rejonowym w Nowym Dworze Mazowieckim[3]. W 1984 po raz pierwszy była urzędniczką w Ministerstwie Sprawiedliwości. W 1987 awansowana do Sądu Wojewódzkiego w Warszawie[3], orzekała w sprawach karnych. Prowadziła m.in. sprawy członków tzw. gangu pruszkowskiego (na przykład sprawa strzelaniny w motelu George) oraz oskarżonych o zabójstwo studenta Wojciecha Króla, a także afery FOZZ (odeszła ze składu po wejściu w skład rządu, w związku z czym proces karny musiał zostać prowadzony od początku). Była rzeczniczką Sądu Okręgowego w Warszawie, w 2001 pracowała jako dyrektor Departamentu Sądów i Notariatu w Ministerstwie Sprawiedliwości.
Od 19 października 2001 do 6 lipca 2002 sprawowała urząd ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego w gabinecie Leszka Millera.
Po odejściu z rządu wróciła do orzekania jako sędzia w Wydziale Karnym Sądu Okręgowego w Warszawie. We wrześniu 2013 sąd dyscyplinarny przy Sądzie Apelacyjnym w Lublinie wymierzył jej nieprawomocnie karę upomnienia, uznając ją za winną udziału w podjęciu błędnej decyzji procesowej[4]. W styczniu 2014 decyzja ta została zmieniona przez Sąd Najwyższy, który w drugiej instancji uniewinnił Barbarę Piwnik w postępowaniu dyscyplinarnym[5].
Życie prywatne
Jest bratanicą Jana Piwnika (pseud. Ponury). Jej babka była spokrewniona z Witoldem Gombrowiczem[2]. W październiku 2015 ukazała się książka będąca wywiadem Doroty Kowalskiej z Barbarą Piwnik[6].
Nagrody i odznaczenia
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001)[7].
Przypisy
- ↑ Oświadczenie majątkowe. waw.sa.gov.pl. [dostęp 2018-09-26].
- ↑ a b c Magdalena Fudala: Niezłomna pani minister. tygodnikprzeglad.pl, 2001-10-15. [dostęp 2015-10-06].
- ↑ a b Barbara Piwnik w serwisie Ludzie „Wprost”. [dostęp 2015-10-06].
- ↑ Sędzia Barbara Piwnik ukarana dyscyplinarnie upomnieniem. rp.pl, 2013-09-27. [dostęp 2014-09-27].
- ↑ Sędzia Piwnik oczyszczona z dyscyplinarnego zarzutu. Jest prawomocny wyrok. tvn24.pl, 2014-01-22. [dostęp 2014-05-18].
- ↑ Dorota Kowalska: Barbara Piwnik w rozmowie z Dorotą Kowalską. Warszawa: Melanż, 2015. ISBN 978-83-64378-24-9.
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 21, poz. 345
|
|
Media użyte na tej stronie
Uproszczony obraz godła Polski; oficjalne godło: Coat of arms of Poland-official.png
(Tekst oryginalny: „Secretary of Defense Donald H. Rumsfeld (center) escorts Prime Minister Leszek Miller (right), of Poland, into the Pentagon on Jan. 11, 2002. The two leaders will meet to discuss defense issues of mutual interest. DoD photo by Helene C. Stikkel. (Released) 020111-D-2987S-003”)
Autor: Ja Fryta, Licencja: CC BY-SA 2.0
Barbara Piwnik, prawniczka, minister sprawiedliwości i prokurator generalny. Warszawskie Targi Książki 2016.