Barbara Rakowska
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| profesor nauk biologicznych | |
| Specjalność: algologia, botanika | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 20 grudnia 1977 |
| Habilitacja | 26 czerwca 2001 |
| Profesura | 23 grudnia 2010 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
  | |
Barbara Janina Rakowska[1] (ur. 17 marca 1941 w Łodzi, zm. 13 kwietnia 2017) – polska biolog, profesor dr hab. nauk biologicznych o specjalności algologia, botanika, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Łódzkiego (Wydział Biologii i Ochrony Środowiska; Katedra Algologii i Mykologii)[1].
Życiorys
Barbara Rakowska była córką Jerzego i Janiny Trzeszczkowskich[2]. Jeszcze przed ukończeniem studiów rozpoczęła pracę w charakterze nauczycielki biologii w Szkole Podstawowej nr 22 w Łodzi[2]. Uzyskała magisterium z biologii na podstawie pracy napisanej pod kierunkiem Joanny Kadłubowskiej na Uniwersytecie Łódzkim w 1969 roku[2]. Po studiach otrzymała pracę w Zakładzie Algologii w Katedrze Systematyki i Geografii Roślin UŁ[2]. Doktoryzowała się w 1977 roku, w macierzystej uczelni, na podstawie pracy Glony rzeki Bzury z uwzględnieniem wpływu ścieków na ich skład jakościowy i ilościowy[1][2] pisanej również pod kierunkiem Joanny Kadłubowskiej[2]. Karierę naukową kontynuowała na stanowisku adiunkta w Zakładzie Algologii, w Katedrze Algologii i Mikologii UŁ[2]. Habilitację otrzymała w 2001 roku, również na UŁ, na podstawie monografii Studium różnorodności okrzemek ekosystemów wodnych Polski niżowej[1][2]. W latach 2003–2012 była kierownikiem Studiów Podyplomowych na Wydziale Biologii i Ochrony Środowiska UŁ, opracowała nowy program i profil studiów przygotowujących nauczycieli do nauczania biologii[2]. Od 2007 roku kierowała Zakładem Algologii[2]. W 2010 roku otrzymała profesurę, rok później przeszła na emeryturę[1][2].
Jej zainteresowania obejmowały różnorodność gatunkową, biologię i ekologię okrzemek (Bacillariophyta) żyjących w różnych pod względem biologicznym, hydrologicznym i fizykochemicznym ekosystemach wodnych[2]. Napisała ponad 80 prac naukowych, wypromowała troje doktorów[2]. Jej nazwiskiem nazwano okrzemkę Navicula rakowskae[2]. W latach 2002–2008 sprawowała funkcję wiceprzewodniczącej Polskiego Towarzystwa Fykologicznego[2]. Była organizatorką licznych sympozjów i konferencji[2].
Została pochowana na cmentarzu rzymskokatolickim przy ulicy Ogrodowej w Łodzi[2].
Wyróżnienia
- 1982: Złoty Krzyż Zasługi[2]
- 2007: Medal Komisji Edukacji Narodowej[2]