Barbara Rosenkranz

Barbara Rosenkranz
Barbara Rosenkranz podczas kampanii wyborczej 2008 w St. Pölten
Data i miejsce urodzenia	20 czerwca 1958 Salzburg
Minister ds. prawa budowlanego i ochrony zwierząt Dolnej Austrii
Okres	od 2008
Przynależność polityczna	Freie Liste Österreich (FLÖ)

Barbara Rosenkranz otrzymuje 19 czerwca 2007 Wielką Złotą Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii z rąk Przewodniczącej Rady Narodowej Barbary Prammer

Barbara Rosenkranz, z domu Schörghofer^[1] (ur. 20 czerwca 1958 w Austrii, w Salzburgu) – austriacka polityk, długoletnia członkini Wolnościowej Partii Austrii (FPÖ), dawniej strukturze władz Dolnej Austrii ds. prawa budowlanego i ochrony zwierząt, kandydatka FPÖ w austriackich wyborach prezydenckich 2010.

W 2017 r. odeszła z FPÖ do nowo powstałej partii FLÖ (Freie Liste Österreich).

Życiorys

Barbara Rosenkranz urodziła się w 1958 w Salzburgu.

Po maturze 1976 w Salzburgu rozpoczęła studia historii i filozofii na Uniwersytecie Wiedeńskim. Jest żoną Horsta Rosenkranza i matką dziesięciorga dzieci: sześciu córek i czterech synów. Deklaruje swój zawód jako „gospodyni domowa” (niem. Hausfrau). Wystąpiła z Kościoła Katolickiego i nie ochrzciła swoich dzieci.

Karierę polityczną rozpoczęła w 1993 jako deputowana do Landtagu Dolnej Austrii. 20 grudnia 2002 przeszła do Rady Narodowej Austrii (Nationalrat). W wyborach do Landtagu Dolnej Austrii 2008 jej partia podwoiła dzięki jej udziałowi liczbę uzyskanych głosów. 10 kwietnia 2008 została wybrana do Landratu Dolnej Austrii.

2 marca 2010 FPÖ oficjalnie przedstawiło Barbarę Rosenkranz jako swoją kandydatkę na urząd prezydenta Austrii.

Poglądy Barbary Rosenkranz ona sama określa jako narodowo-konserwatywne. Krytykuje przynależność Austrii do Unii Europejskiej. Określa feminizm jako błędną drogę, dążącą do stworzenia bezpłciowego człowieka. Sprzeciwia się legalizacji związków homoseksualnych i adopcji dzieci przez pary homoseksualne.

Napływ imigrantów do Austrii nazywa „importem przestępczości”. Domaga się powrotu do kontroli granicznych wewnątrz strefy Schengen. Była jedyną deputowaną, która głosowała przeciw ratyfikacji Traktatu Lizbońskiego.

Domaga się zniesienia ustawodawstwa antynazistowskiego.

Wiedeńska gmina żydowska skrytykowała ją za znieważenie pamięci 65 tysięcy austriackich ofiar Holocaustu. Przewodniczący Konferencji Biskupów Austriackich, kardynał Christoph Schönborn uznał ją za „nie nadającą się do wyborów”.

Przypisy

Bibliografia

• Barbara Rosenkranz: MenschInnen. Gender Mainstreaming – Auf dem Weg zum geschlechtslosen Menschen (Człowiekinie – na drodze do bezpłciowego człowieka). Graz: Ares-Verlag, 2008. ​ISBN 978-3-902475-53-4​.
• Bartosz T. Wieliński: Brunatna prezydent. Gazeta Wyborcza, 18 marca 2010, s. 10