Barbara Rosiek

Barbara Rosiek
Imię i nazwisko

Barbara Kazimiera Rosiek

Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1959
Częstochowa

Data śmierci

27 kwietnia 2020

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Śląski w Katowicach

Dziedzina sztuki

poezja, proza

Ważne dzieła
  • „Pamiętnik narkomanki”
  • „Ćpunka”
  • „Byłam schizofreniczką”
  • „Alkohol, prochy i ja”
Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Barbara Kazimiera Rosiek (ur. 25 czerwca 1959 w Częstochowie[1], zm. 27 kwietnia 2020)[2] – polska psycholog kliniczna, pisarka i poetka. Autorka m.in. Pamiętnika narkomanki dokumentującego przeżycia autorki związane z walką z nałogiem narkotykowym. Wydana w 1985 książka pozostaje bestsellerem i jedną z pozycji najczęściej czytanych przez młodzież w wieku gimnazjalnym w Polsce.

Życiorys

Debiutowała w 1985 Pamiętnikiem narkomanki, pisanym od 14. roku życia do czasów studiów. Opisywała w nim swoje przeżycia związane z walką z nałogiem[3]. Wielokrotnie wznawiana książka utrzymuje się w czołówce najczęściej czytanych pozycji wśród nastolatków, obok innej pozycji na temat narkomanii, My, dzieci z dworca ZOO[4]. Dzięki rozgłosowi jej debiutu pisarskiego, Rosiek jest jedną z najpopularniejszych autorek wśród polskich gimnazjalistów, zaraz po Stephenie Meyer, Joanne K. Rowling, J.R.R. Tolkienie i Paulo Coelho[4][5]. Książka doczekała się również kilku adaptacji teatralnych wystawianych m.in. przez Teatr Zagłębia (w rolę Barbary Rosiek wcieliła się Beata Ciołkowska)[6], Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie[7] (2005; Ewa Greś[8]), Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu[9] (2008; Patrycja Zywert[10]) oraz Kielecki Teatr Lektur (Magdalena Jarek)[11].

Po wyjściu z nałogu ukończyła psychologię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach i zaczęła pracować jako psycholog kliniczny w szpitalach w Lublińcu i Częstochowie[12] oraz w Towarzystwie Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych „Powrót z U”. Od 1993 jest członkiem Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 2002 został jej przyznany srebrny medal przez International Biographical Centre w Cambridge za całokształt twórczości literackiej[3].

Na 25-lecie twórczości w 2010 otrzymała Nagrodę Prezydenta Miasta Częstochowy, a na 30-lecie swojej pracy twórczej Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W maju 2016 minister kultury i dziedzictwa narodowego wręczył Barbarze Rosiek brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[3]. Kolejne książki, choć często pisane w pierwszej osobie, oparła na doświadczeniach swoich pacjentów[13].

Zmarła 27 kwietnia 2020 o godzinie 4:15. Kilka lat wcześniej miała wypadek, w wyniku którego złamała kręgosłup[14].

2 maja 2020 została pochowana w grobie rodzinnym na Cmentarzu Rakowskim w Częstochowie – sektor 34, rząd 3, grób 33.

Utwory

Proza

  • Pamiętnik narkomanki, Marek Kotański, Katowice: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1985, ISBN 83-03-00834-X.
  • Kokaina: zwierzenia narkomanki, Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Anagram”, 1992, ISBN 83-900112-8-X, OCLC 749346938.
  • Byłam schizofreniczką, Łódź: Wyd. Łódzkie, 1995, ISBN 83-218-1015-2, OCLC 750699697.
  • Alkohol, prochy i ja, Warszawa: Pracownia Słów, 2003, ISBN 83-89127-10-5, OCLC 57814702.
  • W poszukiwaniu ducha, Warszawa: Mawit Druk, 2007, ISBN 83-922469-9-3, OCLC 749211762.
  • Poganiacze chleba, Warszawa: Mawit Druk, 2008, ISBN 978-83-922469-4-7, OCLC 297823471.
  • Życie w hospicjum, Warszawa: Mawit Druk, 2010, ISBN 978-83-61443-04-9, OCLC 751130136.
  • Oddział otwarty, Warszawa: Mawit Druk, 2012, ISBN 978-83-61443-05-6, OCLC 827724592.
  • Ćpunka, Warszawa: Mawit Druk, 2013, ISBN 978-83-61443-06-3, OCLC 921597691.
  • Skazana, Warszawa: Mawit Druk, 2015, ISBN 978-83-61443-08-7, OCLC 923636162.

Poezja

  • Byłam mistrzynią kamuflażu
  • Jak ptak przytwierdzony do skały
  • A imię jego Alemalem
  • Wdowa
  • Krzyk
  • Miłość niedokończona
  • Uwierzyć i Melancholia
  • Żar miłości
  • Ciało na kracie
  • Być poetą

Przypisy

  1. ↑ Tadeusz Piersiak, Jak Wikipedia uśmierciła poetkę, wiadomosci.gazeta.pl, 2 października 2006 [dostęp 2017-02-28] (pol.).
  2. ↑ Biuletyn Stowarzyszenia Pisarzy Polskich <biuletyn@zgspp.info>, Zmarła Barbara Rosiek, 27 kwietnia 2020 (pol.).
  3. ↑ a b c an, Plebiscyt „Absolwent z Pasją” – Barbara Rosiek absolwentką maja 2016, [w:] Uniwersytet Śląski w Katowicach [online], us.edu.pl, 2016 [dostęp 2017-02-27] (pol.).
  4. ↑ a b Zofia Zasacka, Gimnazjalni czytelnicy książek i ich wybory lekturowe, „Biuletyn EBiB”, 4 (22), 2011.
  5. ↑ Zofia Zasacka, Teenagers and books – from daily reading to avoidance, „Edukacja”, 6 (131), Instytut Badań Edukacyjnych, 2014, s. 67–80, ISSN 0239-6858 [dostęp 2017-02-28] (ang.).
  6. ↑ Aleksandra Czapla-Oslislo, Brać czy nie brać?, „Gazeta Wyborcza – Katowice”, 2006 [dostęp 2017-03-07] (pol.).
  7. ↑ Anna Kulpa, Pamiętnik narkomanki - Barbara Rosiek, Rzeszów: Teatr im. Wandy Siemaszkowej, 2005, OCLC 823716832 [dostęp 2017-03-07] (pol.).
  8. ↑ Pamiętnik narkomanki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [online] [dostęp 2017-03-07].
  9. ↑ Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego (Radom), Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego: programy; sezon 2008, Radom: Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego, 2008, OCLC 838795919 [dostęp 2017-03-07] (pol.).
  10. ↑ Pamiętnik narkomanki, „Dziennik Teatralny”, 2013 [dostęp 2017-03-07].
  11. ↑ Marek Tercz, Wspomnienia narkomanki, kieleckiteatrlektur.pl, 19 września 2014 [dostęp 2017-03-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-07] (pol.).
  12. ↑ Owładnięta pasją tworzenia. gazetacz.com.pl. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (pol.).
  13. ↑ Barbara Rosiek. petlaczasu.pl. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (pol.).
  14. ↑ Nie żyje Barbara Rosiek. Autorka "Pamiętnika narkomanki" miała 60 lat, gazetapl [dostęp 2020-04-27] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Brązowego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"