Barbara Skierska
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 2 sierpnia 1928 |
| Data i miejsce śmierci | 13 lipca 1978 |
| Doktor habilitowany nauk biologicznych | |
| Specjalność: entomologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1962 |
| Habilitacja | 1973 |
| Instytut | Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej |
| Okres zatrudn. | 1974–1978 |
| Odznaczenia | |
 | |
Barbara Skierska (ur. 2 sierpnia 1928 w Siemienicach, zm. 13 lipca 1978 w Gdańsku) – polska entomolog.
Życiorys
Stopień magistra uzyskała w 1952 na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Tamże uzyskała doktorat (w 1962) i habilitację (w 1973). W 1974 została docentem w Instytucie Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni[1].
Zajmowała się akaroentomologią medyczną, a szczególnie faunistyką i ekologią stawonogów o znaczeniu sanitarnym i epidemiologicznym (synantropijne Muscidae, Simuliidae, Siphonaptera, Ixodidae, drobne Acari). Badała możliwości zastosowania entomofilnych nicieni z rodzaju Neoaplectana w zwalczaniu stawonogów szkodliwych dla zdrowia[1]. Wykryła 3 gatunki Culicidae oraz 12 gatunków Ceratopogonidae nowych dla fauny Polski. W dorobku miała 88 publikacji, w tym 4 rozdziały książek i 2 zeszyty z serii „Klucze do oznaczania owadów Polski”[1].
W latach 1960–1972 była sekretarzem Ogólnopolskiego Zespołu Dipterologów, wiceprzewodniczącą oraz przewodniczącą gdańskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Entomologicznego. Należała też do American Mosquito Control Association[1]. Od stycznia 1978 do śmierci była kierowniczką Zakładu Parazytologii Tropikalnej IMMiT[2]
Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi (1974) i Odznaką „Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia” (1977)[1].
Pochowana w Gdańsku-Wrzeszczu na cmentarzu Srebrzysko[1] (rejon I, groby rodzinne C, grób 58)[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Zofia Wegner. Almanach entomologów polskich XX wieku. „Wiadomości entomologiczne”. XX (suplement), s. 176-177, 2001. Polskie Towarzystwo Entomologiczne. ISSN 0138-0737.
- ↑ Informator GUMed: Zakład Parazytologii Tropikalnej, informator.gumed.edu.pl [dostęp 2020-03-18].
- ↑ Barbara Skierska. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-01-20].
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób doc. Barbary Skierskiej na cmentarzu Srebrzysko