Barbara Zientarska
| ||
Data i miejsce urodzenia | 5 marca 1942 Zakopane | |
Data i miejsce śmierci | 28 czerwca 2017 Kraków | |
Zawód, zajęcie | inżynier | |
Alma Mater | Politechnika Krakowska | |
Stanowisko | działaczka opozycji demokratycznej w PRL | |
Odznaczenia | ||
Barbara Janina Zientarska, ps. Kaśka (ur. 5 marca 1942 w Zakopanem, zm. 28 czerwca 2017 w Krakowie) – polska inżynier, działaczka opozycji demokratycznej w okresie PRL, redaktorka czasopism tzw. drugiego obiegu.
Życiorys
Córka Eugeniusza i Marii[1]. W 1971 ukończyła studia na Politechnice Krakowskiej. We wrześniu 1980 została członkiem NSZZ „Solidarność”. W okresie stanu wojennego ukrywała Wojciecha Marchewczyka. W latach 1982-1983 była członkiem redakcji „Obserwatora Wojennego”, w 1984 uczestniczyła w zakładaniu czasopisma „Bez dekretu”. Redagowała czasopismo „Hutnik”. W jej domu znajdowała się drukarnia, w której powstawały druki bezdebitowe. Aresztowana przez Służbę Bezpieczeństwa[2].
W 2012 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył ją Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Wyróżniono ją także medalem "Za zasługi dla małopolskiej Solidarności" (2007), Medalem „Niezłomnym w słowie” (2010)[3] oraz medalem "Dziękujemy za wolność" (2014)[4].
4 lipca 2017 została pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[5].
Przypisy
- ↑ Barbara Janina Zientarska. ipn.gov.pl. [dostęp 2017-07-07].
- ↑ Barbara Zientarska. 13-grudnia.pl. [dostęp 2017-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-25)].
- ↑ Medal Niezłomnym w Słowie. 13-grudnia.pl. [dostęp 2018-10-28].
- ↑ Nie żyje Barbara Zientarska. gosc.pl. [dostęp 2017-07-07].
- ↑ Pożegnanie Barbary Zientarskiej. tvp.pl, 4 lipca 2017. [dostęp 2017-07-07].