Barbarella

Barbarella
Barbarella: Queen of the Galaxy
Gatunek

fantastycznonaukowy, fantasy, przygodowy

Data premiery

10 października 1968

Kraj produkcji

Francja
Włochy

Język

angielski

Czas trwania

98 min

Reżyseria

Roger Vadim

Scenariusz

Vittorio Bonicelli, Claude Brule

Główne role

Jane Fonda, John Phillip Law, David Hemmings, Milo O’Shea, Marcel Marceau

Muzyka

Bob Crewe, Charles Fox, Michel Magne

Zdjęcia

Claude Renoir

Scenografia

Mario Garbuglia

Kostiumy

Jacques Fonteray

Montaż

Victoria Mercanton

Produkcja

Dino De Laurentiis

Wytwórnia

Marianne Productions
Dino De Laurentiis Cinematografica

Dystrybucja

Les Films Paramount (Francja)
Paramount Italia (Włochy)
Centrala Wynajmu Filmów (Polska)

Barbarella lub Barbarella: królowa galaktyki – film fantastyczny produkcji francusko-włoskiej z 1968 roku w reżyserii Rogera Vadima. Obraz powstał na podstawie komiksu Jean-Claude’a Foresta pod tym samym tytułem.

Polska premiera odbyła się w czerwcu w 1970 roku[1].

Fabuła

Jane Fonda w kadrze zwiastuna filmu Barbarella.

Atrakcyjna międzygwiezdna agentka Barbarella (Jane Fonda) z rozkazu Prezydenta Ziemi (C. Dauphin) ma odnaleźć i wyrwać tajną broń naukowcowi Durand Durandowi (M. O’Shea) z innej planety. Pozbawiony skrupułów wynalazca Durand Durand, dysponujący śmiercionośną bronią pozytronową, mógłby terroryzować cały świat skonstruowanym przez siebie laserem o straszliwej mocy. Barbarella ma odnaleźć Durand-Duranda i unieszkodliwić go.

Podczas podróży statek ulega awarii i Barbarella zmuszona jest do przymusowego lądowania i pada ofiarą krwiożerczych dzieci i ich lalek-robotów. Uratowana z opresji przez myśliwego Marka (U. Tognazzi), udaje się do miasta rozpusty rządzonego przez despotyczną Czarną Królową. Tu sprzymierza się z oddziałami rewolucjonistów. Po licznych przygodach Barbarella zostaje schwytana przez Duranda-Duranda. Sługa złej Czarnej Królowej jest sadystycznym egzekutorem. Postanawia zamęczyć Barbarellę w Maszynie Rozkoszy, narzędziu tortur własnej konstrukcji. Durand zamierza zabić dziewczynę niekończącymi się orgazmami – maszyna generuje impulsy rozkoszy. Sadysta zasiada przy konsoli, która steruje dozowaniem orgazmów. Wygrywa na swojej sex-pianoli utwór Sonata Na Egzekucję Młodej Ziemianki Przez Przyjemność (ang. Sonata for Executioner and Various Young Women). Zamiast Barbarelli przegrzewa się w końcu maszyna. Ostatecznie Durand-Durand zostaje pokonany.

Obsada

Maszyna Rozkoszy ze zwiastuna filmu Barbarella

Przypisy

  1. Idziemy do kina. „Film”. 22, s. 15, 1970-05-31. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Fonda3.JPG
Screenshot of Jane Fonda from the trailer of the film Barbarella (1968).
Barbarella1 crop.JPG
Screenshot of Jane Fonda from the trailer of the film Barbarella (1968).