Barbeta

Schemat pancernika HMS "Collingwood" z uzbrojeniem głównym umieszczonym w barbetach
Przekrój poprzeczny XIX-wiecznej fortyfikacji, miejsce na działo (C), barbeta (b) i wał (D)

Barbeta – nieruchoma, opancerzona, niska, cylindryczna osłona na okrętach, stanowiąca podstawę wieży artyleryjskiej, która obracała się na łożysku na barbecie[1]. Barbeta chroniła mechanizmy i elementy mocowania dział, zwłaszcza przy większych kątach podniesienia lufy, gdy tylna część działa przemieszczała się w dół wewnątrz barbety. Chroniła również mechanizmy zasilania w amunicję oraz obsługę dział. Barbety stosowano przy działach większych kalibrów (z reguły od 150 mm), przede wszystkim na dużych pancernych okrętach artyleryjskichpancernikach i krążownikach.

Sama koncepcja barbety została zaadaptowana do konstrukcji okrętów z fortyfikacji w latach 70. XIX wieku, najpierw na okrętach francuskich[2]. Początkowo była to cylindryczna lub gruszkowatego kształtu osłona, nad którą wystawały nieosłonięte lufy dział i nie chroniła obsługi od góry przed odłamkami. W latach 80. XIX wieku przykryto barbety wieżami[3]. W związku z zanikiem klas okrętów artyleryjskich, opancerzone barbety w konstrukcji okrętów również zanikły. Obecnie barbetą nazywa się nieopancerzoną osłonę podstawy wieży artyleryjskiej na okrętach.

Barbeta w fortyfikacji

W dawnych fortyfikacjach barbeta stanowiła miejsce do ustawienia dział, osłonięte wałem, pozwalającym na strzelanie nad nim. Stanowiska takie wyszły z użycia po wojnie rosyjsko-japońskiej 1904-1905[4].

W fortyfikacjach począwszy od XIX wieku do pierwszej połowy XX wieku, barbeta była rodzajem pancerza fortyfikacyjnego w postaci cylindrycznej osłony, chroniącej mechanizmy i obsługę dział, nad którą wystawały nieosłonięte lufy dział, strzelające ponad osłoną. Stosowane były m.in. w fortyfikacjach nadbrzeżnych.

Przypisy

  1. barbeta, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2018-12-23].
  2. Klimczyk 2002 ↓, s. 36, 53.
  3. Klimczyk 2002 ↓, s. 60.
  4. Encyklopedia techniki wojskowej, Jerzy Modrzewski (red.), Czesław Czarnogórski (red.), Edmund Bamburski, Warszawa: MON, 1987, s. 50, ISBN 83-11-07275-2, OCLC 835884142.

Bibliografia

  • Tadeusz Klimczyk: Pancerniki. Warszawa: 2002. ISBN 83-86776-66-8.


Media użyte na tej stronie

HMS Collingwood Diagram Brasseys 1888.jpg
Diagrams showing right elevation, midship hull section and deck plan of British battleship HMS Collingwood.
Casemate.png
ABcasemate.
A gun at B would fire through the embrasure in the wall.
A gun at C would fire in barbette, or over the parapet D.
E — the scarp wall, the outer face of which is the scarp.
ab — the terreplain.