Barbican Centre

Barbican Centre
Symbol zabytku nr rej. klasy II
Ilustracja
Elewacja od strony Silk Street
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Miejscowość

Londyn

Adres

Silk Street, EC2Y 8DS

Styl architektoniczny

brutalizm

Architekt

Chamberlin, Powell and Bon

Ukończenie budowy

1982

Właściciel

City of London Corporation

Położenie na mapie City of London
Mapa konturowa City of London, u góry znajduje się punkt z opisem „Barbican Centre”
Contains Ordnance Survey data © Crown copyright and database right, CC BY-SA 3.0
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Barbican Centre”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Barbican Centre”
Contains Ordnance Survey data © Crown copyright and database right, CC BY-SA 3.0
Ziemia51°31′12,3″N 0°05′35,8″W/51,520083 -0,093278
Strona internetowa

Barbican Centre – centrum sztuki w śródmieściu Londynu, największe w swojej kategorii w Europie[1]. W budynku odbywają się koncerty muzyki poważnej i rozrywkowej, spektakle, wystawy sztuki i projekcje filmów. W budynku znajduje się również biblioteka, trzy restauracje oraz konserwatorium. Barbican Centre jest siedzibą London Symphony Orchestra i BBC Symphony Orchestra. Od 2013 mieści się tu także londyński oddział Royal Shakespeare Company.

Barbican Centre jest finansowane i utrzymywane przez City of London Corporation, trzeciego pod względem wielkości mecenasa sztuki w Wielkiej Brytanii. Zostało zbudowane jako dar City dla narodu i kosztowało 161 mln funtów szterlingów (odpowiada 480 mln w 2014 roku). Otwarcia dokonała 3 marca 1982 królowa Elżbieta II. Barbican Centre jest uważane za ważny przykład architektury brutalistycznej[2].

Miejsce rozgrywanie snookerowych mistrzostw Wielkiej Brytanii.

Sale i inne pomieszczenia

  • Barbican Hall: 1943 miejsc; sala koncertowa London Symphony Orchestra i BBC Symphony Orchestra[3]
  • Barbican Theatre: 1156 miejsc[4]
  • The Pit: scena w podziemiu na 200 widzów
  • Barbican Art Gallery i przestrzeń wystawowa The Curve
  • Barbican Film: jedna sala kinowa na 288 miejsc oraz dwie na 156 miejsc każda
  • Barbican Library: biblioteka publiczna, z bogatym księgozbiorem z zakresu sztuki i muzyki
  • restauracje: 3
  • sale konferencyjne: 7
  • sale wystawiennicze: 2
  • przestrzeń do nieformalnych przedstawień

Położona na drugim piętrze biblioteka jest jedną z pięciu bibliotek publicznych City i jedną z największych w całym Londynie. Posiada osobne działy poświęcone sztuce i muzyce oraz prowadzi bibliotekę dziecięcą. W Barbican Library znajduje się tzw. London Collection – zbiór starych książek i publikacji, z których niektóre liczą nawet 300 lat. Biblioteka prowadzi program kulturalny[5] i dysponuje przestrzenią na wystawy artystyczne. W bibliotece muzycznej znajdują się dwa ogólnodostępne fortepiany.

Historia i projekt

The Barbican Centre

Barbican Centre zostało oddane do użytku długo po zasiedleniu części mieszkaniowej kompleksu Barbican (Barbican Estate). Obszar, który zajmuje uległ poważnym zniszczeniom podczas II wojny światowej.

Barbican Centre zostało zaprojektowane przez pracownię Chamberlin, Powell and Bon w stylu brutalistycznym. Wejścia usytuowano na różnych poziomach. Linie wymalowane na chodnikach i przejściach w sąsiadującym z samym budynkiem mieszkaniowym Barbican Housing Estate ułatwiają orientację gościom kompleksu. Tarasowa konstrukcja The Barbican Centre – stanowiąca betonowy ziggurat – wzbudzała kontrowersje i sprzeciwy. We wrześniu 2003 roku w ankiecie Grey London Barbican Estate został wybrany najbrzydszym budynkiem w Londynie[6].

We wrześniu 2001 minister sztuki i kultury Tessa Blackstone ogłosiła, że Barbican Centre trafił na listę zabytków Wielkiej Brytanii (klasa II). Barbican Centre zostało uznane za obiekt o wyróżniających się wartościach architektonicznych ze względu na rozmach, spójność i ambitny projekt[7]. Wraz z budynkiem ochroną objęto osiedle mieszkaniowe Barbican Housing Estate i pobliskie Golden Lane Estate.

W połowie lat 90. XX wieku w trakcie prac rewaloryzacyjnych według projektu Theo Crosby'ego z pracowni Pentagram budynek wzbogacono o rzeźby i dekoracje czerpiące z ruchu Arts and Crafts. Większe zmiany przyniosły prace realizowane w latach 2005-2006 według projektu Allford Hall Monaghan Morris, które ulepszyły ciągi komunikacyjne i system informacji wizualnej, ale zostały wkomponowane w styl architektury brutalistycznej lat 70. Wówczas dobudowano przejście-mostek, łączące foyer od strony Silk Street ze stawami. Wejście od strony Silk Street, zdominowane wcześniej przez rampę dla pojazdów dostawczych przebudowano pod kątem potrzeb pieszych. Usunięto wtedy także większość upiększeń z połowy lat 90.

Taras łączy centrum ze stawem. Wokół wieży urządzono pokrytą szkłem wielokondygnacyjną palmiarnię (Barbican Conservatory). Kontrowersje wzbudzała akustyka Barbican Hall: przez niektórych ceniona, przez innych odrzucana jako zbyt sterylna dla wykonań na wielką orkiestrę.

Teatr został wybudowany z przeznaczeniem na londyńską siedzibę Royal Shakespeare Company, która brała udział nawet w fazie projektowania, ale w 2002 nie przedłużyła najmu, skarżąc się na niewystarczającą przestrzeń, a dyrektor artystyczny, Adrian Noble zamierzał zwiększyć liczbę spektakli poza Londynem[8]. Scena stała się wówczas dostępna dla innych teatrów przez cały rok[9]. 23 stycznia 2013 Greg Doran, dyrektor artystyczny RSC ogłosił, że teatr przez trzy lata będzie wystawiał w Barbican Centre sztuki Szekspira poświęcone historii[10].

W sierpniu 2014 w Barbican Centre odbyła się ogólnoświatowa konferencja Wikimania[11].

Zdjęcia

Pobliskie stacje metra i kolejowe

Przypisy

  1. ↑ About Barbican. Strona Barbican. [dostęp 2014-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 października 2007)].
  2. ↑ Mark Callaghan: Beauty in the Beast: In Defence of Brutalism. Architect Weekly, 14 listopada 2013. [dostęp 2014-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 października 2014)]. (ang.).
  3. ↑ Venue list: Hall. barbican.org.uk. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  4. ↑ Venue list: Theatre. barbican.org.uk. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  5. ↑ Barbican Library. City of London libraries. [dostęp 2014-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 sierpnia 2014)]. (ang.).
  6. ↑ Barbican tops ugly buildings poll. BBC News, 22 września 2006. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  7. ↑ Sarah Styles: Listing of the Barbican complex. City of London. [dostęp 2014-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 września 2014)]. (ang.).
  8. ↑ RSC ends Barbican era. BBC News, 12 maja 2002. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  9. ↑ Mark Shenton: Barbican box office upsurge follows identity make-over. The Stage, 22 października 2005. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  10. ↑ The Barbican and RSC announce three-year collaboration. artform press releases, 23 stycznia 2013. [dostęp 2014-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 lutego 2014)]. (ang.).
  11. ↑ Wikimania 2014. wikimedia.org. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

United Kingdom adm location map.svg
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of the United Kingdom
Greater London UK location map 2.svg
Contains Ordnance Survey data © Crown copyright and database right, CC BY-SA 3.0

Map of Greater London, UK with the following information shown:

  • Administrative borders
  • Coastline, lakes and rivers
  • Roads and railways
  • Urban areas

The data includes both primary routes and railway lines.

Equirectangular map projection on WGS 84 datum, with N/S stretched 160%

Geographic limits:

  • West: 0.57W
  • East: 0.37E
  • North: 51.72N
  • South: 51.25N
Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Barbican Interior 4.JPG
Autor: James Knight, Licencja: CC BY-SA 3.0
The interior of the Barbican Arts Centre.
Barbican Interior 5.JPG
Autor: James Knight, Licencja: CC BY-SA 3.0
The interior of the Barbican Arts Centre.
Barbican Interior 1.JPG
Autor: James Knight, Licencja: CC BY-SA 3.0
The interior of the Barbican Arts Centre.
Barbican Centre night 2011 2.jpg
Autor: Photo: Andreas Praefcke, Licencja: CC BY 3.0
London, Barbican Centre at night
Barbican Centre (facade).jpg
Autor: Nachomaans, Licencja: CC BY-SA 4.0
Barbican Centre is a performing arts centre in the City of London
Barbican Foyer.JPG
Autor: Jknight1603, Licencja: CC BY-SA 3.0
Barbican Foyer Area - London
City of London UK blank ward map.svg
Contains Ordnance Survey data © Crown copyright and database right, CC BY-SA 3.0

Blank map of the City of London, showing electoral wards.

Equirectangular map projection on WGS 84 datum, with N/S stretched 160%

Geographic limits:

  • West: 0.12W
  • East: 0.07W
  • North: 51.525N
  • South: 51.5N
London Barbican Hall LSO a.jpg
London, Barbican Hall, London Symphony Orchestra
The Barbican.jpg
Autor: Rich, Licencja: CC BY 2.0
The brutalist architecture of the Barbican Centre in black and white.