Barkan (fortyfikacja)

Barkan – typowe dla fortyfikacji nowożytnej element lub dzieło obronne o czworobocznym, trapezowym narysie, w którym wyróżnia się czoło, dwa barki i szyję. Czoło barkanu jest równoległe do przedpola, a szyja może być otwarta, zamknięta okopem, częstokołem, czasem osłonięta redanem lub kojcem[1].

Barkany jako samodzielne dzieła umieszczano zwykle wysunięte na przedpole, jako dzieło samodzielne lub element obwodu obronnego. W XIX w. trapezoidalny narys barkanu był typowy dla fortów, zwłaszcza pancernych[1].

  • Narys barkanu, z lewej otwartego, z prawej - zamkniętego

    Narys barkanu, z lewej otwartego, z prawej - zamkniętego

  • Plan fortu pancernego de Vaux, o klasycznym narysie barkanu

    Plan fortu pancernego de Vaux, o klasycznym narysie barkanu

  • Jasno widoczny narys barkanu na zdjęciu lotniczu fortu de Vaux

    Jasno widoczny narys barkanu na zdjęciu lotniczu fortu de Vaux

Przypisy

  1. ↑ a b Janusz Bogdanowski: Architektura obronna w krajobrazie Polski. Od Biskupina do Westerplatte. Warszawa: PWN, 2002, s. 511. ISBN 83-01-12223-4.

Media użyte na tej stronie

Meyers b6 s0106 b2.png
zum Artikel „Feldbefestigung“: Halbredoute / Redoute
Vaux, impacts.png
Plan du w:fr:fort de Vaux avec les principaux impacts d'obus (ceux de gros calibre) reçus en 1916.
156 5 le fort de Vaux avant que nous le reprenions.jpg
Le Miroir N°156, page_5, le_fort_de_Vaux_avant_que_les français ne le reprennent.