Barkom-Każany Lwów
| Pełna nazwa | Волейбольний Клуб «Барком-Кажани» |
|---|---|
| Przydomek | Nietoperze |
| Data założenia | 2009 |
| Debiut w najwyższej lidze | 2013 |
| Liga | |
| Państwo | |
| Adres | ul. Włodzimierza Wielkiego 117 (вул. Володимира Великого 117), 79071 Lwów |
| Hala sportowa | Bosco arena |
| Prezes | Ołeh Baran |
| Trener | |
| Strona internetowa | |
Barkom-Każany Lwów (ukr. ВК «Барком-Кажани», WK «Barkom-Każany») – ukraiński klub siatkarski ze Lwowa założony w 2009 roku. Mistrz Ukrainy, dwukrotny zdobywca Pucharu Ukrainy oraz dwukrotny zdobywca Superpucharu Ukrainy. Głównym sponsorem klubu jest przedsiębiorstwo Barkom.
Barkom-Każany Lwów w najwyższej klasie rozgrywkowej zadebiutował w sezonie 2013/2014. Pierwsze mistrzostwo Ukrainy zdobył w sezonie 2017/2018.
W sezonie 2022/2023 zespół zagra w PlusLidze[1][2].
Nazwy klubu
- 2009-2014 Barkom Lwów
- 2014- Barkom-Każany Lwów
Historia
Klub Barkom Lwów założony został w 2009 roku. W sezonie 2009/2010 zespół występował w 1. lidze amatorskiej, w której zajął 1. miejsce. W sezonie 2010/2011 klub wystartował w 1. lidze (trzeci poziom rozgrywkowy). Rywalizację zakończył na 5. miejscu. W kolejnym sezonie zdobył mistrzostwo 1. ligi, dzięki czemu uzyskał awans do drugiej klasy rozgrywkowej. W sezonie 2012/2013 zdobył mistrzostwo 1. ligi (po zmianie struktury ligowej – drugi poziom rozgrywkowy).
W sezonie 2013/2014 Barkom Lwów zadebiutował w najwyższej klasie rozgrywkowej – Superlidze, kończąc zmagania na ćwierćfinale fazy play-off (przegrał rywalizację z klubem Faworyt Łubnie). Od sezonu 2014/2015 klub występuje pod nazwą Barkom-Każany. W tym sezonie w klasyfikacji końcowej Superligi zajął 5. miejsce, w kolejnym natomiast – 4. miejsce (w walce o brązowy medal uległ klubowi Jurydyczna akademіja Charków).
W sezonie 2016/2017 Barkom-Każany zdobył wicemistrzostwo Ukrainy, Puchar Ukrainy oraz Superpuchar Ukrainy. Zadebiutował również w europejskich pucharach – w Pucharze CEV w 1/32 finału przegrał dwumecz z serbskim klubem Vojvodina Nowy Sad.
W sezonie 2017/2018 zdobył pierwsze mistrzostwo Ukrainy oraz drugi Puchar Ukrainy. W europejskich pucharach doszedł do 1/16 finału Pucharu CEV, gdzie po raz kolejnym przegrał rywalizację z serbskim klubem Vojvodina NS seme Nowy Sad.
1 listopada 2022 w Krakowie drużyna wygrała z PGE Skrą Bełchatów 3:2, zdobywszy pierwsze zwycięstwo w PlusLidze[3].
Polacy w klubie
| Lata gry | Imię i nazwisko |
|---|---|
| 2015-2016 | Jacek Obrębski |
| 2016-2017 | Filip Biegun |
| 2017-2018 | Mikołaj Szewczyk |
Trenerzy
| Lata | Imię i nazwisko |
|---|---|
| 2012–2014 |  Wiktor Mychalczuk |
| 2014–2015 | Władysław Łazarczuk |
| 2015–2016 |  Jan Such |
| 2016– |  Uģis Krastiņš |
Bilans sezonów
| Sezon | Rozgrywki ligowe | Puchar Ukrainy | |
|---|---|---|---|
| Poziom | Miejsce | ||
| Ukraina | |||
| 2010/2011 | 1. liha | 5. miejsce | I runda |
| 2011/2012 | 1. liha | 1. miejsce | II runda |
| 2012/2013 | 1. liha | 2. miejsce | I runda |
| 2013/2014 | Superliha | 7. miejsce | I runda |
| 2014/2015 | Superliha | 5. miejsce | I runda |
| 2015/2016 | Superliha | 4. miejsce | 2. miejsce |
| 2016/2017 | Superliha | 2. miejsce | 1. miejsce |
| 2017/2018 | Superliha | 1. miejsce | 1. miejsce |
| 2018/2019 | Superliha | 1. miejsce | 1. miejsce |
| 2019/2020 | Superliha | — | 3. miejsce |
| 2020/2021 | Superliha | 1. miejsce | 1. miejsce |
| 2021/2022 | Superliha | 2. miejsce | awans do IV rundy |
| Polska | |||
| 2022/2023 | Plusliga | ||
Poziom rozgrywek:
pierwszy poziom
drugi poziom
trzeci poziom
Występy w europejskich pucharach
| Sezon | Puchar | Osiągnięcie |
|---|---|---|
| 2016/2017 | Puchar CEV | 1/32 finału |
| 2017/2018 | Puchar CEV | 1/16 finału |
| 2018/2019 | Puchar CEV | 1/32 finału |
| 2019/2020 | Puchar CEV | 1/8 finału |
| 2020/2021 | Puchar Challenge | 1/16 finału |
| 2021/2022 | Puchar Challenge | 1/16 finału |
Osiągnięcia
- Mistrzostwa Ukrainy:
- Puchar Ukrainy:
1. miejsce (4x): 2017, 2018, 2019, 2021
2. miejsce (1x): 2015
3. miejsce (1x): 2020
- Superpuchar Ukrainy:
- 1. miejsce (3x): 2016, 2018, 2020
- 2. miejsce (1x): 2017
1. miejsce (3x): 2018, 2019, 
2. miejsce (2x): 2017, 
1. miejsce (4x): 2017, 2018, 2019, 
2. miejsce (1x): 2015
3. miejsce (1x): 2020Kadra w sezonie 2022/2023
| Nr | Imię i nazwisko | Data ur. | Wzrost | Pozycja |
|---|---|---|---|---|
| 1 |  Jonas Kvalen | 1992 | 196 | przyjmujący |
| 3 | Bohdan Mazenko | 1996 | 198 | środkowy |
| 4 | Ołeh Szewczenko | 1993 | 194 | przyjmujący |
| 6 | Ołeksij Hołoweń | 1999 | 195 | rozgrywający |
| 10 | Andrij Żukow | 1999 | 185 | libero |
| 12 | Władysław Szczurow | 2001 | 208 | środkowy |
| 13 | Wasyl Tupczij | 1992 | 196 | atakujący |
| 14 | Illa Dowhy | 1998 | 200 | środkowy |
| 15 | Wołodymyr Tewkun | 1988 | 205 | atakujący |
| 16 | Witalij Kuczer | 1997 | 199 | przyjmujący |
| 17 |  Murat Yenipazar | 1993 | 193 | rozgrywający |
| 19 | Dmytro Kanajew | 1997 | 177 | libero |
| 22 |  Július Firkaľ | 1998 | 196 | przyjmujący |
| 23 | Tymur Cmokało | 2003 | 197 | przyjmujący |
| 25 | Artem Smolar | 1985 | 209 | środkowy |
Przypisy
- ↑ JMC-, Ukraiński Barkom Każany Lwów zagra w PlusLidze sezonu 2022/2023, plusliga.pl [dostęp 2022-03-23] (pol.).
- ↑ Telewizja Polska S.A, Piękny gest Polaków. Klub z Ukrainy przyjęty do naszej ligi!, sport.tvp.pl, 18 marca 2022 [dostęp 2022-03-23] (pol.).
- ↑ Sensacja w PlusLidze! Beniaminek ze Lwowa ograł PGE Skrę.
- ↑ Federacja ukraińska zakończyła sezon i rozdała medale. siatka.org. (pol.).
Bibliografia
- Historia klubu. kazhany.lviv.ua. [dostęp 2018-10-13]. (ukr.).
- Profil zespołu na oficjalnej stronie Ukraińskiego Związku Piłki Siatkowej. [dostęp 2018-10-13]. (ukr. • ang.).
- Profil klubu na oficjalnej stronie CEV. www-old.cev.eu. [dostęp 2018-10-13]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona klubu. [dostęp 2018-10-13]. (ukr.).
Media użyte na tej stronie
_pictogram.svg)
Pictograms of Olympic sports - Volleyball (indoor). This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Złoty puchar
Srebrny puchar
Brązowy puchar