Barnaba (Kiedrow)
| Władimir Kiedrow Владимир Кедров | |
| Metropolita czeboksarski i czuwaski | |
| Kraj działania | Rosja |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 21 kwietnia 1931 Wysokie, rejon riazański |
| Data i miejsce śmierci | 1 czerwca 2020 Czeboksary |
| Metropolita czeboksarski i czuwaski | |
| Okres sprawowania | 2001–2020 |
| Wyznanie | prawosławne |
| Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny |
| Inkardynacja | Eparchia czeboksarska |
| Śluby zakonne | grudzień 1955 |
| Diakonat | 15 lutego 1956 |
| Prezbiterat | 9 marca 1957 |
| Chirotonia biskupia | 30 listopada 1976 |
| Odznaczenia | |
 | |
| Data konsekracji | 30 listopada 1976 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Zagorsk | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejsce | Ławra Troicko-Siergijewska | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Konsekrator | Pimen | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Serafin (Nikitin), Pitirim (Nieczajew), Szymon (Nowikow), Gleb (Smirnow) | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Barnaba, imię świeckie Władimir Wiktorowicz Kiedrow, Владимир Викторович Кедров (ur. 21 kwietnia 1931 w Wysokim, zm. 1 czerwca 2020 w Czeboksarach[1][2]) – metropolita Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys
Urodził się w religijnej rodzinie, wielu z jego przodków było kapłanami prawosławnymi w cerkwi w rodzinnej wsi Wysokoje w obwodzie riazańskim; jego ojciec był absolwentem seminarium duchownego, lecz nie przyjął święceń[3]. Po ukończeniu szkoły średniej zaczął służyć jako hipodiakon w soborze Świętych Borysa i Gleba w Riazaniu. W maju 1955 został posłusznikiem w ławrze Troicko-Siergijewskiej; w grudniu tego samego roku złożył tam wieczyste śluby zakonne przed jej przełożonym, archimandrytą Pimenem (Izwiekowem). 15 lutego 1956 w soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie patriarcha moskiewski i całej Rusi Aleksy I udzielił mu święceń diakońskich. W monasterze pełnił od 1956 r. obowiązki głównego zakrystiana. 9 marca 1957 został hieromnichem[3].
Trzy lata później otrzymał godność igumena; za pracę dla Cerkwi został w 1963 nagrodzony krzyżem z ozdobami. W 1965 mianowany archimandrytą. W 1971 reprezentował wspólnotę monastyczną ławry Troicko-Siergijewskiej na Soborze Lokalnym Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. 30 listopada 1976 w cerkwi św. Sergiusza z Radoneża w kompleksie Ławry miała miejsce jego chirotonia na biskupa czeboksarskiego i czuwaskiego, w której jako konsekratorzy wzięli udział patriarcha Moskwy i całej Rusi Pimen, metropolita kruticki i kołomieński Serafin, arcybiskup wołokołamski Pitirim, biskup riazański i kasimowski Szymon oraz biskup orłowski i briański Gleb. W 1984 otrzymał godność arcybiskupa, zaś w 2001 – metropolity[3].
W 2011 odznaczony Orderem Honoru[4].
Zmarł w 2020 r. na Covid-19[1].
Przypisy
- ↑ a b Умер заразившийся COVID-19 глава Чувашской митрополии РПЦ, РБК [dostęp 2020-06-01] (ros.).
- ↑ Преставился ко Господу митрополит Чебоксарский и Чувашский Варнава (ros.). patriarchia.ru, 1 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-01].
- ↑ a b c Варнава, митрополит (Кедров Владимир Викторович) / Персоналии / Патриархия.ru, Патриархия.ru [dostęp 2020-06-01] (ros.).
- ↑ Президент подписал Указ «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Ribbon bar of Order of Honor