Barry McDonald

Barry McDonald

Pełne imię i nazwisko	Barry Stuart McDonald
Data i miejsce urodzenia	9 czerwca 1940 Wau
Data śmierci	1 stycznia 2020
Wzrost	176 cm
Rugby union
Pozycja	rwacz
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) Easts 1969 Sydney Uni 1969–1971 Randwick DRUFC 35 (21)
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 1969–1970  Australia 2 (0)

Barry McDonald (ur. 9 czerwca 1940 w Wau, zm. 1 stycznia 2020) – australijski rugbysta grający na pozycji rwacza, reprezentant kraju, działacz antyapartheidowy.

Uczęszczał do Cranbrook School^[1], a następnie na Uniwersytet w Sydney studiując muzykę^[2].

Grał dla Easts, zaś po namowach Davida Brockhoffa przeszedł do Sydney Uni zostając pierwszym zawodnikiem tego klubu, który nie studiował na tym uniwersytecie^[2][3]. Związał się następnie z Randwick DRUFC, w barwach którego w trzech sezonach wystąpił w 35 meczach, m.in. w zwycięskim finale Shute Shield w 1971 roku^[4][5].

W 1969 roku grał w zespole Sydney przeciwko stanowym reprezentacjom i wkrótce został powołany do australijskiej reprezentacji na tournée do RPA, a z uwagi na urazy wystąpił w ośmiu z dwudziestu sześciu meczów, w tym w ostatnim testmeczu^[2]. Zetknął się wówczas z apartheidem i jego wpływem na południowoafrykańskie społeczeństwo^[1][6]. W roku następnym zagrał zaś przeciwko Szkotom i był to jego ostatni występ w barwach Wallabies^[2][7].

Gdy Springboks zaplanowali tournée po Australii w 1971 roku, McDonald przyłączył się do protestu ówczesnych reprezentantów Australii zapoczątkowanego przez Tony’ego Abrahamsa, w którym uczestniczyli również Jim Boyce, Jim Roxburgh, Bruce Taafe, Terry Forman i Paul Darveniza – zawodnicy ci oświadczyli, iż nawet w przypadku powołania nie wystąpią w meczach przeciwko wybranej ze względu na rasę reprezentacji RPA^[8][6][9], przez co uznani zostali wówczas za hańbę narodu^[10]. Wizyta południowoafrykańskich rugbystów wywołała masowe demonstracje, strajki związków zawodowych oraz wprowadzenie stanu wyjątkowego w Queensland. W roku następnym nowo wybrany premier Australii, Gough Whitlam, wprowadził zatem zakaz kontaktów sportowych z RPA^[8]. Wydarzenia te opisano w filmie dokumentalnym Political Football wyemitowanym po raz pierwszy przez Australian Broadcasting Corporation w 2005 roku^[10][11].

Za swoją postawę z rąk Nelsona Mandeli otrzymał Medal of Freedom^[12].

Przypisy