Bartłomiej Bonk

Bartłomiej Bonk
Ilustracja
Bartłomiej Bonk (2012)
Pełne imię i nazwisko

Bartłomiej Wojciech Bonk

Data i miejsce urodzenia

11 października 1984
Więcbork, Polska

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
srebroLondyn 2012waga ciężka
Mistrzostwa świata
brązWrocław 2013waga ciężka
Mistrzostwa Europy
złotoTbilisi 2015waga ciężka
brązKazań 2011waga ciężka
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Bartłomiej Wojciech Bonk (ur. 11 października 1984 w Więcborku) – polski sztangista. Wychowanek klubu MLKS Krajna[1] Sępólno Krajeńskie, od 2001 reprezentant Budowlanych Opole, gdzie jego trenerem jest Ryszard Szewczyk; olimpijczyk z Pekinu (2008) (w kategorii do 94 kg) i Londynu (2012) (w kategorii 105 kg). Srebrny medalista olimpijski z Londynu, mistrz Europy (2015).

Kariera sportowa

W reprezentacji Polski debiutował w 2000 na mistrzostwach Europy juniorów młodszych, zajmując 6 miejsce w kategorii 70 kg, z wynikiem 250 kg (107,5 kg + 142,5 kg). W 2002 zadebiutował w mistrzostwach świata juniorów, zajmując 11 miejsce w kategorii 94 kg z wynikiem 327,5 kg (140 +182,5), mistrzostwach Europy juniorów, zajmując 9 miejsce w kategorii 94 kg z wynikiem 347,5 kg (157,5 kg + 190 kg) oraz mistrzostwach świata seniorów w Warszawie, zajmując 11 miejsce w kategorii 94 kg z wynikiem 357,5 kg (162,5 kg +195 kg). W 2003 zajął 4 miejsce w mistrzostwach świata juniorów w kategorii 94 kg z wynikiem 370 kg (165 kg + 205 kg), lecz w jego organizmie wykryto niedozwolony środek. W 2004 wystąpił w mistrzostwach Europy seniorów, zajmując 7 miejsce w kategorii 94 kg z wynikiem 382,5 kg (172,5 kg + 210 kg). W tym samym roku został wicemistrzem świata juniorów w kategorii 94 kg z wynikiem 385 kg (172,5 kg + 212,5). W 2004 sięgnął także po mistrzostwo Polski seniorów w tej samej kategorii z wynikiem 377,5 kg, ale po raz drugi w karierze został zdyskwalifikowany za doping. Ukarany trzyletnim zakazem startów, poza utratą mistrzostwa Polski został także wycofany z kadry na Igrzyska Olimpijskie w Atenach[2] Karę skrócono mu po upływie półtora roku i powrócił do startów w 2006[3]

Po powrocie do sportu wystąpił jeszcze pięć razy w Mistrzostwach Świata seniorów (2006, 2007 i 2009 w kategorii 94 kg, 2010 i 2011 w kategorii 105 kg), a jego najlepszym wynikiem było 4 miejsce w 2010 w kategorii 105 kg z wynikiem 402 kg (180 kg + 222 kg). W podrzucie na tych mistrzostwach zajął trzecie miejsce. Dwukrotnie po dyskwalifikacji startował w mistrzostwach Europy (2006 w kategorii 94 kg, 2011 w kategorii 105 kg). W 2011 zdobył w mistrzostwach Europy brązowy medal wynikiem 394 kg (180 kg + 214 kg).

W 2008 na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie w rwaniu uzyskał wynik 175 kg, który dawał mu 8 miejsce, ale w podrzucie spalił wszystkie podejścia (2 x 211 kg, 1 x 212 kg) i nie został sklasyfikowany. 6 sierpnia 2012 roku podczas Igrzysk Olimpijskich w Londynie prowadził po rwaniu w kategorii 105 kg wynikiem 190 kg, wywalczając na koniec zawodów brąz wynikiem 410 kg (190 kg + 220 kg)[4]. W grudniu 2019, po dyskwalifikacji zwycięzcy londyńskiego konkursu Ołeksija Torochtija, Bonkowi przyznano srebrny medal[5].

Sześciokrotnie zdobywał mistrzostwo Polski seniorów, w tym trzykrotnie w kategorii 94 kg (2007 - 367 kg, 2008 - 369 kg, 2009 - 377 kg) i trzykrotnie w kategorii 105 kg (2010 - 400 kg, 2011 - 411 kg, 2012 - 390 kg)[6]

Życie prywatne

Mąż Barbary Sachmacińskiej-Bonk – zawodniczki CLKS Mazovii Ciechanów, mają syna Mateusza, urodzonego w 2004 r; oraz córeczkę urodzoną w 2012[7][8][9]. Jej bliźniaczka, Julia zmarła 13 lutego 2014 roku[10][11].

Polityka

W wyborach samorządowych w 2018 zdobył mandat radnego Rady Miasta Opola[12].

Wyniki

Igrzyska olimpijskie

OlimpiadaMiejsceDataKonkurencjaRezultat
Pekin 2008Pekin2008kat. 94 kgNie ukończył
Londyn 2012Londyn2012kat. 105 kg2. miejsce - 410 kg

Mistrzostwa świata

Mistrzostwa ŚwiataMiejsceDataKonkurencjaRezultat
Warszawa 2002Warszawa2002kat. 94 kg11. miejsce – 357,5 kg (162,5 kg + 195 kg)
Santo Domingo 2006Santo Domingo2006kat. 94 kg11. miejsce – 375 kg (170 kg + 205 kg)
Chiang Mai 2007Chiang Mai2007kat. 94 kg8. miejsce – 383 kg (173 kg + 210 kg)
Goyang 2009Koyang2009kat. 94 kg10. miejsce – 376 kg (172 kg + 204 kg)
Antalya 2010Antalya2010kat. 105 kg4. miejsce – 402 kg (180 kg + 222 kg)[a]
Paryż 2011Paryż2011kat. 105 kg5. miejsce – 406 kg (185 kg + 221 kg)
Wrocław 2013Wrocław2013kat. 105 kg3. miejsce – 404 kg (188 kg + 216 kg)[13][b]

Mistrzostwa Europy

Mistrzostwa EuropyMiejsceDataKonkurencjaRezultat
Kijów 2004Kijów2004kat. 94 kg7. miejsce – 382,5 kg (172,5 kg + 210 kg)
Władysławowo 2006Władysławowo2006kat. 94 kg4. miejsce – 387 kg (179 kg + 208 kg)
Kazań 2011Kazań2011kat. 105 kg3. miejsce – 394 kg (180 kg + 214 kg)
Tbilisi 2015Tbilisi2015kat. 105 kg1. miejsce – 408 kg (185 kg + 223 kg)[c]

Mistrzostwa Polski

Mistrzostwa PolskiMiejsceDataKonkurencjaRezultat
Ciechanów 2007Ciechanów2007kat. 94 kg1. miejsce – 367 kg
Zakliczyn 2008Zakliczyn2008kat. 94 kg1. miejsce – 369 kg
Polkowice 2009Polkowice2009kat. 94 kg1. miejsce – 377 kg
Opole 2010Opole2010kat. 105 kg1. miejsce – 400 kg
Płońsk 2011Płońsk2011kat. 105 kg1. miejsce – 411 kg
Zakliczyn 2012Zakliczyn2012kat. 105 kg1. miejsce – 390 kg
Ciechanów 2013Ciechanów2013kat. 105 kg1. miejsce – 395 kg

Odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ Brązowy medal w podrzucie (222 kg)
  2. ↑ Srebrny medal w rwaniu (188 kg)
  3. ↑ Rekord życiowy w podrzucie (223 kg)

Przypisy

  1. ↑ Arkadiusz Gnaś Od SKS do MLKS. Książka wydana na rocznicę 70-lecia klubu MLKS Krajna
  2. ↑ Kara nałożona Gazeta Wyborcza z 6.09.2004
  3. ↑ Bonk wraca do dźwigania Gazeta Wyborcza z 15.03.2006. [dostęp 2021-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-24)].
  4. ↑ Kara za IO 2012, medal dla Bonka - Sport, sport.onet.pl [dostęp 2019-12-21] (pol.).
  5. ↑ IOC sanctions one athlete for failing anti-doping tests at London 2012 - Olympic News (ang.). International Olympic Committee, 2019-12-19. [dostęp 2019-12-19].
  6. ↑ medaliści mistrzostw Polski według serwisu www.polska-sztanga.pl. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  7. ↑ Córeczka medalisty z Londynu walczy o życie. Lekarze zwolnieni, sprawa w prokuraturze. tvn24.pl, 2012-11-28. [dostęp 2012-12-02].
  8. ↑ Bonk: błagała go o "cesarkę", powiedział, że tylko jego zdanie się liczy. tvn24.pl, 2012-11-29. [dostęp 2012-12-02].
  9. ↑ Stan córki olimpijczyka nadal ciężki. Matka dziewczynki: Pozostaje żal. tvn24.pl, 2012-12-02. [dostęp 2012-12-02].
  10. ↑ Zmarła Julia, córka olimpijczyka Bartłomieja Bonka. sport.pl, 2014-02-13. [dostęp 2014-02-13].
  11. ↑ Zmarła córka sztangisty Bartłomieja Bonka. tvn24.pl, 2014-02-13. [dostęp 2014-02-14].
  12. ↑ Państwowa Komisja Wyborcza: Informacje o kandydacie BONK Bartłomiej Wojciech (pol.). wybory2018.pkw.gov.pl. [dostęp 2018-11-12].
  13. ↑ adsz, twis: Podnoszenie ciężarów: Bonk brązowym medalistą MŚ. Dołęga przegrał z kontuzją. 2013-10-27. [dostęp 2013-10-27].
  14. ↑ M.P. z 2013 r. poz. 840

Bibliografia

Polscy medaliści na Letnich Igrzyskach Olimpijskich Londyn 2012
Złoto
Indywidualnie
Srebro
Indywidualnie
Brąz
Indywidualnie
Drużynowo

Flag of Poland.svg

Media użyte na tej stronie

Weightlifting pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Weightlifting. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Bartłomiej Bonk 2012.jpg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 2.0
Bartlomiej Wojciech Bonk, Olympic 105Kg Weightlifting, Excel Centre 6th August 2012