Bartłomiej z Pragi
Kraj działania | |
---|---|
Wyznanie | |
Inkardynacja | |
Sakra biskupia | 1255 |
Bartłomiej z Pragi (lub Bartłomiej z Czech; połowa XIII wieku) – czeski franciszkanin, biskup nominat łukowski.
Działał w Polsce w latach 1255-1258. Najprawdopodobniej dzięki jego namowom Bolesław Wstydliwy, u którego zakonnik przebywał w Małopolsce, przeszedł do obozu Przemysła Ottokara II. 6 i 7 sierpnia 1255 roku otrzymał z rąk papieża Aleksandra IV mandat papieski zezwalający na ogłoszenie krucjaty przeciw Litwie i Jaćwieży[1]. Za udział w przygotowaniu i samej wyprawie miał zostać biskupem w Łukowie, gdzie planowano utworzenie diecezji zajmującej się misją w Jaćwieży.
Planów, prawdopodobnie skutkiem sprzeciwu Krzyżaków, nie zrealizowano. Bulla papieska ws. powstania ośrodka w Łukowie od samego początku zawierała klauzulę chroniącą prawa i interesy zakonu krzyżackiego. Zakon począł więc czynić starania zmierzające do udaremnienia tego przedsięwzięcia, posługując się licznymi intrygami[2]. 8 sierpnia 1257 roku papież całkowicie cofnął udzielone zakonnikowi pełnomocnictwa, uzasadniając to stwierdzeniem, że głoszona przez niego krucjata przeszkadza misji zakonu krzyżackiego[1].
Planowanie utworzenia biskupstwa w Łukowie było próbą wzmocnienia Kościoła katolickiego na kresach wschodnich.
Przypisy
- ↑ a b Szlak Templariuszy: Pobyt Templariuszy w Łukowie w połowie XIII wieku (pol.). [dostęp 2009-06-21].
- ↑ Podlaskie Echo Katolickie: Wiek XIII, zagrożenia (pol.). [dostęp 2009-06-21].
Bibliografia
- Wielka historia Polski, t. XI A-J, Wydawnictwo Pinnex, ISBN 83-86651-40-7, tu hasło Bartłomiej z Pragi lub z Czech, s. 41.
Literatura uzupełniająca
- Roman Grodecki, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 316. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03484-0.