Bartel BM-4

Bartel BM-4
Ilustracja
Bartel BM-4
Dane podstawowe
Państwo Polska
ProducentWytwórnia „Samolot”
Podlaska Wytwórnia Samolotów
KonstruktorRyszard Bartel
Typsamolot szkolny i treningowy
Konstrukcjadwupłat o konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne – stałe
Załoga2 (uczeń, instruktor)
Historia
Data oblotu1927
Lata produkcji19281932
Wycofanie ze służby1939
Liczba egzemplarzy72
Liczba wypadków2
Dane techniczne
Napęd1 silnik rotacyjny Le Rhône C (BM-4a)
silnik rzędowy Gipsy III lub Walter Junior (BM-4h)
Moc80 KM (59 kW) (BM-4a)
120 KM (88 kW) (BM-4h)
Wymiary
Rozpiętość10,17 m
Długość7,22 m (BM-4a)
7,25 m (BM-4h)
Wysokość2,93 m
Powierzchnia nośna25,00 m²
Masa
Własna538 kg (BM-4a)
551 kg (BM-4h)
Startowa791 kg (BM-4a)
800 kg (BM-4h)
Osiągi
Prędkość maks.125 km/h (BM-4a)
138 km/h (BM-4h)
Prędkość minimalna57 km/h
Prędkość wznoszenia2,0 m/s (BM-4a)
1,8 m/s (BM-4h)
Pułap2820 m (BM-4a)
2 100 m (BM-4h)
Zasięg315 km (BM-4a)
275 km (BM-4h)
Dane operacyjne
Użytkownicy
Polska, Afganistan (1 szt.)

Bartel BM-4polski samolot szkolny i treningowy, zaprojektowany w 1927 roku w wytwórni lotniczej „Samolot” w Poznaniu.

Historia

W drugiej połowie 1925 roku w związku z wygaśnięciem licencji na produkcję samolotu szkolnego Hanriot H-28, przedstawiciele IV Departamentu Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych zwrócili się do wytwórni lotniczej „Samolot” w Poznaniu o zaprojektowanie nowego samolotu szkolnego dla lotnictwa polskiego. Miała to być maszyna szkolna oraz treningowa (przejściowa dla pilotów po kursie pilotażu podstawowego przed przejściem do lotów na samolotach z silnikami o dużej mocy).

W 1926 r. zbudowano prototyp samolotu Bartel BM-2. Jednak próby fabryczne, jak i przeprowadzone w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa w Warszawie, wykazały obok zalet także możliwości dalszych udoskonaleń jego konstrukcji i podjęto decyzję o nie uruchomieniu produkcji seryjnej, i wykonaniu na bazie tego samolotu doskonalszej wersji samolotu szkolnego.

Bartel BM-4 na Powszechnej Wystawie Krajowej w 1929 r. w Poznaniu

Projekt nowego samolotu oznaczonego jako BM-4 opracowany został przez zespół inż. Ryszarda Bartla w marcu 1927 roku. Do budowy prototypu przystąpiono w wytwórni „Samolot” w kwietniu, a ukończono go w grudniu 1927 roku. Od poprzednika (BM-2) różnił się kilkoma istotnymi udoskonaleniami. Do napędu zastosowano silnik gwiazdowy Walter Vega o mocy 85 KM (63 kW). Prototyp z tym silnikiem oznaczony symbolem BM-4b został oblatany 20 grudnia 1927 r. na lotnisku Ławica w Poznaniu przez pilota fabrycznego. W locie prototyp potwierdził wszystkie zalety samoloty BM-2, a poza tym wykazał doskonałą widoczność z obu kabin oraz dobre osiągi. Stał się pierwszym w Polsce samolotem szkolnym, który nie miał tendencji wchodzenia w korkociąg oraz w ślizg boczny (na skrzydło).

BM-4 różnił się od swojego poprzednika przede wszystkim komorą płatów: prototyp BM-4 miał płaty o mniejszej rozpiętości i większej cięciwie oraz inny, nieco zaokrąglony kształt końcówek płata. Dla poprawienia widoczności z tylnej kabiny płat górny przesunięto do przodu, a w komorze płatów zastosowano zastrzały w kształcie odwróconej litery „N”, co zwiększyło jej sztywność i wytrzymałość. Zmieniono nie tylko konstrukcję podwozia i płozy ogonowej, ale zmianie uległ też obrys usterzenia. Podobnie natomiast jak w BM-2 utrzymano wymienność skrzydeł obu płatów oraz standaryzację materiałów, części i zespołów samolotu. Wprowadzone zmiany spowodowały obniżenie masy własnej prototypu BM-4 (względem prototypu BM-2) o 175 kg.

Po wykonaniu 41 lotów próbnych przez pilotów fabrycznych wytwórni „Samolot”, prototyp BM-4b przekazano do Warszawy, gdzie w dniach 14–17 marca 1928 r. został sprawdzony przez Komisję Dowództwa Lotnictwa. Orzekła ona całkowitą przydatność tego samolotu do szkolenia podstawowego pilotów, z uwagą, że zbyt mała moc silnika utrudnia wykonywanie akrobacji. Stąd podjęto dalsze prace nad kolejnymi wersjami samolotu BM-4 w celu dobrania dla niego właściwego źródła napędu.

Pierwszy prototyp samolotu Bartel BM-4b napędzanego silnikiem Walter Vega NZ-85 o mocy 85 KM (63 kW), podarowano w maju 1928 roku królowi Afganistanu Amanullahowi podczas jego oficjalnej wizyty w Warszawie.

Samolot miał bardzo wiele wersji silnikowych. Pierwsza wersja produkcyjna, BM-4a była napędzana silnikiem rotacyjnym Le Rhône C o mocy 80 KM (59 kW), wybranym z uwagi na istniejące zapasy tych silników w Polsce. Osiągał swą znamionową moc przy zaledwie 1200 obr/min, co pozwoliło na zastosowanie śmigła o średnicy aż 2,55 m – przez co maszyna miała (jak na tę moc) zupełnie dobre osiągi (duży ciąg statyczny śmigła). Jednak wady silnika rotacyjnego i starania konstruktora o inne silniki spowodowały powstanie jeszcze 7 innych wersji tego samolotu.

2 kwietnia 1928 roku oblatano na lotnisku Ławica drugi prototyp oznaczony symbolem BM-4d z silnikiem gwiazdowym konstrukcji inż. Władysława Zalewskiego WZ-7 o mocy 80 KM (59 kW). Po wymianie tego silnika na 9-cylindrowy silnik rotacyjny Le Rhône C o takiej samej mocy dokonano porównania. Na tej podstawie powstała wspomniana seryjna wersja BM-4aI. Wyprodukowano jej 22 egzemplarze. W lecie 1929 roku zmodernizowano te samoloty zmieniając im usterzenie, kompensację lotek oraz wprowadzając nowe podwozie z amortyzatorami olejowo-powietrznymi – wersję tę nazwano BM-4aII.

Następnie powstały kolejne wersje prototypów tego samolotu: w czerwcu 1929 r. – BM-4e z nieudanym silnikiem gwiazdowym Peterlot o mocy 80 KM (59 kW), w 1930 – BM-4c z silnikiem gwiazdowym Lorraine-Dietrich 5Pb o mocy 110 KM (81 kW) z dodatkowym zbiornikiem paliwa dla zwiększenia zasięgu, oraz BM-4f będącym seryjnym samolotem BM-4aII z silnikiem gwiazdowym Skoda G-594 Czarny Piotruś o mocy 100 KM (74 kW), w 1931 roku – BM-4g będący seryjnym samolotem BM-4aII z silnikiem rzędowym Gipsy I o mocy 100 KM (74 kW).

Produkcję drugiej wersji seryjnej oznaczono jako BM-4h i uruchomiono dopiero w połowie 1931 roku w Podlaskiej Wytwórni Samolotów (PWS), gdyż dotychczasowy producent, Wielkopolska Wytwórnia Samolotów Samolot, uległ likwidacji w 1930 r. Opracowana przez inż. Ryszarda Bartla, napędzana była brytyjskim silnikiem Gipsy III lub Walter Junior. Wojsko zamówiło jej 50 egzemplarzy.

Łącznie w latach 1928–1932 wybudowano 72 egz. samolotu Bartel BM-4, nie licząc prototypów.

Samolot był prawidłowy w pilotażu i bardzo bezpieczny. Nie zdarzył się na nim wypadek ani z powodu wady konstrukcji, ani z powodu błędu w pilotażu. Dwa znane wypadki zdarzyły się jednego dnia: w jednym doszło do zderzenia się maszyn w powietrzu, w drugim – do zapalenia się maszyny od rakiety (racy).

Użycie w lotnictwie polskim

Pierwsze samoloty szkolne Bartel BM-4aI zostały wprowadzone w 1929 roku w ilości 22 sztuk do Niższej Szkoły Pilotów w Bydgoszczy.

Następnie w latach 1931–1932 dostarczono 50 samolotów wersji Bartel BM-4h do szkół lotniczych w Dęblinie i Bydgoszczy. Stosowano je do 1936 roku, a następnie przekazano lotnictwu cywilnemu.

Pojedyncze samoloty tego typu przetrwały w aeroklubach do września 1939 roku. Kilka z nich użyto do celów łącznikowych w kampanii wrześniowej.

Konstrukcja

Dwumiejscowy dwupłat szkolny i treningowy o konstrukcji mieszanej[1].

Płaty prostokątne, dwudzielne, dwudźwigarowe. Dźwigary skrzynkowe. Nosek i dół płatów do tylnego dźwigara kryte sklejką, reszta płótnem. Płat górny identyczny z dolnym, można było ich używać wymiennie. Połączone między sobą zastrzałami o kształcie litery N z oprofilowanych rur stalowych i wykrzyżowane drutami stalowymi. Lotki na 2/3 rozpiętości skrzydeł, drewniane, kryte sklejką.

Kadłub o przekroju prostokątnym, drewniany, kryty sklejką. Przód i góra kadłuba kryte blachą aluminiową w okolicach silnika. Kabiny w układzie tandem, odkryte.

Usterzenie spawane z rur stalowych, kryte płótnem.

Podwozie klasyczne stałe z płozą ogonową.

Napęd: silnik rzędowy lub gwiazdowy, śmigło dwułopatowe o stałym skoku, drewniane.

Przypisy

  1. Bartel BM-4 (BM-7), 1927. [dostęp 2018-08-09].

Bibliografia

  • Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce: 1924-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2003. ISBN 83-1109-319-9.
  • Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze: 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1977.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Roundel of Poland (1921-1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of Poland (1918-1921).svg
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of Poland (1921–1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Bartel BM-4, scheda Aerei da Guerra.jpg
Bartel BM-4, aereo da addestramento biposto, monomotore biplano, progettista Ryszard Bartel, produttori Wielkopolska Wytwórnia Samolotów Samolot e Podlaska Wytwórnia Samolotów (PWS). Data e luogo della foto sconosciuti ma presumibilmente scattata in Polonia.
Bartel BM-4.jpg
Bartel BM-4 – polski samolot szkolny i treningowy, zaprojektowany w 1927 roku w wytwórni lotniczej Samolot w Poznaniu.