Bartholomeus Breenbergh

Rzymskie ruiny, 1650

Jezus uzdrawia głuchych, 1635

Bartholomeus Breenbergh (ur. ok. 1598 w Deventer, zm. 1657 w Amsterdamie) – holenderski malarz rysownik i rytownik.

Artysta działał początkowo w Amsterdamie, w 1619 wyjechał do Rzymu, gdzie mieszkał z Fransem van de Kasteele. W czasie pobytu we Włoszech utrzymywał kontakty i współpracował z flamandzkim malarzem Paulem Brillem. Na jego twórczość duży wpływ miał też niemiecki pejzażysta Adam Elsheimer. Breenbergh był jednym z założycieli Bentvueghels. Było to stowarzyszenie malarzy pochodzenia niderlandzkiego, którzy działali w Rzymie i stworzyli tam kolonię artystyczną. Do ojczyzny powrócił ok. 1633 i osiadł na stałe w Amsterdamie.

Bartholomeus Breenbergh był obok Cornelisa van Poelenburgha czołowym przedstawicielem pierwszego pokolenia malarzy niderlandzkich, którzy specjalizowali się w malarstwie pejzażowym inspirowanym tematyką włoską. Na podstawie szkiców wykonanych w Italii malował krajobrazy Kampanii, urozmaicone starożytnymi ruinami i porzuconymi fragmentami antycznych rzeźb. W późniejszym okresie na jego obrazach pojawiały się sceny religijne inspirowane Nowym Testamentem, były one niewielkie i zawsze stanowiły drugi plan. Po 1645 zajął się malarstwem narracyjnym i figuralnym, w którym sceny rodzajowe dominowały nad pejzażem, tworzył też ryciny i akwaforty. Pod koniec życia malował znacznie mniej, prawdopodobnie zajmował się też handlem.

W Muzeum Narodowym w Warszawie znajduje się obraz Breenbergha Pejzaż z antycznymi ruinami i Chrystusem z uczniami w drodze do Emaus z 1632, nr inw. M. Ob. 478^[1].

Przypisy

Bibliografia

• J. Paul Getty Museum – biografia. [dostęp 2009-06-25]. (ang.).
• Lib-art.com – biografia i galeria. [dostęp 2009-06-25]. (ang.).
• Ian. Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki. Warszawa: Arkady, 2002, s. 109. ISBN 83-213-4157-8.

Linki zewnętrzne

• Bartholomeus Breenbergh w Artcyclopedia.com. [dostęp 2009-06-25]. (ang.).
• Web Gallery of Art – galeria. [dostęp 2009-06-25]. (ang.).