Bartosz Węglarczyk

Bartosz Węglarczyk
Ilustracja
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 4.0

Na Pol’and’Rock Festival w 2021 r.
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1971
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Pracodawca

Onet.pl

Strona internetowa

Bartosz Węglarczyk (ur. 4 stycznia 1971 w Warszawie[1][2]) – polski dziennikarz, dyrektor programowy i redaktor naczelny portalu Onet.pl.

Życiorys

Kształcił się w XXXIV Liceum Ogólnokształcącym w Warszawie[3] oraz na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.

Od 1989 do 2011 był dziennikarzem „Gazety Wyborczej”, w której pełnił przez wiele lat funkcję szefa działu zagranicznego[4]. W latach 90. był korespondentem „Gazety Wyborczej” w Moskwie i w Brukseli, a w latach 1998–2004 w Waszyngtonie[2]. Za artykuł „Przez pięć kręgów” opisujący kampanię w USA na rzecz wejścia Polski do NATO został nagrodzony przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich Nagrodą im. Kazimierza Dziewanowskiego (1999)[5].

W latach 2012–2013 był redaktorem naczelnym miesięcznika „Sukces”, należącego do Presspubliki[6]. W latach 2013–2016 był zastępcą redaktora naczelnego w dzienniku „Rzeczpospolita”[7].

Prowadził programy Świat według Węglarczyka oraz Słoń a sprawa polska w Superstacji.

Od września 2008 do kwietnia 2016[8] wraz z Kingą Rusin prowadził weekendowe wydania porannego programu Dzień Dobry TVN. Był jednym z ekspertów w programie Milionerzy. W 2010 roku razem z Joanną Krupą poprowadził finał programu Top Model. Zostań modelką. Od stycznia do grudnia 2014 prowadził magazyn Świat w TVN24 BiS.

Od 3 września do 22 listopada 2012 współprowadził poranną audycję Zwolnienie z WF-u w Esce Rock. We wtorki z Kubą Wojewódzkim, a w piątki z Agnieszką Szulim.

W marcu 2016 został dyrektorem programowym i redaktorem naczelnym Onet.pl[9].

Gościnnie udzielił głosu jednemu ze szturmowców w polskiej wersji językowej ostatniej części sagi Gwiezdne wojny Skywalker. Odrodzenie (2019)[10].

Przypisy

  1. ↑ Węglarczyk Bartosz, „teleshow.wp.pl”, 3 grudnia 2013 [dostęp 2018-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-09].
  2. ↑ a b Bartosz Weglarczyk (ang.). prabook.com. [dostęp 2021-02-20].
  3. ↑ Bartosz Węglarczyk, Licealna tajemnica posła Górskiego, wyborcza.pl, 21 września 2011 [dostęp 2021-02-17].
  4. ↑ Bartosz Węglarczyk stracił stanowisko szefa działu zagranicznego „GW”, wirtualnemedia.pl, 3 grudnia 2010 [dostęp 2021-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-23].
  5. ↑ t, Bartosz Węglarczyk nowym naczelnym „Sukcesu”, old.sdp.pl [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  6. ↑ Bartosz Węglarczyk ma odmienić „Sukces”, press.pl, 20 grudnia 2011 [dostęp 2021-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-07].
  7. ↑ Bartosz Węglarczyk: „Rzeczpospolitą” czeka rewolucja, wirtualnemedia.pl, 20 listopada 2012 [dostęp 2021-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-21].
  8. ↑ Bartosz Węglarczyk żegna się z „Dzień dobry TVN”, stawia na pracę w Grupie Onet. [dostęp 2016-04-14].
  9. ↑ Bartosz Węglarczyk redaktorem naczelnym Onetu, web.archive.org, 14 grudnia 2018 [dostęp 2021-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-01].
  10. ↑ “Gwiezdne wojny: Skywalker. Odrodzenie”: obsada polskiego dubbingu, wsyncu.pl, 18 grudnia 2019 [dostęp 2021-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-23].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

2021 Pol’and’Rock - Bartosz Węglarczyk (01).jpg
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 4.0
Dziennikarz Bartosz Węglarczyk w namiocie Akademia Sztuk Przepięknych (ASP) na Pol’and’Rock Festival na lotnisku Makowice-Płoty w 2021 r.