Baruch (postać biblijna)
 | |
| Występowanie | Księga Jeremiasza Księga Barucha |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec | Neriasz |
Baruch (hebr. בָּרוּךְ, „błogosławiony”) – postać biblijna. Przypisuje się mu autorstwo deuterokanonicznej Księgi Barucha uważanej przez chrześcijan katolickich, prawosławnych i koptyjskich za prorocką i zaliczaną do kanonu Biblii.
Prorok Baruch był sekretarzem i przyjacielem proroka Jeremiasza, o czym wspomina Jr 45,1:
Słowo, jakie prorok Jeremiasz oznajmił Baruchowi, synowi Neriasza, gdy spisał on w księdze
Towarzyszył mu także, gdy mimo sprzeciwu zostali siłą zabrani do Egiptu:
Zabrał więc Jochanan, syn Kareacha, i wszyscy dowódcy wojskowi całą resztę Judy,
- która powróciła z różnych okolic, gdzie byli rozproszeni, by zamieszkać w ziemi judzkiej,
- mężów, i niewiasty, i dzieci, i córki królewskie, i każdą duszę, którą Nabuzardan,
- hetman żołnierski, z Godoljaszem, synem Achikamowym, syna Safanowego, zostawił,
- i z Jeremijaszem prorokiem, i z Baruchem, synem Neryjaszowym; I weszli do ziemi Egipskiej,
- bo nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu, i przyszli do Tachpanches.[1]
Księga Barucha
Księga Barucha ma prorocki charakter. Nie należy do Biblii Hebrajskiej. Znajdowała się natomiast w niektórych kodeksach Septuaginty i w Wulgacie. Znane są jedynie greckie tłumaczenia tekstu księgi, lecz ze względu na charakter użytego języka przypuszcza się, że oryginalnym językiem był aramejski, lub hebrajski[2]. Czas powstania księgi nie jest dokładnie znany.
Zobacz też
- Baruch – męskie imię semickie.
Przypisy
- ↑ a b Cytaty: Jr 43,5-7, Jr 45,1; według IV wydania Biblii Tysiąclecia, Wydawnictwo Pallottinum, ISBN 83-7014-218-4.
- ↑ Wstęp do Księgi Barucha, IV wydanie Bibi Tysiąclecia, Wydawnictwo Pallottinum, ISBN 83-7014-218-4.
Media użyte na tej stronie
Profeta Baruc - Doze profetas de Aleijadinho Congonhas Minas Gerais
Scan of a Gustave Doré engraving titled "Baruch" - 1866.