Barycz (rzeka)
Dolina Baryczy | ||||||||||
Kontynent | Europa | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Państwo | ![]() | |||||||||
Rzeka | ||||||||||
Długość | 139 km | |||||||||
Powierzchnia zlewni | 5 526 km² | |||||||||
Źródło | ||||||||||
Miejsce | pd. okolice Rososzycy | |||||||||
Wysokość | 117 m n.p.m. | |||||||||
Współrzędne | 51°36′32″N 18°01′47″E/51,608889 18,029722 | |||||||||
Ujście | ||||||||||
Recypient | Odra | |||||||||
Miejsce | zach. okolice Wyszanowa[1] | |||||||||
Wysokość | 75,8 m n.p.m. | |||||||||
Współrzędne | 51°41′11″N 16°15′07″E/51,686389 16,251944 | |||||||||
Mapa | ||||||||||
![]() Dorzecze Baryczy | ||||||||||
Szlak | ||||||||||
| ||||||||||
Barycz (niem. Bartsch) – rzeka w zachodniej Polsce, prawy dopływ Odry. Ma długość 139 km, a powierzchnia jej dorzecza wynosi 5526 km².
Historia
W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel z Prudnika wymienił rzekę w swoim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia podając jej łacińskie nazwy: Bartha fl., Barusius, Bortha[3].
Charakterystyka
Obszar źródłowy znajduje się w bagnach na południowy wschód od Ostrowa Wielkopolskiego. Tworzy go zespół krzyżujących się, bifurkujących cieków – Baryczy, Leniwej Baryczy oraz Gnilnej (Gniłej) Baryczy (dopływ Ołoboku). Płynie w kierunku zachodnim, uchodzi do Odry w okolicy Głogowa. Rzeka płynie zabagnioną doliną, z bardzo małym spadkiem (ok. 0,035%). W dolinie Baryczy znajdują się siedliska rzadkiego ptactwa wodnego. W 1996 roku utworzono Park Krajobrazowy Dolina Baryczy.
Nad Baryczą znajdują się Stawy Milickie i Stawy Przygodzickie.
Główne dopływy
- Kuroch – prawy
- Polska Woda – lewy
- Brzeźnica – lewy
- Sąsiecznica – lewy
- Łacha – lewy
- Orla – prawy
- Tynica – lewy
- Kanał Świernia – lewy
- Śląski Rów – prawy
- Kopanica (Rów Polski) – prawy
- Młyńska Woda – lewy.
- Najważniejsze miejscowości
Panorama ujścia
Zobacz też
- rzeki w Polsce
- syrop malinowy z Doliny Baryczy
Przypisy
- ↑ a b http://ksng.gugik.gov.pl/pliki/hydronimy1.pdf.
- ↑ Wdrażanie Ramowej Dyrektywy Wodnej w zlewni Baryczy.
- ↑ Detlef Haberland: Die „Silesiographia” und „Breslo-Graphia” von Nicolaus Henel von Hennenfeld. Arkadiusz Cencora, Diana Codogni-Łańcucka. Wrocław: Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, 2011, s. 174. ISBN 978-83-910595-2-4.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Marek Argent, Licencja: CC BY-SA 3.0
Wyszanów, ujście Baryczy do Odry
Autor: [kayaktours.pl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rzeka Barycz - majowy spływ kajakowy - Doliną rzeki Barycz, okolice Milicza
Autor: Tomasz Majtyka, Licencja: CC BY-SA 3.0
Dorzecze Baryczy; rzeka Barycz = pogrubiona niebieska linia, jej dopływy = cienkie niebieskie linie, Odra – fragment (recypient) = bardzo gruba niebieska linia z grotem wskazującym kierunek prądu, granica zlewni Baryczy = jasnoniebieska linia, miasta (w granicach administracyjnych) przez które przepływa Barycz (od źródła: Odolanów, Milicz, Żmigród, Wąsosz) = czarne obrysy, izohipsy = szare obrysy przerywane
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.70 N
- S: 51.05 N
- W: 15.68 E
- E: 19.19 E