Baselios Geevarghese II

Baselios Geevarghese II

Geevarghese Puthenpurackal
Kraj działania	Indie
Data i miejsce urodzenia	16 czerwca 1874 Kurichi
Data śmierci	3 stycznia 1964
Katolikos Wschodu
Okres sprawowania	1929-1964
Biskup Niranam i Thumpamonu
Okres sprawowania	1912-1929
Wyznanie	przedchalcedońskie
Kościół	Malankarski Kościół Ortodoksyjny
Śluby zakonne	30 listopada 1898
Diakonat	1892
Prezbiterat	26 listopada 1898
Sakra biskupia	10 września 1912
Wybór patriarchy	15 lutego 1929

Baselios Geevarghese II (imię świeckie Geevarghese Puthenpurackal, ur. 16 czerwca 1874 w Kurichi, zm. 3 stycznia 1964) – duchowny Malankarskiego Kościoła Ortodoksyjnego, w latach 1929-1964 Katolikos Wschodu i zwierzchnik tegoż Kościoła.

Życiorys

Pochodził z szanowanej rodziny, jego matka była krewną późniejszego malankarskiego świętego, Grzegorza z Parumali. 24 maja 1892 został wyświęcony na subdiakona, a niedługo później na diakona. Święcenia kapłańskie przyjął 26 listopada 1898, a cztery dni później złożył śluby zakonne. Sakrę biskupią otrzymał 10 września 1912 z rąk emerytowanego patriarchy antiocheńskiego Ignacego Abdul Masiha II i objął rządy w diecezjach Niranam i Thumpamon. Jako biskup przyjął imię Grzegorz. 15 lutego 1929, po śmierci poprzednika, został intronizowany na katolikosa. W 1934 roku został wybrany na metropolitę Malankary, od tego czasu oba urzędy pozostają połączone. W roku 1958 dokonał zjednoczenia zwaśnionych odłamów Kościoła malankarskiego, unia ta przetrwała 17 lat. W ciągu swoich rządów dwa razy poświęcił krzyżmo święte, konsekrował też jedenastu biskupów. Zmarł 3 stycznia 1964 w wieku 89 lat, niedługo przed śmiercią miała się mu ukazać Matka Boża. Jego następcą na stolicy św. Tomasza został Baselios Augen I.

Bibliografia

• Biogram katolikosa