Basil Davidson
Basil Risbridger Davidson (ur. 9 listopada 1914 w Bristolu, zm. 9 lipca 2010) – brytyjski historyk Afryki, znawca zwłaszcza historii byłych kolonii portugalskich. Autor wielu książek o kolonializmie i rozwoju ruchów narodowowyzwoleńczych w Afryce.
W młodości był reporterem tygodnika „The Economist” w Paryżu. W czasie II wojny światowej pracował dla brytyjskiego wywiadu w Jugosławii i na Węgrzech[1], ocierając się o śmierć. Po wojnie był znów paryskim korespondentem brytyjskich dzienników i tygodnika. Od 1951 roku zajmował się historią Afryki, wtedy tematem niemodnym, podkreślając przedkolonialne dokonania Afrykańczyków, katastrofalne skutki handlu niewolnikami, szkody wyrządzone przez europejski kolonializm i przez ideę państwa narodowego. Pozostał naukowcem amatorem, cenionym jednak na tyle, że cesarz Haile Selassie wręczył mu w 1970 roku nagrodę w Addis Abebie.
W Polsce wydano
- Afryka budzi się (polskie wydanie 1957)
- Stara Afryka na nowo odkryta (1961)
- Wodospady (1962)
- Czarna matka (1963)
- Społeczna i polityczna historia Afryki w XX w. (2011)
Przypisy
- ISNI: 0000 0001 1493 745X
- VIAF: 76314183
- LCCN: n80050342
- GND: 119314231
- LIBRIS: 86lnnkms0xt8f9w
- BnF: 11898817d
- SUDOC: 026813939
- NKC: jn20000703045
- BNE: XX1048321
- NTA: 069128804
- Open Library: OL403106A
- PLWABN: 9810571704805606
- NUKAT: n96003676
- OBIN: 102658
- NLI: 000161541
- PTBNP: 63702
- CANTIC: a10995687
- CONOR: 34677603
- KRNLK: KAC201812330
- WorldCat: lccn-n80050342