Batalion „Parasol”
Batalion „Parasol” – batalion Armii Krajowej, który był oddziałem do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej AK biorącym udział w powstaniu warszawskim. Składał się głównie z harcerzy Szarych Szeregów.
Historia batalionu
Późną wiosną 1943 roku cichociemny kpt. Adam Borys „Pług” otrzymał rozkaz zorganizowania oddziału dywersyjnego. Zwrócił się do kierownictwa Szarych Szeregów z prośbą o przekazanie mu do dyspozycji 75 harcerzy. Na przełomie lipca i sierpnia (przyjmuje się datę 1 sierpnia) 1943 roku jednostkę utworzono. W wyniku reorganizacji Grup Szturmowych Szarych Szeregów oddział przejął zadania Organizacji Specjalnych Akcji Bojowych, czyli przede wszystkim wykonywanie wyroków śmierci wydanych przez Polskie Państwo Podziemne na głównych zbrodniarzy hitlerowskich[1].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8e/Warsaw_Uprising_-_Soldiers_from_Parasol_on_Warecka_Street.jpg/220px-Warsaw_Uprising_-_Soldiers_from_Parasol_on_Warecka_Street.jpg)
Pierwotnie oddział nosił kryptonim „Agat” (od Anty-Gestapo), a po 2 stycznia 1944 roku, kiedy to został aresztowany Tadeusz Kostrzewski „Niemira” (uczestnik prawie wszystkich akcji „Agatu”), zmieniono kryptonim oddziału na „Pegaz”, co było skrótem słów „przeciw Gestapo”. W wyniku kolejnej reorganizacji i aresztowania łączniczki w maju 1944 przyjęto nazwę „Parasol” (dowódcą pozostał awansowany do stopnia majora Adam Borys).
Pierwszy wyrok został wykonany 7 września 1943 roku na komendancie Pawiaka, Franzu Bürklu. Akcja zakończyła się pełnym powodzeniem.
24 września 1943 przeprowadzono kolejną udaną akcję likwidacyjną. Celem był SS-Hauptscharführer August Kretschmann, pracownik referatu IV A 3c i zarazem zastępca komendanta obozu karnego dla Polaków przy ul. Gęsiej (tzw. Gęsiówki), gdzie zasłynął z okrucieństwa i sadyzmu wobec więźniów[2].
Do najważniejszych zadań bojowych przeprowadzonych przez żołnierzy Parasola zalicza się Akcję Kutschera (1 lutego 1944). Było to starannie zaplanowane przedsięwzięcie, mimo tego w trakcie realizacji zginęło czterech ludzi z batalionu: „Lot”, „Cichy”, „Sokół” i „Juno”.
Podczas powstania warszawskiego batalion „Parasol” wszedł, obok batalionu „Zośka”, w skład zgrupowania Kedywu KG AK – „Radosław”. W momencie mobilizacji (1 sierpnia 1944) zadaniem Kedywu na Woli była osłona znajdującej się tam Komendy Głównej AK.
W chwili koncentracji batalion liczył 280 ludzi, z czego 172 ze składu konspiracyjnego i 50 ochotników, którzy napłynęli do oddziału w pierwszych godzinach powstania. 3 sierpnia 1944 stan batalionu powiększył się do 541 osób, by 8 sierpnia osiągnąć stan 574 żołnierzy, z czego 369 z konspiracyjnego składu. Łącznie z tego składu nie dołączyło 80 ludzi, którzy brali udział w walkach w ramach innych oddziałów AK[3].
Za walki w powstaniu warszawskim Naczelny Wódz odznaczył batalion Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (OWVM klasy V).
Tradycje batalionu kontynuuje Zespół Bojowy C Jednostki Wojskowej Komandosów z Lublińca.
Straty batalionu „Parasol” w powstaniu warszawskim
Zgodnie z obliczeniami Piotra Stachiewicza straty poniesione przez batalionu „Parasol” w powstaniu warszawskim przedstawiały się następująco:[4]
Dzielnica | Polegli | Procent |
---|---|---|
Wola | 54 | 19,2 |
Stare Miasto | 118 | 41,8 |
Czerniaków | 91 | 32,3 |
Mokotów | 2 | 0,7 |
inne dzielnice | 17 | 6,0 |
Razem | 282 | 100 |
Żołnierze batalionu „Parasol”
Upamiętnienie
- na warszawskiej Woli oraz w Opolu na osiedlu AK znajduje się ulica Batalionu AK „Parasol”
- przy ul. Wolskiej 40 (Warszawa) w miejscu walk o pałacyk Michlera podczas powstania warszawskiego umieszczono kamień pamiątkowy
Instytucje i organizacje, które noszą imię Batalionu AK Parasol
- Zespół Bojowy C Jednostki Wojskowej Komandosów z Lublińca
- Grupa Rekonstrukcji Historycznej Parasol
- Społeczne Liceum Ogólnokształcące i Gimnazjum nr 4 im. Batalionu AK Parasol w Warszawie (od 26 września 2007)
- Grupa rekonstrukcji militarnej Batalionu C Jednostki Wojskowej Komandosów z Lublińca pk. „R.A.T.S.” Wrocław (Zwiadowczo-Szturmowa Grupa Taktyczna)
- Drużyny harcerskie
- Szczep 208 WDHiZ im. Batalionu „Parasol”
- 1 Dęblińska Drużyna Harcerzy „Parasol”
- 1 Gorzowska Drużyna Harcerska „Parasol”
- 9 Krośnieńka Drużyna Starszoharcerska Gryf im. Batalionu „Parasol”
- 12 Szczecińska Drużyna Harcerska „Szeregi” im. Batalionu „Parasol”
- 13 Drużyna Harcerska im. Batalionu „Parasol” w Kobylnicy
- 13 Elbląska Drużyna Harcerska „Agat” im. Batalionu Parasol
- 13 Jeleniogórska Drużyna Harcerzy im. Batalionu „Parasol” Czarna 13
- 23 Drużyna Harcerska im. Batalionu "Parasol" w Poraju
- 25 Wrocławska Żeglarska Drużyna Harcerzy im. Harcerskiego Batalionu Szturmowego „Parasol”
- 27 Piotrkowska Drużyna Wędrownicza „Buki” im. Batalionu „Parasol”
- 30 Wejherowska Drużyna Harcerzy im. Harcerskiego Batalionu AK „Parasol”
- 31 Pabianicka Drużyna Harcerska im. Batalionu „Parasol”
- 32 Brwinowska Drużyna Harcerek „Blask” im. Dziewcząt z „Parasola”
- 32 Mazowiecka Drużyna Harcerzy „Orkan” im. Batalionu „Parasol”
- 32 Poznańska Drużyna Harcerska „Czarna Puszcza” im. Batalionu „Parasol”
- 37 Kaliska Drużyna Harcerska „Parasol”.
- 43 Lubelska Drużyna Harcerska „Parasol”
- 44 Błaszkowska Drużyna Harcerska „Parasol” im. pchor. Jerzego Bratka-Kozłowskiego ps.”Kastor”
- 55 Gdańska Drużyna Harcerzy im. Batalionu „Parasol”
- 66 Elbląska Drużyna Harcerska „Cienie” im. Batalionu „Parasol”
- 100 Warszawska Drużyna Harcerek „Parasolki”
- 265 Warszawska Lotnicza Drużyna Harcerzy „Skrzydła” im. Batalionu „Parasol”
- 40 Bieruńska Harcerska Drużyna Spadochronowa im. Batalionu „Parasol”
- 5 Zabierzowski Szczep „Kolumbowie” im. Batalionu „Parasol”
- 43 Zgierska Drużyna Harcerzy Starszych „Parasol”
- 96 CKDH „Parasol” im. Tadeusza Zawadzkiego „Zośka”
- Inne jednostki
- MKS „Parasol Wrocław” – młodzieżowy klub piłkarski
- PPU „Parasol” Polish Unit – polska grupa airsoft (asg) w Sztokholmie (Szwecja)
Przypisy
- ↑ Parasol. 208wdhiz.home.pl. [dostęp 2019-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-01)].
- ↑ Tomasz Strzembosz: Akcje zbrojne podziemnej Warszawy 1939–1944. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, s. 346. ISBN 83-06-00717-4.
- ↑ Piotr Stachiewicz: „Parasol”. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1984, s. 478–479. ISBN 83-211-0273-5.
- ↑ Piotr Stachiewicz: op.cit. s. 636.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Powstanie Warszawskie: Dwie sanitariuszki i ranny powstaniec (po prawej) z batalionu "Parasol" po wyjściu z kanału na ulicy Wareckiej przy Nowym Świecie (Śródmieście-Północ). Pośrodku stoi Maria Stypułkowska-Chojecka "Kama". Po prawej Krzysztof Palester "Krzych".
(c) I, Gophi, CC-BY-SA-3.0
Batalion AK "Parasol" - tablica informacyjna w Warszawie
(c) Hubert Śmietanka, CC BY-SA 2.5
Pomnik przy Wolskiej, Pałacyk Michla, emblemat Batalionu Parasol
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY 3.0 pl
Ten plik został przesłany w ramach konkursu Wiki Lubi e-podręczniki.