Batalion KOP „Dawidgródek”

Batalion KOP „Dawidgródek”
17 batalion graniczny
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1939

Nazwa wyróżniająca

Dawidgródek

Dowódcy
Pierwszy

mjr Julian Mamczyński

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Kryptonim

107[a]

Dyslokacja

Dawidgródek

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

5 Brygada OP
Brygada KOP „Polesie”

17 batalion KOP „Dawidgródek”; uroczystości X-lecia istnienia Korpusu.
17 batalion KOP „Dawidgródek”. Święto żołnierza polskiego; raport oddziałów.
17 batalion KOP „Dawidgródek”. Święto żołnierza polskiego; obiad dla żołnierzy.
17 batalion KOP „Dawidgródek”. Święto żołnierza polskiego 1931; msza polowa
Święto żołnierza polskiego w 17 batalionie KOP „Dawidgródek”. Obiad na dziedzińcu koszar
KOP 1938.png

Batalion KOP „Dawidgródek” – pododdział piechoty, podstawowa jednostka taktyczna Korpusu Ochrony Pogranicza.

We wrześniu 1939 roku jednostka sformowała I batalion 97 pułku piechoty.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na posiedzeniu Politycznego Komitetu Rady Ministrów, w dniach 21-22 sierpnia 1924 roku, zapadła decyzja powołania Korpusu Wojskowej Straży Granicznej. 12 września 1924 roku Ministerstwo Spraw Wojskowych wydało rozkaz wykonawczy w sprawie utworzenia Korpusu Ochrony Pogranicza[2], a 17 września instrukcję określającą jego strukturę[3]. W drugim etapie organizacji KOP, w terminie do 1 marca 1925 roku, sformowano 5 Brygadę Ochrony Pogranicza, a w jej składzie 17 batalion graniczny „Dawidgródek”[4]. Podstawą formowania był rozkaz Ministra Spraw Wojskowych nr 1600/tjn./O.de B/25[4]. Jednostką formującą był 83 pułk piechoty[5]. Dowództwo jednostki stacjonowało w Dawidgródku, w powiecie stolińskim ówczesnego województwa poleskiego.
25 lutego 1925 roku major Julian Mamczyński został przeniesiony z 32 pułku piechoty w Modlinie do KOP na stanowisko dowódcy 17 batalionu granicznego[6].
Długość ochranianego przez batalion odcinka granicy wynosiła 87 kilometrów, przeciętna długość pododcinka kompanijnego to 29 kilometrów, a strażnicy 6 kilometrów. Odległość dowództwa batalionu od dowództwa brygady wynosiła 30 kilometrów[7].

Aby zapewnić odpowiednią liczbę żołnierzy o specjalności saperskiej, z dniem 1 kwietnia 1928 roku, przy 17 batalionie granicznym w Dawigródku utworzono brygadowy ośrodek wyszkolenia pionierów[8].

W 1929 roku 5 Brygada Ochrony Pogranicza została przemianowana na Brygadę KOP „Polesie”, natomiast wchodzący w jej skład 17 batalion graniczny otrzymał obok numeru nazwę miejscowości, w której stacjonował - „17 batalion graniczny «Dawidgródek»””[9]. W tym czasie batalion na uzbrojeniu posiadał 712 karabinów Mauser wz. 1898, 51 lekkich karabinów maszynowych Bergmann wz. 1915 i 8 ciężkich karabinów maszynowych Maxim wz. 1908[10]. W 1931 roku pododdział został przemianowany na batalion KOP „Dawidgródek”[9].

W wyniku reorganizacji batalionu w 1931 roku, w miejsce istniejących plutonów karabinów maszynowych, utworzono kompanię karabinów maszynowych. Rozwinięto też kadry kompanii szkolnej do pełnoetatowej kompanii odwodowej[11]. Po przeprowadzonej reorganizacji „R.2” batalion składał się z dowództwa batalionu, plutonu łączności, kompanii karabinów maszynowych, kompanii odwodowej i trzech kompanii granicznych[12]. W listopadzie 1936 roku batalion etatowo liczył 20 oficerów, 69 podoficerów, 25 nadterminowych i 614 żołnierzy służby zasadniczej[b].

Rozkazem dowódcy KOP z 23 lutego 1937 roku została zapoczątkowana pierwsza faza reorganizacji Korpusu Ochrony Pogranicza „R.3”[13]. Batalion otrzymał nowy etat. Był jednostką administracyjną dla kompanii saperów KOP „Stolin”, posterunku żandarmerii KOP „Dawidgródek”, komendy powiatu pw KOP „Stolin”[14]. W wyniku realizacji drugiej fazy reorganizacji KOP, latem 1937 roku, budynki likwidowanej strażnicy „Futor Tejca” nakazano rozebrać[15], budynki strażnicy „Dubok” rozebrać, a materiał wykorzystać do budowy strażnicy „Malaszewo”[16]. Z dniem 15 maja 1939 roku batalion stał się oddziałem gospodarczym. Stanowisko kwatermistrza batalionu przemianowane zostało na stanowisko zastępcy dowódcy batalionu do spraw gospodarczych, płatnika na stanowisko oficera gospodarczego, zastępcy oficera materiałowego dla spraw uzbrojenia na zbrojmistrza, zastępcy oficera materiałowego dla spraw żywnościowych na oficera żywnościowego[17].

Zmobilizowany w 1939 roku batalion został włączony w struktury rezerwowej 38 Dywizji Piechoty, jako I batalion 97 pułku piechoty[18], dzieląc losy innych jednostek armii Karpaty.

Po odejściu batalionu przeznaczonego dla 38 Dywizji Piechoty garnizon jednostki w Dawidgródku wyposażył i doprowadził do stanu etatowego (poprzez wcielenie nowych rekrutów i rezerwistów) jednostkę na nowo od podstaw. Batalion wszedł w skład Brygady KOP „Polesie”. Po odtworzeniu, batalion ochraniał granicę z ZSRR o długości 78,205 km[19]. Od 17 września 1939 roku brał udział w obronie ówczesnej wschodniej granicy państwa przed sowieckim agresorem.

Służba graniczna

Batalion graniczny był podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej na powierzonym mu odcinku granicy polsko-radzieckiej, wydzielonym z pasa ochronnego brygady. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej i tyłowej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[20][21]. Batalion graniczny KOP „Dawidgródek” w 1934 roku ochraniał odcinek granicy państwowej szerokości 75 kilometrów 840 metrów[22]. Po odtworzeniu w 1939 roku, batalion ochraniał granicę długości 78 kilometrów 205 metrów[19].

Bataliony sąsiednie:

Walki batalionu

Walki o strażnice:
Strzegący granicy batalion graniczny mjr. Tomaszewskiego 17 września 1939 roku rozpoczął walki ze sporadycznie atakującymi strażnice pododdziałami 18 Oddziału Wojsk Pogranicznych NKWD[23]. Kompanie graniczne zdołały utrzymać w tym dniu swoje pozycje. Wieczorem obsady strażnic, z wyjątkiem strażnicy „Maleszewo”, wycofały się. Strażnica „Maleszewo” została zdobyta 19 września po krótkotrwałej walce. Na strażnicy zginęło dwóch, jeden został ranny, a do niewoli dostało się ośmiu żołnierzy[23].

W walkach odwrotowych z Armią Czerwoną:
Na wiadomość o wkroczeniu Armii Czerwonej, dowódca KOP gen. bryg. Wilhelm Orlik-Rückemann wydał 17 września w Dawidgródku rozkaz stawienia oporu i jednoczesnej koncentracji batalionów na zapleczu fortyfikacji na rzece Słucz, w rejonie Moroczna, Lubieszowa i Siedliszcza. Koncentracja miała być realizowana pod osłoną fortyfikacji obsadzonych przez pułk KOP „Sarny”[24].

Baon KOP „Dawidgródek” we wczesnych godzinach rannych 19 września wycofał się pod naporem nieprzyjaciela z Dawidgródka w kierunku Stolina. 20 września przeszedł rzekę Styr pod Starymi Końmi. Baon, mimo bardzo słabego uzbrojenia i wyposażenia, stanowił zwartą jednostkę[25].

Ostatecznie, w rejonie Kuchecka Wola-Kuchcze-Chrapin-Moroczno, zebrało się około 8700 żołnierzy, w tym blisko 300 oficerów. Na podstawie rozkazu gen. bryg. Orlika-Rückemanna powstało tu improwizowane Zgrupowanie KOP. Batalion wszedł w jego skład[26].

Struktura organizacyjna

Rozmieszczenie batalionu KOP „Dawidgródek” w 1931

Organizacja batalionu w 1934[27][c]:

Odtworzona struktura organizacyjna w 1939[28][29]

Kadra batalionu

Dowódcy batalionu:

  • mjr Julian Mamczyński (25 II 1925[30] – 31 X 1927 → kwatermistrz 75 pp[31])
  • ppłk Rudolf Wojnar (– 20 IX 1930[32])
  • mjr Franciszek Uhrynowicz (20 IX 1930[32][d] – był V 1932[32] – XII 1932 → kwatermistrz 37 pp)
  • ppłk Stefan Zając ((21 XI 1932[32][e] – 19 IX 1936[33])
  • mjr Stanisław Nowicki (19 IX 1936 – 19 XI 1936[33])
  • mjr Józef Jakub Trzęsiński (11 XII 1936[34] – 1939 → dowódca I/97 pp[33])
  • mjr Jacek Tomaszewski (1939[19])
Obsada personalna w marcu 1939[35][f]
  • dowódca batalionu − mjr piech. Józef Jakub Trzęsiński[g]
  • zastępca dowódcy batalionu − mjr piech. Jan Ludwik Wiśniewski
  • adiutant − kpt. piech. Michał Garwoliński[h]
  • kwatermistrz – kpt. adm. (piech.) Kazimierz Stanisław Mikuliński
  • oficer materiałowy – kpt. piech. Jan Borowczyk
  • oficer płatnik – kpt. int. Jan Łukaszewicz
  • lekarz medycyny – kpt. lek. dr Edward Bronisław Reichert
  • dowódca 1 kompanii granicznej − kpt. piech. Kazimierz Zaborszczyk[i] → dowódca 1/97 pp
  • dowódca plutonu - por. piech. Kazimierz Szemiot → dowódca I plutonu 2/97 pp
  • dowódca 2 kompanii granicznej − kpt. piech. Franciszek Antoni Pałka[j]
  • dowódca plutonu - por. piech. Edward Suchcicki → dowódca 3/97 pp
  • dowódca 3 kompanii granicznej − kpt. piech. Stefan Bieganowski[k]
  • dowódca plutonu - por. piech. Włodzimierz Daniel Pirożek
  • dowódca kompanii odwodowej − kpt. piech. Antoni Berowski[l]
  • dowódca plutonu - por. piech. Mieczysław Bolesław Zborowski
  • dowódca kompanii km − kpt. piech. Władysław Witold Chełchowski[m] → dowódca 1 kckm 97 pp
  • dowódca plutonu - por. piech. Marian Franciszek Furtak
  • dowódca plutonu łączności - kpt. piech. Stanisław Antoni Stolarski

Uwagi

  1. ↑ Zarządzenie szefa sztabu KOP ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna w sprawie używania w dowództwie KOP kryptonimów zamiast nazw jednostek KOP[1].
  2. ↑ Wykaz stanów etatowych oficerów, podoficerów i żołnierzy KOP przesłanych przez ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna ze sztabu KOP do I oficera do zleceń GISZ płk. dypl. Kazimierza Glabisza. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 371
  3. ↑ W 2000 roku Rajmund Szubański napisał, że sformułowania zawarte w artykule „Bataliony, kompanie, strażnice KOP” z 1993 roku odnoszą się do stanu sprzed 1937 roku → Szubański 2000 ↓, s. 87. Określił strukturę organizacyjną batalionu: 1 kompania graniczna „Olchomel” – strażnica KOP „Jezioro”, strażnica KOP „Maleszno”, strażnica KOP „Tołmaczewo”, strażnica KOP „dwór Lutki”, strażnica KOP „wieś Lutki”; 2 kompania graniczna „Hutory – strażnica KOP „Tejsa”, strażnica KOP „Brzoza”, strażnica KOP „Korno”, strażnica KOP „Borek”, strażnica KOP „Rubryń”; 3 kompania graniczna „Kózki” – strażnica KOP „Krużnica”, strażnica KOP „Łuczyna”, strażnica KOP „Chrapuń”, strażnica KOP „Dubki” → Szubański 1993 ↓, s. 277
  4. ↑ Według Wiśniewskiej i Promińskiej mjr Franciszek Uhrynowicz był dowódcą batalionu od XI 1931[33].
  5. ↑ Według Wiśniewskiej i Promińskiej ppłk Stefan Zając był dowódcą batalionu od XI 1934[33].
  6. ↑ Strzałkami oznaczono przydziały mobilizacyjne oficerów[36]
  7. ↑ Józef Jakub Trzęsiński, mjr piech., w KOP od 1936 roku. Do mobilizacji dowódca baonu KOP „Dawidgródek”. We wrześniu 1939 roku dowódca I/97 pp → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 755
  8. ↑ Michał Garwoliński, kpt. piech., w KOP od 1934 roku. Do mobilizacji adiutant baonu KOP „Dawidgródek”. We wrześniu 1939 roku adiutant I/97 pp → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 718
  9. ↑ Kazimierz Zaborszczyk, kpt. piech., w KOP od 1937 roku. Do mobilizacji dowódca 1. kompanii granicznej „Olhomel” baonu KOP „Dawidgródek”. We wrześniu 1939 roku dowódca 1 kompanii I baonu 97 pułku piechoty. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 759
  10. ↑ Franciszek Antoni Pałka, kpt. piech., w KOP od 1937 roku. Do mobilizacji dowódca 2. kompanii granicznej „Futory Merlińskie” baonu KOP „Dawidgródek”. We wrześniu 1939 roku, w odtworzonym baonie KOP „Dawidgródek" na dotychczasowym stanowisku. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 739
  11. ↑ Stefan Bieganowski, kpt. piech., w KOP od 1933 roku Do lipca 1939 roku dowódca 3 kompanii granicznej „Kołki” baonu KOP „Dawidgródek”. W lipcu 1939 roku z chwilą utworzenia 2 pułku piechoty KOP „Karpaty” mianowany dowódcą 1 kompanii piechoty II baonu „Komańcza”. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 710
  12. ↑ Antoni Berowski, kpt. piech., w KOP od 1935 roku. Do mobilizacji dowódca kompanii odwodowej batalionu KOP „Dawidgródek”. We wrześniu 1939 roku dowódca 2/97 ppp. Ciężko ranny w walkach z Niemcami 15/16 września 1939. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 710
  13. ↑ Władysław Witold Chełchowski, kpt. piech., w KOP od 1935 roku. Do mobilizacji dowódca kompanii ckm baonu KOP „Dawidgródek”. We wrześniu 1939 dowódca 1 kompanii ckm I batalionu piechoty 97 pułku piechoty. Poległ w walkach z Niemcami pod Hartfeld 15/16 września 1939 → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 713

Przypisy

  1. ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 426.
  2. ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 11-12.
  3. ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 111.
  4. ↑ a b Prochwicz 3/1994 ↓, s. 151.
  5. ↑ Zarządzenie nr L.1600/o.de B./25 ↓.
  6. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 397.
  7. ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 3/1928.
  8. ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 51.
  9. ↑ a b Wiśniewska i Promińska 2013 ↓, s. 2.
  10. ↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 101.
  11. ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 44.
  12. ↑ Zarządzenie nr L.dz.4160/Tjn.Og.Org/31 ↓, s. 3.
  13. ↑ Prochwicz 3/1994 ↓, s. 157.
  14. ↑ Zarządzenie nr L.500/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 2 zał. 47.
  15. ↑ Zarządzenie nr L.4630/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 25/3.
  16. ↑ Zarządzenie nr L.4630/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 26/3.
  17. ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 624 i 629.
  18. ↑ Prochwicz 4/1994 ↓, s. 9.
  19. ↑ a b c Prochwicz 2003 ↓, s. 167.
  20. ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
  21. ↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 21.
  22. ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 302.
  23. ↑ a b Prochwicz 2003 ↓, s. 200.
  24. ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 236.
  25. ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 249.
  26. ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 250.
  27. ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 302-303.
  28. ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 310.
  29. ↑ Grzelak 2001 ↓, s. 189.
  30. ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 34.
  31. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 331.
  32. ↑ a b c d Obsada oficerska bg „Dawidgródek” ↓.
  33. ↑ a b c d e Wiśniewska i Promińska 2013 ↓, s. 9.
  34. ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 680.
  35. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 930-931.
  36. ↑ Dalecki 1989 ↓, s. 262.

Bibliografia

  • Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
  • Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
  • Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919-1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
  • Czesław Grzelak: Szack–Wytyczno 1939. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2001. ISBN 83-11-09324-5.
  • Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułkusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
  • Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
  • Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182. 
  • Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część II. Przemiany organizacyjne i przygotowania wojenne KOP w 1939 roku. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (150), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182. 
  • Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
  • Jerzy Prochwicz. Walki oddziałów KOP na obszarach północno-wschodniej Polski. „Białoruskie Zeszyty Historyczne”. 13, 2000. Białystok. ISSN 1232-7468. 
  • Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182. 
  • Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281. 
  • Iwona Wiśniewska, Katarzyna Promińska, Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Brygada Korpusu Ochrony Pogranicza «Polesie»”, Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2013.
  • Wykaz zmian stanu oficerów batalionu granicznego KOP „Dawidgródek” w latach 1928-1934 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
  • Zarządzenie organizacyjne dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza w sprawie sformowania dowództw 4 i 5 brygady OP, 12-20 baonów i 12-20 szwadronów Ochrony Pogranicza nr L.1600/o.de B./25 z lutego 1925.
  • Zarządzenie dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza R.142.R.2 w sprawie reorganizacji batalionów i Centralnej Szkoły Podoficerskiej („R.2”) nr L.dz.4160/Tjn.Og.Org/31 z 21 sierpnia 1931 roku.
  • Zarządzenie dowódcy KOP w sprawie reorganizacji Korpusu Ochrony Pogranicza („R.3” I Faza) nr L.500/Tjn.Og.Org/37 z 23 lutego 1937 roku.
  • Zarządzenie dowódcy KOP w sprawie reorganizacji Korpusu Ochrony Pogranicza („R.3” II Faza. część III) nr L.4630/Tjn.Og.Org/37 z 31 sierpnia 1937 roku.
Korpus Ochrony Pogranicza
Brygady
Pułki
piechoty
Bataliony
graniczne
odwodowe
forteczne
Kawaleria
szwadrony
Artyleria
Saperzy
Wywiad
Placówki wywiadowcze KOP nr
Ekspozytury Oddziału II Szt. Gen.
Jednostki
sformowane
przez KOP
Kompanie
graniczne
Strażnice

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
17 Batalion KOP Dawidgródek Msza polowa NAC 1-W-1789-2.jpg
Święto żołnierza polskiego w 17 Batalionie Korpusu Ochrony Pogranicza "Dawidgródek"; 1931 r. Msza polowa. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura 1-W-1789-2
17 Batalion KOP Dawidgródek Obiad w koszarach NAC 1-W-1789-4.jpg
Święto żołnierza polskiego w 17 Batalionie Korpusu Ochrony Pogranicza "Dawidgródek". Obiad żołnierski na dziedzińcu koszar 17 Batalionu KOP. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura 1-W-1789-4
17 Batalion KOP Dawidgródek Obiad NAC 1-W-1789-3.jpg
Święto żołnierza polskiego w 17 Batalionie Korpusu Ochrony Pogranicza "Dawidgródek". Obiad dla żołnierzy 17 Batalionu KOP. Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura 1-W-1789-3
17 Batalion KOP Dawidgródek Raport NAC 1-W-1789-1.jpg
Święto żołnierza polskiego w 17 Batalionie Korpusu Ochrony Pogranicza "Dawidgródek". Raport oddziałów w dniu święta. Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura 1-W-1789-1
Odznaka KOP.png
Autor: Kerim44, Licencja: CC BY-SA 4.0
Odznaka KOP
17 Batalion KOP Dawidgródek Obelisk J.Piłsudskiego.jpg
Uroczystości X-lecia istnienia Korpusu Ochrony Pogranicza w 17 Batalionie KOP "Dawidgródek". Uroczystości rocznicowe pod obeliskiem poświęconym Marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu. Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura 1-W-1788
Batalion KOP Dawidgródek.JPG
Szkic rozmieszczenia batalionu KOP Dawidgródek w 1931
KOP 1938.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Korpus Ochrony Pogranicza na granicy wschodniej Rzeczypospolitej w 1938