Batalion ON „Bielsko”

Batalion ON „Bielsko”
Bielski batalion Obrony Narodowej
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1937
Rozformowanie1939
Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
DyslokacjaBielsko
FormacjaObrona Narodowa
Rodzaj wojskpiechota
PodległośćŚląsko-Cieszyńska Półbrygada ON
Składtyp III
Batalion ON Bielsko
Śląsko-Cieszyńska Półbrygada ON
Obrona Narodowa w 1939

Bielski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Bielsko”, baon nr 50) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.

W kampanii wrześniowej 1939 baon walczył w składzie 202 pułku piechoty.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Batalion sformowany został w 1937 roku, w garnizonie Bielsko, w składzie Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady ON. We wrześniu 1937 roku pododdział wydzielił jedną kompanię, która wcielona została do Chorzowskiego batalionu ON. Od tego czasu w swojej strukturze organizacyjnej posiadał jedynie dwie kompanie. W 1938 roku zorganizowana została trzecia kompania, którą 29 kwietnia przeniesiono z Bielska do Jasienicy. Wiosną 1939 roku pododdział przeformowany został na etat batalionu ON typ III.

Jednostką administracyjną i mobilizującą dla Bielskiego batalionu ON był 3 pułk strzelców podhalańskich. W sierpniu 1939 batalion został zmobilizowany w ramach mobilizacji alarmowej według etatu batalionu piechoty typ spec. nr 50 przeformowany w I batalion 202 pułku piechoty.[1]

Obsada personalna

Obsada personalna batalionu w marcu 1939 roku[2][a]
  • dowódca batalionu – mjr Mieczysław Drabik
  • dowódca 1 kompanii ON „Bielsko” – kpt. adm. (piech.) Józef Jan Jonak(*)[b]
  • dowódca 2 kompanii ON „Dziedzice” – kpt. piech. Stanisław Jerzy Freisler(*)[b]
  • dowódca 3 kompanii ON „Jasienica” – kpt. piech. Sergiusz Pisarczuk
Obsada personalna batalionu we wrześniu 1939 roku[1]
  • dowódca batalionu – mjr piech. Mieczysław Drabik
  • oficer łączności – ppor. rez. Wilhelm Sukniewicz
  • dowódca 1 kompanii strzelecka (dawniej ON „Bielsko”) – kpt. Józef Jan Jonak
  • szef kompanii – sierż. Bolesław Radosz
  • dowódca 2 kompanii strzeleckiej (dawniej ON „Dziedzice”) – kpt. Stanisław Jerzy Freisler
  • szef kompanii – st. sierż. Marcin Szymański
  • podoficer broni – sierż. Konrad Gasikowski
  • dowódca I plutonu – ppor. rez. Holona
  • dowódca II plutonu – ppor. rez. Jan Roman Bazgier
  • dowódca III plutonu – ppor. rez. Józef Tomica
  • dowódca 3 kompanii strzeleckiej (dawniej ON „Jasienica”) – kpt. Sergiusz Pisarczuk
  • szef kompanii – sierż. Franciszek Kamiński
  • dowódca I plutonu – ppor. rez. Migdał
  • dowódca II plutonu – ppor. rez. Kalinowski
  • dowódca kompanii ckm – ppor. rez. Korneliusz Kloschek
  • szef kompanii – sierż. Julian Golakowski
  • dowódca I plutonu – ppor. rez. Jan Górka
  • dowódca II plutonu – ppor. rez. Władysław Wicherek
  • dowódca III plutonu – ppor. Eugeniusz Jagoda
  • dowódca plutonu moździerzy – ppor. rez. Stanisław Niemczyk

Uwagi

  1. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[3].
  2. ↑ a b Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednoczenie więcej niż jedną funkcję[4].

Przypisy

  1. ↑ a b Obrona Narodowa 1939 ↓.
  2. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 664.
  3. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  4. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VIII.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
  • Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
  • Władysław Steblik: Armia „Kraków” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07434-8.
  • Batalion ON „Bielsko”. Obrona Narodowa II RP 1937-1939. Serwis poświęcony formacjom Obrony Narodowej II RP i Przysposobienia Wojskowego Konnego. [dostęp 2018-08-20].

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Batalion ON Bielsko.jpg
Batalion ON Bielsko
Śląsko-Cieszyńska Półbrygada ON.jpg
Śląsko-Cieszyńska Półbrygada ON
Obrona Narodowa w 1939.jpg
Obrona Narodowa w 1939