Batalion ON „Chorzów”

Batalion ON „Chorzów”
Chorzowski batalion ON
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1937
Rozformowanie1939
Tradycje
Kontynuacjabataliony km spec. nr I, II, III
Dowódcy
Pierwszymjr Stanisław Wideł
Organizacja
DyslokacjaChorzów
FormacjaObrona Narodowa
Rodzaj wojskpiechota
PodległośćGórnośląska Brygada ON
Składtyp S
Batalion ON Chorzów
Górnośląska ON
Obrona Narodowa w 1939

Chorzowski Batalion Obrony Narodowej (Batalion ON „Chorzów”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Chorzowski batalion ON sformowany został we wrześniu 1937, w składzie Górnośląskiej Brygady ON, z czterech kompanii wydzielonych z batalionów ON: bielskiego, cieszyńskiego, oświęcimskiego i zawierciańskiego. Jednostką administracyjną i mobilizującą dla Chorzowskiego batalionu ON był 75 pułk piechoty.

Wiosną 1939 pododdział przeformowany został na etat batalionu ON typ „S”. Wiosną przezbrojono batalion w broń produkcji polskiej z broni francuskiej. Podczas mobilizacji alarmowej 24 sierpnia 1939 batalion został rozformowany, kompanie po zmobilizowaniu wcielone do batalionów km spec. nr I, II i III jako kompanie strzeleckie.

Działania batalionu we wrześniu 1939

Na podstawie poprawek do planu mobilizacyjnego "W" batalion ON Chorzów został przewidziany do rozformowania. Natomiast poszczególne pododdziały batalionu podczas mobilizacji alarmowej 24 sierpnia 1939 roku (grupa zielona), posłużyły jako zawiązki do sformowania kompanii strzeleckich batalionów karabinów maszynowych specjalnych nr I, II i III. Kompania ON "Kochłowice" stanowiła zawiązek 10 kompanii strzeleckiej, kompania ON "Świętochłowice" 11 kompanii strzeleckiej II batalionu karabinów maszynowych specjalnych (pokojowy IV/73 pp), kompania ON "Bobrowniki" 10 kompanii strzeleckiej I baonu km spec. (IV/11 pp), natomiast kompania ON "Chorzów" 10 kompanii strzeleckiej (IV/75 pp). Po mobilizacji kompanie te, składały się z trzech plutonów każda, uzbrojone były w 1 ckm, 5 rkm i 2 moździerze, liczyły po 225 żołnierzy[1]. W kampanii wrześniowej kompanie walczyły w składzie batalionów km spec. Grupy Fortecznej Obszaru Warownego „Śląsk” (Armia „Kraków”).

Obsada personalna

Obsada personalna batalionu w marcu 1939[2][a]
  • dowódca batalionu – mjr piech. Stanisław Wideł[b]
  • dowódca 1 kompanii ON „Chorzów” – kpt. piech. Kazimierz Jan Paszki[c]
  • dowódca 2 kompanii ON „Świętochłowice” – por. kontr. piech. Antoni Hussakowski[d]
  • dowódca 3 kompanii ON „Bobrowniki” – kpt. adm. (piech.) Władysław Bomba
  • dowódca 4 kompanii ON „Kochłowice” – kpt. adm. (piech.) Marian Tułak[e]
Obsada personalna w sierpniu 1939
  • dowódca batalionu - mjr Stanisław Wideł
  • adiutant - ppor. rez. Paweł Leon Kałuża
  • dowódca 1 kompanii ckm - kpt. Kazimierz Jan Paszki
  • dowódca 2 kompanii ckm - por. Zygmunt Maraszek
  • dowódca 3 kompanii ckm - por. Stefan Robert Szołowski
  • dowódca kompanii strzeleckiej - por. kontr. Włodzimierz Hussakowski

Uwagi

  1. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[3].
  2. pełnił jednoczenie funkcję komendanta 75 Obwodu PW w Chorzowie przy 75 pp.
  3. pełnił jednoczenie funkcję komendanta powiatowego PW Chorzów.
  4. pełnił jednoczenie funkcję komendanta powiatowego PW Świętochłowice.
  5. kpt. adm. (piech.) Marian Tułak pełnił jednoczenie funkcję komendanta powiatowego PW Katowice II z mp. w Kochłowicach.

Przypisy

Bibliografia

  • Ludwik Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Wydawnictwo Lubelskie, wyd. II, Warszawa 1986, ISBN 83-222-0377-2, s. 324.
  • Kazimierz Pindel, Obrona narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Adam Śliwa: Grupa Forteczna Obszaru Warownego "Śląsk". Wielka Księga Piechoty Polskiej 1918-1939. T. nr 42. Warszawa: Edipresse Polska, 2019. ISBN 978-83-8164-222-4.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Batalion ON Chorzów.jpg
Batalion ON Chorzów
Obrona Narodowa w 1939.jpg
Obrona Narodowa w 1939
Górnośląska ON.jpg
Górnośląska ON