Batalion ON „Kępno”
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | maj 1939 |
| Rozformowanie | wrzesień 1939 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | kpt. Romuald Jüngst Koralewski |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Skład | |
Kępiński Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Kępno”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Organizacja i formowanie
Batalion został sformowany w maju 1939 roku, w składzie Kaliskiej Brygady ON, według etatu batalionu ON typ IV. Jednostka została zorganizowana w oparciu o nowo utworzony 161 Obwód Przysposobienia Wojskowego. Batalion stacjonował na terenie Okręgu Korpusu Nr VII: dowództwo i 1 kompania w Kępnie, 2 kompania w Bralinie, a 3 kompania w Rychtalu. Jednostką administracyjną i mobilizującą dla Kępińskiego batalionu ON był 60 pułk piechoty w Ostrowie Wlkp.
Kępiński batalion ON w kampanii wrześniowej
Ponieważ batalion znalazł się w pasie działania Armii „Łódź”, został podporządkowany pod względem taktycznym, dowódcy 10 Dywizji Piechoty i w jej składzie walczył w kampanii wrześniowej[1]. W dniu 31 sierpnia 1939 batalion wszedł w skład OW "Kępno" wzmocniony kompanią strzelecką z plutonem km z I/28 pułku strzelców Kaniowskich, 1 baterią armat 10 pułku artylerii lekkiej, Komisariatem Straży Granicznej "Mroczeń" i częścią plutonu saperów zajął stanowiska obronne w rejonie Kępna i wszedł w skład Zgrupowania płk. Jana Zientarskiego osłaniającego rozwinięcie sił głównych 10 DP w rejonie Sieradza[2].
Organizacja i obsada personalna
- dowódca batalionu – kpt. Romuald Antoni Ignacy Jüngst Koralewski[3][4]
- adiutant batalionu - ppor. rez. Wiktor Frankowski[4]
- dowódca plutonu ppanc.(bez dział) - sierż. Roch Joks [4]
- dowódca 1 kompanii ON „Kępno” - kpt. Jan Karpiętko [4]
- dowódca 2 kompanii ON „Bralin” - por. rez. Ludwik Przybyszewski[4]
- dowódca 3 kompanii ON „Rychtal” - kpt. Jan Kwarciany[4]
Uzbrojenie (faktyczne)
- 6 ciężkich karabinów maszynowych[5]
- 1 moździerz 81 mm[5]
- 306 karabinów[5]
- 324 karabinki[5]
- 40 pistoletów (niepewne)[5]
Przypisy
- ↑ Pindel 1979 ↓, s. 224-226 autor opisując działania Kępińskiego batalionu ON opierał się na relacji pisemnej kpt. Romualda Jungst-Koralewskiego.
- ↑ Wesołowski (red.) 2021 ↓, s. 234.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. 62 sprostowano imiona i datę urodzenia z Roman Jüngst ur. 27 kwietnia 1896 roku na Romuald Antoni Ignacy Jüngst ur. 22 kwietnia 1896 roku.
- ↑ a b c d e f Böhm 1996 ↓, s. 191.
- ↑ a b c d e Andrzej Konstankiewicz, Broń strzelecka i sprzęt artyleryjski formacji polskich i Wojska Polskiego w latach 1914-1939, Lublin: Wydaw. Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2003, s. 248, ISBN 83-227-1944-2, OCLC 830495484.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Tadeusz Böhm: Bataliony Obrony Narodowej w Wielkopolsce w latach 1936-1939 i ich rola w kampanii wrześniowej. Poznań: Wydawnictwo Sorus sp. cyw., 1996. ISBN 83-87133-01-9.
- Kazimierz Pindel: Obrona Narodowa 1937-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06301-X.
- Włodzimierz Kozłowski, Witold Jarno: 10. Dywizja Piechoty w wojnie 1939 roku. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 2016. ISBN 978-83-62046-81-2.
- Andrzej Wesołowski (red.): Boje nad Wartą. 10 Kaniowska Dywizja Piechoty i Kresowa Brygada Kawalerii w kampanii wrześniowej. Opracowania i dokumenty tom 1. Warszawa-Sochaczew-Zduńska Wola: Wydawnictwo Tetragon, 2021. ISBN 978-83-66687-07-3.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Kaliska ON
Obrona Narodowa w 1939