Batalion ON „Katowice”
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Rozformowanie | 1939 | |
Działania zbrojne | ||
kampania wrześniowa | ||
Organizacja | ||
Dyslokacja | Katowice | |
Formacja | Obrona Narodowa | |
Rodzaj wojsk | piechota | |
Skład | typ III |
Katowicki Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Katowice”) − pododdział piechoty Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Batalion został sformowany w 1937 roku, w składzie Górnośląskiej Brygady ON. W maju 1939 roku pododdział został przeformowany na etat batalionu ON typ III. Jednostką administracyjną dla Katowickiego batalionu ON był 73 pułk piechoty w Katowicach.
Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” Katowicki batalion ON w wypadku zarządzenia mobilizacji alarmowej stawał się zawiązkiem baonu piechoty typ specjalny nr 56. Jednostką mobilizującą baon piechoty nr 56 była Komenda Rejonu Uzupełnień Katowice.
W dniach 24-26 sierpnia 1939 roku przeprowadzona została mobilizacja baonu piechoty nr 56. Po jej zakończeniu pododdział został włączony w skład 201 pułku piechoty, jako I baon. W składzie tego pułku walczył kampanii wrześniowej.
Obsada personalna
- dowódca batalionu – kpt. adm. (piech.) Stanisław Hilary Jasiński[b]
- dowódca 1 kompanii ON „Katowice” – kpt. piech. Mieczysław Karol Olszewski[c]
- dowódca 2 kompanii ON „Mysłowice” – kpt. piech. Paweł Blew[d]
- dowódca 3 kompanii ON „Mikołów” – kpt. piech. Tytus Wikarski
- Obsada we wrześniu 1939[3]
- dowódca - kpt. adm. (piech.) Stanisław Hilary Jasiński
- adiutant - ppor. rez. Tadeusz P. Majcherczyk
- lekarz - ppor. lek. rez. dr Kazimierz Stawarski
- oficer żywnościowy - ppor. rez. Władysław Guzowski
- dowódca 1 kompanii - kpt. Mieczysław Olszewski
- dowódca 2 kompanii - kpt. Paweł Blew
- dowódca I plutonu – ppor. rez. Józef Bujar
- dowódca 3 kompanii - kpt. Konstanty Szyszkowski[e]
- dowódca kompanii ckm - kpt. Tytus Wikarski
Uwagi
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[2].
- ↑ Kpt. adm. (piech.) Stanisław Hilary Jasiński pełnił jednocześnie funkcję komendanta Obwodowej Komendy PW nr 73 w Katowicach
- ↑ Kpt. Mieczysław Karol Olszewski pełnił jednocześnie funkcję komendanta miejskiego PW „Katowice”.
- ↑ Kpt. Paweł Blew pełnił jednocześnie funkcję komendanta powiatowego PW „Katowice I” w Mysłowicach.
- ↑ Kpt. Konstanty Szyszkowski w marcu 1939 roku był komendantem powiatowym PW Olkusz[4].
Przypisy
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 665.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Steblik 1989 ↓, s. 693.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 684.
Bibliografia
- Kazimierz Pindel , Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234 .
- Ryszard Rybka , Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny "W" i jego ewolucja, Kamil Stepan, Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Adiutor", 2010, ISBN 978-83-86100-83-5, OCLC 674626774 .
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Władysław Steblik: Armia „Kraków” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07434-8.
|
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Górnośląska ON
Obrona Narodowa w 1939