Batalion ON „Lubliniec”

Batalion ON „Lubliniec”
Lubliniecki batalion ON
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1939
Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
DyslokacjaLubliniec
FormacjaObrona Narodowa
Rodzaj wojskpiechota
Składtyp IV
Sieradzka Brygada ON
Obrona Narodowa w 1939

Lubliniecki Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Lubliniec”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Batalion został sformowany w maju 1939 roku, w składzie Sieradzkiej Brygady ON, według etatu batalionu ON typ IV. Jednostka została zorganizowana w oparciu o nowo utworzony 174 Obwód Przysposobienia Wojskowego. Batalion stacjonował eksterytorialnie w Okręgu Korpusu Nr V: dowództwo w Lublińcu, 1 kompania w Koszęcinie, 2 kompania w Woźnikach, a 3 kompania w Kamienicy Polskiej. Pod względem mobilizacji materiałowej batalion był przydzielony do 74 Górnośląskiego pułku piechoty w Lublińcu.

Ponieważ batalion znalazł się w pasie działania Armii „Kraków” został podporządkowany, pod względem taktycznym, dowódcy Krakowskiej Brygady Kawalerii i w jej składzie walczył w kampanii wrześniowej. Rozwiązany po walkach 5 września 1939 roku w rejonie Włoszczowy, z uwagi na okrążenie przez siły niemieckie.

Organizacja i obsada personalna

  • dowódca batalionu – mjr Franciszek Żak (do 4 IX 1939 ranny[1])
  • dowódca 1 kompanii ON „Koszęcin”
  • dowódca 2 kompanii ON „Woźniki” – por. Albin Dąbrowski[1]
  • dowódca 3 kompanii ON „Kamienica Polska”

Przypisy

  1. a b Zarzycki 2001 ↓, s. 135.

Bibliografia

  • Tadeusz Böhm, Bataliony Obrony Narodowej w Wielkopolsce w latach 1936-1939 i ich rola w kampanii wrześniowej, Poznań 1996.
  • Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
  • Piotr Zarzycki: Południowe Zgrupowanie Armii "Prusy" we wrześniu 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2001. ISBN 83-88973-02-9.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Obrona Narodowa w 1939.jpg
Obrona Narodowa w 1939
Sieradzka Brygada ON.jpg
Sieradzka Brygada ON