Batalion ON „Mazury II”
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1939 | |
Działania zbrojne | ||
kampania wrześniowa | ||
Organizacja | ||
Dyslokacja | Mława | |
Formacja | Obrona Narodowa | |
Rodzaj wojsk | piechota | |
Skład | typ IV |
II Mazurski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Mazury II”)[a] – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Jednostka sformowana została w maju 1939, w Mławie, w składzie Warszawskiej Brygady ON według etatu batalionu ON typ IV. Dowództwo, pododdziały specjalne oraz trzy kompanie stacjonowały w Mławie.
Jednostką administracyjną i mobilizującą dla II Mazurskiego batalionu ON był 32 pułk piechoty w Twierdzy Modlin. Bezpośrednio po zakończeniu prac organizacyjnych batalion przystąpił do budowy umocnień na odcinku rzeka Mławka – wieś Dwukoły. 20 sierpnia żołnierze batalionu powołani zostali na ćwiczenia okresowe.
W kampanii wrześniowej walczył w składzie 20 Dywizji Piechoty (Armia „Modlin”). W dniach 1–3 września uczestniczył w bitwie pod Mławą, a następnie w obronie Warszawy (Odcinek Warszawa-Wschód, pododcinek Południowo-Wschodni).
Obsada personalna
- Dowództwo
- dowódca - kpt. Józef Stanisław Kiernożycki (ranny pod Mławą, komendant mławskiego Obwodu WF i PW)
- adiutant - ppor. rez. Lucjan Gorząch (następnie dowódca plutonu km, ranny 4 IX)
- lekarz - ppor. rez. lek. Maksymilian Marian Korytowski
- płatnik - por. rez. Stanisław Konferowicz
- szef batalionu - st. sierż. Lisowski
- dowódca 1 kompanii ON – kpt. Feliks Dąbecki (od 4 IX dowódca batalionu)[1]
- dowódca 2 kompanii ON - por. rez. Zygmunt Stelągowski
- dowódca 3 kompanii ON – por. rez. Roman Smenda
- dowódcy plutonów strzeleckich:
- por. rez. Józef Truszkowski (od 4 IX dowódca 1 kompanii ON[1], poległ 13 IX pod Wieliszewem)
- ppor. rez. Jan Kłobukowski (od 2 IX dowódca 2 Kompanii ON[1])
- ppor. rez. Bronisław Świątkowski
- ppor. Seroczyński
- ppor. rez. Mieczysław Przewodowski
- por. rez. Boruszewski
- ppor. rez. Stanisław Truszczyński
- ppor. rez. Marian Tyburski
- ppor. rez. Wiktor Korniszewski
- ppor. rez. Roman Przyłuski
- st. sierż. Jaszczak
- sierż. Stasiak
- plut. Kornalewski
- plut. podchor. Sudziarski
- pododdziały specjalne:
- dowódca plutonu przeciwpancernego - ppor. rez. Stanisław Syryczyński
- dowódca plutonu karabinów maszynowych - ppor. rez. Lucjan Gorząch (ranny 4 IX w Kowalewku[1])
- dowódca plutonu kolarzy - ppor. rez. Józef Jan Śliwiński
- zastępca dowódcy plutonu kolarzy - sierż. Stefan Wiśniewski
- dowódca plutonu łączności - st. sierż. rez. Antoni Burakowski, kpr. Piotr Cichowski[1]
Uwagi
- ↑ Ze względu na miejsce stacjonowania nazywany także Mławskim Batalionem ON.
Przypisy
Bibliografia
- Kazimierz Pindel , Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234 .
- Ryszard Juszkiewicz, Bitwa pod Mławą 1939, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1979, wyd. I.
- Tadeusz Jurga, Władysław Karbowski, Armia „Modlin” 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1987, wyd. I, ISBN 83-11-07274-4.
- Ludwik Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Wydawnictwo MON, wyd. V, Warszawa 1985, ISBN 83-11-07109-8.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Warszawska Brygada ON
Obrona Narodowa w 1939