Batalion ON „Sambor”
| ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Rozformowanie | 1939 | |
Działania zbrojne | ||
kampania wrześniowa | ||
Organizacja | ||
Dyslokacja | Sambor Rogi | |
Formacja | Obrona Narodowa | |
Rodzaj wojsk | piechota | |
Podległość | Podkarpacka Półbrygada ON. | |
Skład | typ I |
Samborski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Sambor”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
W kampanii wrześniowej baon walczył w składzie Grupy Operacyjnej „Jasło”, stanowiąc odwód jej dowódcy.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Batalion został sformowany w 1937, w Samborze, w składzie Podkarpackiej Półbrygady ON.
- Dowództwo batalionu w Samborze
- 1 kompania ON „Sambor”
- 2 kompania ON „Turka”
- 3 kompania ON „Drohobycz”
W maju 1939 pododdział przeformowany został na etat batalionu ON typ I. Równocześnie z jego składu wyłączono kompanię ON „Turka” i podporządkowano dowódcy Turczańskiego batalionu ON. W jej miejsce zorganizowano nową kompanię w Borysławiu.
Jednostką administracyjną i mobilizującą dla Samborskiego batalionu ON był 6 pułk Strzelców Podhalańskich w Samborze.
Działania batalionu we wrześniu 1939
Batalion wszedł w skład 3 Brygady Górskiej. 1 września w rejonie Iwonicz – Rogi stanowił odwód Grupy Operacyjnej „Jasło”. 4 września transportem kolejowym został skierowany do Nowego Sącza i dalej marszem pieszym do Biegonic w celu wzmocnienia obrony na Popradzie. W nocy z 5 na 6 września wycofany przez Grybów do Ropy, przechodząc do odwodu brygady. Około północy 8 września batalion otrzymał rozkaz odejścia w kierunku na Krosno; o godz. W godzinach wieczornych 8 września batalion wraz z baonami ON „Gorlice” i „Nowy Sącz” został zaskoczony i rozbity przez niemiecki oddział zmotoryzowany „Lang” z 1 DG w rejonie Krościenka Wyżnego. Resztki batalionów wycofały się na Sanok i Brzozów[1].
Organizacja i obsada personalna
Obsada personalna batalionu w marcu 1939 roku[2][1][a]:
- dowódca batalionu – mjr Marian Wincenty Suda (*)[b]
- dowódca 1 kompanii ON „Sambor” – kpt. Burtowy Tadeusz Roman (*)[b]
- dowódca 2 kompanii ON „Drohobycz” – kpt. Rudnicki Maciej (*)[b]
- dowódca 3 kompanii ON „Turka” – kpt. piech. Szczepaniak Antoni (*)[b]
- dowódca 4 kompanii ON „Borysław” – vacat
- Organizacja wojenna batalionu
- dowódca – mjr Marian Wincenty Suda
- dowódca plutonu karabinów maszynowych – ppor. rez. inż. Jan Franciszek Mazaraki
- dowódca 1 kompanii ON „Sambor” – kpt. Tadeusz Roman Burtowy[1]
- dowódca I plutonu – NN
- dowódca II plutonu – ppor. rez. Jakub Stanisław Hektor
- dowódca III plutonu – NN
- dowódca 2 kompanii ON „Drohobycz” – kpt. Maciej Rudnicki[1]
- dowódca I plutonu – ppor. rez. Kazimierz Chudzian
- dowódca II plutonu – ppor. rez. Władysław Czarnecki
- dowódca III plutonu – ppor. rez. Czesław Gintler
- dowódca 3 kompanii ON „Borysław” – por. Wojciech Kruczyński[1]
- dowódca I plutonu – NN
- dowódca II plutonu – NN
- dowódca III plutonu – ppor. rez. Bolesław Stanisław Kozielec
Uwagi
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[3].
- ↑ a b c d Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednoczenie więcej niż jedną funkcję[4].
Przypisy
- ↑ a b c d e Obrona Narodowa 1939 ↓.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 666.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VIII.
Bibliografia
- Kazimierz Pindel: Obrona Narodowa 1937-1939. Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Batalion ON „Sambor”. Obrona Narodowa II RP 1937-1939. Serwis poświęcony formacjom Obrony Narodowej II RP i Przysposobienia Wojskowego Konnego. [dostęp 2018-08-20].
|
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Obrona Narodowa w 1939
Podkarpacka Brygada ON
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Położenie Armii "Karpaty" 01-09-1939 (rano)