Batalion ON „Sosnowiec”

Batalion ON „Sosnowiec”
Sosnowiecki batalion ON
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Rozformowanie1939
Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
DyslokacjaSosnowiec
FormacjaObrona Narodowa
Rodzaj wojskpiechota
Składtyp III
Górnośląska ON
Obrona Narodowa w 1939

Sosnowiecki Batalion Obrony Narodowej (Batalion ON „Sosnowiec”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Batalion został sformowany w 1937 roku, w Sosnowcu, w składzie Górnośląskiej Brygady ON. Wiosną 1939 roku został przeformowany na etat batalionu ON typ III. Jednostką administracyjną dla Sosnowieckiego batalionu ON był 73 pułk piechoty w Katowicach.

W dniach 24-25 sierpnia 1939 roku, zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, skład osobowy Sosnowieckiego batalionu ON stał się zawiązkiem dla batalionu piechoty typu specjalnego nr 53, mobilizowanego w alarmie, w grupie jednostek oznaczonych kolorem niebieskim przez Komendę Rejonu Uzupełnień Sosnowiec.

Baon piechoty nr 53 został włączony w skład 201 pułku piechoty jako II batalion.

Obsada personalna

Obsada personalna batalionu w marcu 1939 roku[1][a]:

  • dowódca batalionu – kpt. Komander Jan Piotr (*)[b]
  • dowódca 1 kompanii ON „Sosnowiec” – kpt. Bojanowski Tadeusz (*)[b]
  • dowódca 2 kompanii ON „Sosnowiec” – kpt Bulka Antoni
  • dowódca 3 kompanii ON „Chrzanów” – kpt adm. (piech.) Kałuziński Karol (*)[b]

Obsada 1 września 1939[4]:

  • dowódca batalionu - kpt. Karol Staszkiewicz
  • adiutant - ppor. rez. Tadeusz Kaszycki
  • lekarz - ppor. rez. dr med. Tadeusz Sokołowski
  • dowódca 1 kompanii - kpt. Tadeusz Bojanowski
  • dowódca 2 kompanii - kpt. Karol Kałuziński
  • dowódca 3 kompanii- kpt. Jan Grankowski
  • dowódca kompanii ckm - por. Wojciechowski

Uwagi

  1. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[2].
  2. ↑ a b c Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednoczenie więcej niż jedną funkcję[3].

Przypisy

  1. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 664.
  2. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  3. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VIII.
  4. ↑ Obrona Narodowa ↓.

Bibliografia

  • Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
  • Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W". Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Pruszków 1995, ​ISBN 83-85621-87-3​.
  • Władysław Steblik, Armia "Kraków" 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. II, ​ISBN 83-11-07434-8​.
  • Batalion ON „Sosnowiec”. Obrona Narodowa II RP 1937-1939. Serwis poświęcony formacjom Obrony Narodowej II RP i Przysposobienia Wojskowego Konnego. [dostęp 2018-08-20].

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Górnośląska ON.jpg
Górnośląska ON
Obrona Narodowa w 1939.jpg
Obrona Narodowa w 1939