Batalion ON „Stanisławów”
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozformowanie | 1939 |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Skład | |
Karpacka Półbrygada ON
Obrona Narodowa w 1939
Stanisławowski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Stanisławów”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Kampanię wrześniową rozpoczął w składzie Odcinka „Węgry” (Armia „Karpaty”).
Formowanie i zmiany organizacyjne
Batalion sformowany został w 1937 roku, w Stanisławowie, w składzie Karpackiej Półbrygady ON. Wiosną 1939 roku przeformowany został na etat batalionu ON typ I.
Jednostką administracyjną i mobilizującą dla Stanisławowskiego batalionu ON był 48 pułk piechoty Strzelców Kresowych w Stanisławowie.
Działania batalionu we wrześniu 1939
Batalion walczył początkowo na Odcinku „Węgry” w Armii „Karpaty”. 11 września osłaniał granicę polsko-węgierską w rejonie Sławska. 14 września wszedł w skład 3 pułku ON i ześrodkował się w rejonie Niniów Dolny – Lisowice. 2 kompania pozostała w rejonie Sławska. Pozostawiona kompania dołączyła dopiero 19 września w Wyszkowie. 20 września żołnierze batalionu przekroczyli granicę polsko-węgierską na Przełęczy Wyszkowskiej[1].
Obsada personalna
Dowódcy batalionu
- mjr Władysław Welz (do 4 IX 1939 → dowódca pododcinka „Stryj”)[2]
- kpt. Leon Wilczewski (wcześniej dowódca 2 kompanii ON "Tłumacz”)[3]
Organizacja i obsada personalna
Obsada personalna batalionu w marcu 1939 roku[4][1][a]:
- dowódca batalionu – mjr Welz Władysław Romuald (*)[b]
- dowódca 1 kompanii ON „Stanisławów” – kpt. Grabałowski Edward Jerzy (*)[b]
- dowódca 2 kompanii ON „Kałusz” – kpt. adm. (piech.) Wilczewski Leon I (*)[b]
- dowódca 3 kompanii ON „Tłumacz” – kpt. Dunin-Bartodziejski Jerzy Tadeusz (*)[b]
Obsada personalna we wrześniu 1939[1]
- dowódca - mjr Władysław Romuald Welz
- adiutant - ppor. Kaszyński
- dowódca 1 kompanii ON „Stanisławów” - kpt. Edward Grabałowski
- dowódca 2 kompanii ON „Tłumacz” – kpt. Niedzielski
- d-ca I plutonu - ppor. Sokolnik
- dowódca 3 kompanii ON „Kałusz” – kpt. Leon Wilczewski
- dowódca kompanii ckm - kpt. Jerzy Tadeusz Dunin-Bartodziejski
- dowódca I plutonu - por. rez. Józef Jan Roman Staszyszyn
- dowódca II plutonu - ppor. rez. Czesław Adam Bajorek
Uwagi
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[5].
- ↑ a b c d Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednoczenie więcej niż jedną funkcję[6].
Przypisy
- ↑ a b c Obrona Narodowa 1939 ↓.
- ↑ Dalecki 1985 ↓, s. 134.
- ↑ Dalecki 1985 ↓, s. 134-135.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 664.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VIII.
Bibliografia
- Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Batalion ON „Stanisławów”. Obrona Narodowa II RP 1937-1939. Serwis poświęcony formacjom Obrony Narodowej II RP i Przysposobienia Wojskowego Konnego. [dostęp 2018-08-20].
- Ryszard Dalecki. Działania Armii „Karpaty” na przyczółku rumuńskim. Organizacja i pierwsze działania bojowe 10-16 września 1939 r.. „Przemyskie Zapiski Historyczne”. 3, s. 134-135, 1985. ISSN 0860-0317.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Karpacka Półbrygada ON.jpg
Karpacka Półbrygada ON
Karpacka Półbrygada ON
Obrona Narodowa w 1939.jpg
Obrona Narodowa w 1939
Obrona Narodowa w 1939