Batalion ON „Tarnowskie Góry”

Batalion ON „Tarnowskie Góry”
Tarnogórski batalion ON
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Rozformowanie1939
Dowódcy
Ostatnimjr Franciszek Książek
Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
DyslokacjaTarnowskie Góry
FormacjaObrona Narodowa
Rodzaj wojskpiechota
Składtyp III
Górnośląska ON
Obrona Narodowa w 1939

Tarnogórski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Tarnowskie Góry”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Batalion został sformowany w 1937 roku, w Tarnowskich Górach, w składzie Górnośląskiej Brygady ON. Wiosną 1939 roku został przeformowany na etat batalionu ON typ III. Jednostką administracyjną dla Tarnogórskiego batalionu ON był stacjonujący w tym samym garnizonie 11 pułk piechoty.

W dniach 24-25 sierpnia 1939 roku, zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, skład osobowy Tarnogórskiego batalionu ON stał się zawiązkiem dla I rzutu [a] batalionu piechoty typ specjalny nr 57, mobilizowanego w alarmie, w grupie jednostek oznaczonych kolorem niebieskim przez 11 pułk piechoty [1].

Baon piechoty nr 57 został włączony w skład 203 pułku piechoty jako I batalion.

Działania batalionu we wrześniu 1939

Kampanię wrześniową 1939 rozpoczął w składzie Oddziału Wydzielonego "Tarnowskie Góry" płk. dypl. Henryka Gorgonia.

Obsada personalna

Obsada personalna batalionu w marcu 1939 roku[2][b]:

  • dowódca batalionu – mjr adm. (piech.) Franciszek I Książek (*)[c]
  • dowódca 1 kompanii ON „Tarnowskie Góry” – kpt. Ludwik Ślusarczyk (*)[c]
  • dowódca 2 kompanii ON „Radzionków” – kpt. Ignacy Iwaszkiewicz
  • dowódca 3 kompanii ON „Będzin” – kpt. Władysław Nowakowski (*)[c]

Obsada we wrześniu 1939[5]:

  • dowódca – mjr adm. (piech.) Franciszek I Książek
  • adiutant – por. rez. Pengiel
  • dowódca 1 kompanii ON „Tarnowskie Góry” – kpt. Ludwik Ślusarczyk
  • dowódca I plutonu – ppor. rez. Rydzewski
  • dowódca II plutonu – ppor. rez. Józef Bauerek
  • dowódca III plutonu – ppor. rez. Konrad Wolnica
  • dowódca 2 kompanii ON „Radzionków” – kpt. Ignacy Jan Iwaszkiewicz
  • dowódca I plutonu – por. rez. Roman Makarewicz
  • dowódca II plutonu – plut. pchor. rez. Benke
  • dowódca III plutonu – ppor. rez. Edward Sadło
  • dowódca 3 kompanii ON „Będzin”– kpt. Władysław Andrzej Nowakowski
  • dowódca I plutonu – ppor. rez. Stanisław Sokołowski
  • dowódca II plutonu – ppor. rez. Jerzy Markuczyk
  • dowódca III plutonu – ppor. rez. Stanisław Jaszczur
  • dowódca kompanii ckm – ppor. Zbigniew Klepaczko
  • dowódca I plutonu – ppor. rez. Bolesław Wlazło
  • dowódca II plutonu – ppor. rez. Kazimierz Sobieraj
  • dowódca III plutonu – pchor. rez. Madej
  • dowódca IV plutonu – ppor. rez. Tadeusz Wehr

Uwagi

  1. ↑ II rzut batalionu piechoty typ specjalny nr 57 mobilizowała kadra zapasowa piechoty „Szczakowa”.
  2. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[3].
  3. ↑ a b c Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednoczenie więcej niż jedną funkcję[4].

Przypisy

  1. ↑ Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W" ... s. 27.
  2. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 664.
  3. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  4. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VIII.
  5. ↑ Obrona Narodowa 1939 ↓.

Bibliografia

  • Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
  • Władysław Steblik, Armia "Kraków" 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. II, ​ISBN 83-11-07434-8​
  • Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W". Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Pruszków 1995, ​ISBN 83-85621-87-3​
  • Jan Przemsza-Zieliński, Księga wrześniowej chwały pułków śląskich, Katowice: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1989, ISBN 83-03-02883-9, OCLC 750009445.
  • Batalion ON „Tarnowskie Góry”. Obrona Narodowa II RP 1937-1939. Serwis poświęcony formacjom Obrony Narodowej II RP i Przysposobienia Wojskowego Konnego. [dostęp 2018-08-20].

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Obrona Narodowa w 1939.jpg
Obrona Narodowa w 1939
Górnośląska ON.jpg
Górnośląska ON