Batalion ON „Wągrowiec”
| ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Sformowanie | 1939 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | mjr Franciszek Aleksander Lubik | |
Działania zbrojne | ||
kampania wrześniowa | ||
Organizacja | ||
Dyslokacja | Wągrowiec | |
Formacja | Obrona Narodowa | |
Rodzaj wojsk | piechota | |
Skład | typ IV |
Batalion Obrony Narodowej „Wągrowiec” (batalion ON „Wągrowiec”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Batalion walczył w składzie Chełmińskiej Brygadzie Obrony Narodowej płk. dypl. A. Żurakowskiego, wchodzącej w skład Armii Pomorze.
Skład organizacyjny
Obsada dowódcza[1]
Dowódca – mjr Franciszek Aleksander Lubik
- Adiutant batalionu - por. Kabza
- dowódca plutonu zwiadu - ppor. rez. Marian Przybylski
- dowódca plutonu ppanc. - ppor. rez. Stefan Wawrzyniak
- dowódca plutonu łączności - plut. rez. Stefan Majewski
- dowódca 1 kompanii ON „Wągrowiec” - kpt. Stefan Wołajtys
- dowódca 2 kompanii ON „Skoki” - ppor. rez. Zdzisław Sulecki
- dowódca 3 kompanii ON „Gołańcz” - por. rez. Wilanowski
Skład osobowy batalionu typu IV
- oficerów służby stałej lub kontraktowej: 4; oficerów rezerwy: 15;
- podoficerów zawodowych lub kontraktowych: 9; podoficerów rezerwy: 129;
- szeregowców rezerwy: 545;
Uzbrojenie i wyposażenie batalionu typu IV
- pistolet – 40 egz. (zamiast pistoletów oficerowie rezerwy otrzymywali karabinki),
- pistolet sygnałowy – 7 egz.,
- karabin – 306 egz.,
- karabinek – 324 egz.,
- ręczny karabin maszynowy (w każdej 1. drużynie każdego plutonu strzeleckiego) – 9 egz.,
- ciężki karabin maszynowy – 6 egz.,
- moździerz (Stockes-Brandt) kalibru 81 mm – 1 egz.,
- armata przeciwpancerna wz. 36 – 3 egz. (dział tych nie przydzielono)
- konie: 70
- samochód ciężarowy: 1
- wozy: 29
- biedki: 2
- kuchnie polowe: 3
- motocykle: 4
- rowery: 50
Przypisy
- ↑ Böhm 1996 ↓, s. 179-180.
Bibliografia
- Tadeusz Böhm , Bataliony Obrony Narodowej w Wielkopolsce w latach 1936-1939 i ich rola w Kampanii Wrześniowej, Poznań: Sorus, 1996, ISBN 83-87133-01-9, OCLC 830126196 .
- Tadeusz Jurga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975
- Waldemar Rezmer: Armia „Poznań” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-07753-3.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Obrona Narodowa w 1939
Chełmińska ON