Batalion ON „Zakopane”
Historia | |
Państwo | ![]() |
---|---|
Sformowanie | 1939 |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | Zakopane |
Formacja | Obrona Narodowa |
Rodzaj wojsk | piechota |
Skład | typ IV |
Zakopiański Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Zakopane”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Historia batalionu
Batalion został sformowany w maju 1939 w Zakopanem, Czarnym Dunajcu i Jabłonce, w składzie Podhalańskiej Brygady ON, według etatu batalionu ON typ IV. Pododdział był formowany na bazie 191 Obwodu Przysposobienia Wojskowego.
W kampanii wrześniowej 1939 batalion walczył w składzie 1 Brygady Górskiej Strzelców płk. dypl. Janusza Gaładyka.
Obsada personalna
- dowódca batalionu – mjr piech. Edward Józef Roth[a]
- adiutant batalionu – ppor. rez. inż. Adam Marian Drozdowski
- dowódca plutonu przeciwpancernego – st. sierż. Władysław Zabdyr
- dowódca 1 kompanii ON „Zakopane” – kpt. rez. Edmund Tomasz Kozłowski
- dowódca 2 kompanii ON „Czarny Dunajec” – kpt. w st. sp. Czesław Franciszek Małecki
- dowódca 3 kompanii ON „Jabłonka” – ppor. rez. Mieczysław Stanisław Przetak
Uwagi
- ↑ Edward Józef Roth ur. 6 marca 1898 w Brodach, w rodzinie Augusta i matki z domu Lang[1]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 22. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W tym samym miesiącu pełnił służbę w 41 pp w Suwałkach na stanowisku dowódcy 1. kompanii strzeleckiej. Był odznaczony Krzyżem Walecznych (dwukrotnie) i Srebrnym Krzyżem Zasługi[2]. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał kolejno w Oflagu IV C Colditz, Oflagu II A Prenzlau i Oflagu II E Neubrandenburg[1].
Przypisy
- ↑ a b Straty ↓.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 32.
Bibliografia
- Kazimierz Pindel , Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234 .
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja, Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, Warszawa 2010, ISBN 978-83-86100-83-5
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Władysław Steblik, Armia „Kraków” 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. II, ISBN 83-11-07434-8
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2021-12-21].
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Obrona Narodowa w 1939
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Położenie wielkich jednostek Armii "Kraków" i wielkich jednostek niemieckich 01-09-1939 (o świcie)
Podhalańska Brygada ON