Batalion Saperów Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | mjr sap. Adam Golcz |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa bitwa pod Tomaszowem (17–20 IX 1939) | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Batalion Saperów Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej – pododdział saperów Wojska Polskiego.
Batalion nie występował w pokojowej organizacji wojska. W 1939 roku 2 pułk Saperów Kaniowskich sformował w alarmie zmotoryzowany batalion saperów dla Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej. W składzie tej brygady walczył w kampanii wrześniowej.
Organizacja wojenna i obsada personalna we wrześniu 1939 roku
Organizacja wojenna i obsada personalna we wrześniu 1939 roku[1][2]
Dowództwo
- dowódca batalionu – mjr Adam Golcz
- zastępca dowódcy batalionu – kpt. Bolesław Barański (zginął we wrześniu 1939)
- adiutant - ppor. rez. Mieczysław Okołowicz
- oficer techniczny - ppor. rez. Norbert Mojsiewicz
- lekarz - kpt. dr Jerzy Nowodworski
- płatnik - kpt. Władysław Kierzkowski
- poczet - ppor. rez. Stefan Roli
- plut. pchor. rez. Stanisław Nowicki
- plut. pchor. rez. Eugeniusz Quech
- dowódca plutonu rozpoznawczego – por. Henryk Halicki
- dowódca plutonu pontonowego – kpt. Antoni Iwanicki
- zastępca dowódcy - ppor. rez. Ignacy Sarnecki
- dowódca plutonu gospodarczego – ppor. rez. Stefan Brol, ppor. rez. Aleksander Rosiński
- funkcja nieznana - por. rez. Karol Filipowski
1 zmotoryzowana kompania zaporowa
- dowódca kompanii – kpt. Jerzy Wolański
- poczet - NN
- szef kompanii - NN
- dowódca I plutonu - ppor. Nikodem Jaroszek
- dowódca II plutonu - ppor. rez. Włodzimierz Marcinkowski
- dowódca III plutonu - ppor. rez. Michał Czosnowski
- dowódca IV plutonu - ppor. rez. Bogusław Maliszewski
- dowódca plutonu technicznego - por. Józef Grygiel
2 zmotoryzowana kompania przeprawowa
- dowódca kompanii – kpt. sap. Stanisław Ludwik Jaxa-Rożen
- poczet - plut. pchor. rez. Kazimierz Buczyński, kpr. pchor. rez. Zygmunt Smieciuszewski
- szef kompanii - NN
- dowódca I plutonu - ppor. Roman Kozłowski
- dowódca II plutonu - ppor. rez. Henryk Janik
- dowódca III plutonu - ppor. rez. Zbigniew Weber
- dowódca IV plutonu - ppor. rez. Jerzy Ćwikliński (zginął 2 IX 1939)
- dowódca plutonu technicznego - ppor. rez. Otton Kleć
Przypisy
- ↑ Cutter 2003 ↓, s. 330.
- ↑ Wacław Zalewski, W Warszawskiej Brygadzie (...), s. 291-292.
Bibliografia
- Zdzisław Józef Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
- Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W", Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Oficyna Wydawnicza "Ajaks" i Zarząd XII Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3.
- Wacław Zalewski, W Warszawskiej Brygadzie Pancerno-Motorowej w 1939. Z dziejów 1 Pułku Strzelców Konnych, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1988, ISBN 83-11-07460-7.
| Rodowód | |
|---|---|
| Naczelne władze wojskowe | |
| Rodzaje sił zbrojnych | |
| Formacje |
|
| Bronie |
|
| Służby | |
| WP w 1939 | |
| Inne |
|
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).