Batalion Szkolny Podchorążych Rezerwy Piechoty
| ||
 Odznaka pamiątkowa SPR Piech. | ||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita | |
| Sformowanie | 1935 | |
| Rozformowanie | 1937 | |
| Nazwa wyróżniająca | nie posiadała | |
| Patron | nie posiadała | |
| Tradycje | ||
| Nadanie sztandaru | nie posiadała | |
| Rodowód | Szkoła Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | ppłk Władysław Muzyka | |
| Ostatni | ppłk Kazimierz Czarnecki | |
| Działania zbrojne | ||
| nie uczestniczyła | ||
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Zambrów | |
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojsko[1] | |
| Rodzaj wojsk | Piechota | |
| Podległość | Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych | |
Batalion Szkolny Podchorążych Rezerwy Piechoty - pododdział piechoty Wojska Polskiego szkolący kandydatów na oficerów rezerwy.
Historia batalionu
Batalion został sformowany w 1935 roku, w Zambrowie, na bazie zlikwidowanej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty. W 1937 roku pododdział został rozformowany. W ciągu dwóch lat istnienia batalion wyszkolił 1043 podchorążych rezerwy.
Kadra batalionu
Dowódcy batalionu:
- ppłk piech. Władysław Wiktor Muzyka (1935)
- ppłk piech. Kazimierz Czarnecki (1935-1937)
Oficerowie:
- mjr piech. Rudolf Ksander - zastępca dowódcy batalionu
- mjr piech. Józef Kiczka - kwatermistrz
- por. int. Jan Piekarski - płatnik[2]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku obrony (Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220). W skład Sił Zbrojnych II RP wchodziły wojska lądowe nazywane ówcześnie wojskiem i Marynarka Wojenna. Wojsko składało się z jednostek organizacyjnych wojska stałego i jednostek organizacyjnych Obrony Narodowej, a także jednostek organizacyjnych Korpusu Ochrony Pogranicza.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 1 czerwca 1935 r., s. 51-52.
Bibliografia
- Jan Łukasiak, Szkoła Podchorążych Rezerwy Piechoty, Wydawnictwo Ajaks, Pruszków 1999, ISBN 83-88773-68-2.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).