Batalion Szkolny Saperów
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1926 | |
Rozformowanie | 1929 | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Twierdza Modlin | |
Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe | |
Rodzaj wojsk | Saperzy |
Batalion Szkolny Saperów (Baon Szk. Sap.) – pododdział saperów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Batalion Szkolny Saperów został sformowany w 1926 roku w Modlinie w oparciu o kadrę zlikwidowanego Kościuszkowskiego Obozu Szkolnego Saperów. Trzy lata później został rozformowany, a jego zadania przejęło Centrum Wyszkolenia Saperów. W ramach batalionu funkcjonowała Szkoła Podchorążych Rezerwy Saperów. Batalion nie był formacją ewidencyjną. Oficerowie i podoficerowie zawodowi pełniący w nim służbę byli przeniesieni do kadry oficerów saperów. Przeniesienia pierwszej grupy oficerów zostały ogłoszone 31 lipca 1926 roku. Stanowili obsadę dowództwa batalionu oraz 1 kompanii szkolnej podchorążych rezerwy i 2 kompanii szkolnej[1]. 10 września 1926 roku do baonu zostało przeniesionych kolejnych czterech oficerów będących kadrą 3 kompanii szkolnej. Ponadto kapitan Eugeniusz II Szubert został przesunięty ze stanowiska oficera młodszego 1 kompanii na stanowisko dowódcy kompanii szkolnej podchorążych rezerwy[2]. 24 września 1926 roku porucznik Władysław Zawalnicki został przeniesiony do macierzystego batalionu elektrotechnicznego, natomiast z Kościuszkowskiego Obozu Szkolnego Saperów (oficer nadetatowy 2 pułku saperów) przybył porucznik Stanisław III Bielecki[3]. Jesienią 1928 roku w składzie batalionu została zorganizowana kompania ćwiczebna, do której przeniesiono ośmiu oficerów[4].
Kadra batalionu
- mjr Stanisław Jan Arczyński z Głównego Zakładu Inżynierii i Saperów - komendant batalionu[5],
- por. Stanisław Bronisław Gawkowski z 2 psap - adiutant[6],
- por. Kazimierz Mizerek z 3 psap - oficer materiałowy,
1 kompania szkolna podchorążych rezerwy
- mjr Stanisław Perko z 5 psap - dowódca 1 kompanii szkolnej,
- kpt. Eugeniusz II Szubert - dowódca 1 kompanii szkolnej (od 10 IX 1926),
- kpt. Eugeniusz Szubert z KOSS (n.e. 8 psap) - oficer młodszy 1 kompanii,
- por. Czesław Paczkowski z 1 psap - oficer młodszy 1 kompanii (do 20 II 1928 → referent w Dep. Inż. MSWojsk[7].),
- por. Józef Salecki z KOSS (n.e. 1 psap) - oficer młodszy 1 kompanii[8],
- por. Jan V Wójcik z KOSS (n.e. 7 psap) - oficer młodszy 1 kompanii,
2 kompania szkolna
- kpt. Aleksander Severin z 1 psap - dowódca 2 kompanii szkolnej (do 26 IV 1928 → 1 psap[9]),
- kpt. Jerzy Marian Szukszta z KOSS (n.e. 4 psap) - oficer młodszy 2 kompanii,
- por. Edward Paweł Michałowski z 2 psap - oficer młodszy 2 kompanii,
- por. Karol Majewski z 5 psap - oficer młodszy 2 kompanii,
- por. Władysław Zawalnicki z belektr - oficer młodszy 2 kompanii (do 24 IX 1926 → belektr)
3 kompania szkolna
- por. Roman Szymanowski z 7 psap - oficer młodszy 3 kompanii,
- por. Jan Ulejczyk z 7 psap - oficer młodszy 3 kompanii,
- por. / kpt. Adolf Wojciech Pollak z 4 psap - oficer młodszy 3 kompanii (do 24 VII 1928 → Szkoła Podchorążych Piechoty),
- por. Juliusz Levittoux z kadry oficerów saperów - oficer młodszy 3 kompanii,
kompania ćwiczebna
- kpt. Aleksander Filipowski z 7 psap - dowódca kompanii,
- kpt. Stanisław I Brzostowski z 10 psap - instruktor,
- por. Tadeusz Chybowski z 9 psap - instruktor,
- por. Józef Arabski z 4 psap - instruktor,
- por. Mieczysław Siekierko z bmost - instruktor,
- por. Stanisław Jóźwicki z belektr - instruktor,
- por. Maciej Kalenkiewicz z 1 psap - instruktor,
- por. Henryk Bieńkowski z 2 psap - instruktor,
Oficerowie przeniesieni do baonu w późniejszym terminie:
- por. Stanisław III Bielecki (24 IX 1926 - 24 VII 1928 → 8 psap),
- por. Józef Choroszucha z belektr,
- por. Władysław Gniewiński (do 26 IV 1928 → Centralna Składnica Inżynierii[10])
- por. Karol Jabłoński z 1 psap (od 26 IV 1928),
- por. Wacław Piotr Janaszek z 6 psap (od 26 IV 1928),
- por. Jan Jaźwiński z 9 psap (od 26 IV 1928),
- por. Leonard Matrybiński z 8 psap (od 26 IV 1928[11])[12].
Przypisy
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 30 z 31 lipca 1926 roku, s. 238-239.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 36 z 10 września 1926 roku, s. 295-296, 298.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 39 z 24 września 1926 roku, s. 318.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 344-345.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 31 z 9 sierpnia 1926 roku, s. 251.
- ↑ Przeniesiony 31 lipca 1926 roku „po ukończeniu Oficerskiej Szkoły Topograficznej przy WIG” co nastąpiło z dniem 1 października 1926 roku i zostało ogłoszone w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 42 z 11 października 1926 roku, s. 344.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 4 z 20 lutego 1928 roku, s. 36.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 133 z 19 grudnia 1925 roku, s. 726.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 156.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 159.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 149.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 582-587.
|
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).